فیش منبر شب هشتم محرم ؛ أَحَبُ‏ الْعِبَادِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى الْمُتَأَسِّی‏ بِنَبِیِّه‏

اَعُوذُ بِاللَّهِ السَّمیعِ الْعَلیمِ مِنْ هَمَزاتِ الشَّیاطینِ وَ اَعُوذُ باللَّهِ اَنْ یَحْضُرُونِ اِنَّ اللَّهَ هُوَ السَّمیعُ الْعَلیمُ

بسم الله الرحمن الرحیم

1. داستان پیرمرد شهید کربلا

یکی از شهدای نازنین کربلا پیرمردی است که هرچند نام و شهرتی از اون تو تاریخ نقل نشده اما داستان عشق بازی زیبایی با اباعبدالله علیه السلام داره و یه وجه شبهاتی نیز بین اون شهید عزیز و شما عاشقان امام حسین علیه السلام که گرما بخش این مجلس شدید، وجود داره که این داستان رو شنیدنی تر میکنه: یکی از تجار کوفی نقل میکنه که من با پدرم برای تجارت از کوفه به شهرهای دیگه مسافرت می کردیم، هربار که به یکی از کاروانسراهای عراق می رسیدیم پیرمردی را می دیدیم که زیر سایه بانی در کنار کاروانسرا نشسته و هر کاروانی که از راه میرسه بلند میشه، میاد نزدیک و خوب کاروان رو بررسی میکنه و بعد ناامید برمیگرده زیر سایه استراحت میکنه. یک بار پدرم جلو رفت و پرسید: پدرجان اینجا تو بیابون بدون خونه و زندگی و کار دنبال چی میگردی؟گفت: من وقتی جوان بودم خدمت آقا رسول اکرم صلی الله علیه و آله وسلم بودم، امام حسین علیه السلام که اون زمان کودکی بود وارد شد. بلافاصله رسول خدا بلند شدند امام حسین علیه السلام  رو در بغل گرفتند و روی پاهای خودشان گرفتند و با حالت گریه فرمودند که این حسین من یه روزی در سرزمینی به نام کربلا تنها و غریب می مونه. هر کدوم از شماها اون روز به فریادش برسید و یاریش کنید، فردای قیامت با من رسول الله محشور خواهید شد. سالها از این قضیه گذشت تا اینکه من چند وقت پیش از اینجا رد میشدم، فهمیدم نام این سرزمین کربلا است، تا نام این سرزمین رو شنیدم یاد کلام آقا رسول الله افتادم، از ابی عبدالله علیه السلام سراغ گرفتم. گفتند از مکه به سمت کوفه حرکت کرده فهمیدم پیش بینی حضرت داره اتفاق می افته. اینجا موندم و به انتظار نشستم تا وقتی امام حسین علیه السلام وارد سرزمین کربلا شدند اولین کسی باشم که به یاری پسر رسول خدا می روم.

ما برگشتیم به کوفه، بعد از حادثه عاشورا پدرم گفت: بریم ببینیم برای این پیرمرد چه اتفاقی افتاد. رفتیم کربلا دیدیم کمی پایین تر از بدن ابی عبدالله علیه السلام بر زمین افتاده. [موسوعه الامام حسین جلد ۱۵ صفحه ۱۸۴]

2. وجه شباهت این پیرمرد و شما و ما

هر دو منتظر امام زمانمونیم

3. در قیامت و حساب کتاب مردم چند دسته اند؟

• همه فکر دو دسته ؛ اما سه دسته:
  • وَ کُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَهً
    گروه اول: اهل شقاوت
    وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَهِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَهِ
    «مشئمه» از «شؤم» به معناى شقاوت است،‏ کسانی که به خاطر گناهانشون، خدا اونها را دوست ندارد.
  • گروه دوم: اهل سعادت
    فَأَصْحابُ الْمَیْمَنَهِ ما أَصْحابُ الْمَیْمَنَه
    «میمنه» از «یمن» به معناى برکت و سعادت‏ است کسانی که خدا آنها را دوست دارد.

ولی یه دسته سومی خدا عاشقشونه خیییلی دوستشون داره...

• • گروه سوم: اهل قرب الهی
    وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِکَ الْمُقَرَّبُونَ
    اینها چیزی بالاتر از بهشت به دست میارند، اون هم مقام قرب الهیست.
• فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَیْراتِ
• یک گروه، افراد ظالم و گنهکار
• یک گروه، افراد متوسط و میانه
• یک گروه، افراد عالى و ممتاز

 

4. آدم های ممتاز چه خصوصیتی دارند:

• داستان شهید عزیز محمدرضا فراهانی

 شش روز از جنگ گذشته بود که شهید شد. همرزمش میگه یه شب خوابش رو دیدم. بغلش کردم و گفتم: رفیق سراغ ما رو نمی گیری؟ چیزی نگفت. گفتم: تا نگی اون دنیا چه خبره ولت نمی کنم! گفت: ببین فقط یه مطلب میگم اونم اینکه ما شهدا، شب های جمعه میریم خدمت آقا ابا عبدالله علیه السلام…

5. یه عده توی بهشت:
   سالی یه بار امام حسین را میبینن!
   یه عده ماهی یه بار !
   یه عده هفته ای یه بار !
   یه عده روزی یه بار !

یک عده همنشین امام حسینن.

 

6. چطور همنشین امام حسین بشویم؟
7.   قدم اول : حر بشویم ؛ توبه

• امام حسین قرآن مجسم و قرآن را : 

لا یَمَسُّهُ‏ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ

 

چطور توبه کنیم؟

• از معصیتی که مرتکب شدیم شرمنده باشیم و احساس پشیمانی داشته باشیم.
• تصمیم بگیرم و مصمم بشیم که دیگه این معصیت رو تکرار نکنیم.
• سعی کنیم فعل اشتباه را جبران نمائیم.

اگه توبه شکستیم ؛ یادمون باشه ما آدمیم و معصوم نیستیم و شرمنده بشیم اما کم نیاریم

 

8. قدم دوم ؛ سعی کنیم محبوب دل امام بشویم

 

از علی اکبر یاد بگیریم

• جوری باشیم امام در فراق ما بگه بعد تو دنیا رو نمیخوام :
• علی الدنیا بعدک العفاء، 

علی اکبر چه خصوصیاتی داشت :

اللَّهُمَّ اشْهَدْ فَقَدْ بَرَزَ إِلَیْهِمْ غُلَامٌ أَشْبَهُ النَّاسِ خَلْقاً وَ خُلُقاً وَ مَنْطِقاً بِرَسُولِکَ 

9. چیزی بیش از پدر فرزندی ... علی اکبر شبیه پیامبر از هر جهت

• این حرف احساسی نیست ؛ دلیل روایی داره
•  

10. امیرالمومنین : هر کس که شبیه پیامبر باشد محبوبترین افراد نزد خداست.
11. أَحَبُ‏ الْعِبَادِ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى الْمُتَأَسِّی‏ بِنَبِیِّه‏ 

 

 

11. زندگی ما چقدر شبیه پیغمبر خداست؟ صحبت کردنمون ، غذا خوردنمون ، خوابیدنمون، نماز خوندنمون و...

 

12. یک چیزمون مثل رسول خداست .. .. .. امام حسین رو دوست داریم

فیش منبر شب ششم محرم ( انواع بحران های اجتماعی ؛ بحران هوا پرستی )

اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم،

 بسم الله الرحمن الرحیم

قال علی ع : إِنَّمَا بَدْءُ وُقُوعِ الْفِتَنِ أَهْوَاءٌ تُتَّبَعُ ، جز این نیست، که آغاز پیدایش فتنه ها پیروى از هواهاى نفسانى است

بحران اجتماعی مادر بحران سیاسی و بعد اقتصادی (سیاسیون فاسد که تسهیل فساد)

جامعه بحران زده هدایت امام عادل را پس میزند.

امام حسین ع :

اِتَّقُوا هذِهِ الأهواءَ الَّتی جِماعُهَا الضَّلالَةُ وَ میعادُهَا النّارُ؛
از هواهای نفس بپرهیزید، که مجموعه ی آنها گمراهی و قرارگاه آنها آتش است.

بحران هوا پرستی

سه عامل اصلی انحراف و سقوط انسان ها هستند

هوای نفس

حب به دنیا

و شیطان

هوای نفس، نقش محوری داشته، بزرگ تر و خطرناک تر از دو عامل دیگر است.

«أَعْدَی عَدُوِّک نَفْسُک الَّتِی بَینَ جَنْبَیک

• سعدی:

تو با دشمن نفس هم خانه ای

چه در بند پیکار بیگانه ای؟

1. معنی هوای نفس :

ریشه هوی، هویّ بوده، به معنای سقوط از بالا به پایین است. هوای نفس، یعنی تمایل نفس به سوی شهوات، بدون این که به واسطه عقل و شرع، تعدیل شده باشد. پیامد پاسخ مثبت به این تمایل در دنیا، سقوط در رذائل اخلاقی، و در آخرت، سرنگونی در جهنم است

2. هوا پرست کیست:

هواپرستان کسانی هستند که به جای تبعیت از دستورات عقل و شرع، از هوای نفس و خواسته های آن پیروی می کنند

3. عقل چیست = عقال کننده نفس
4. دین چیست = برنامه و کاتالوگ

• عقل = مصلحت واقعی و مزیت دئمی به مزیت گذرا
• هوا = لذت آنی و زود گذر بون عاقبت اندیشی

مثال:

• بچه ای که اینقدر می ورد تا دل درد بگیرد
• اینقدر بازی می کند تا مریض شود

امیال نفسانی عامل سقوط

5. انواع نفس

• إِنَّ النَّفْسَ لَأَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلاَّ ما رَحِمَ رَبِّی
• وَ لا أُقْسِمُ بِالنَّفْسِ اللَّوَّامَةِ (ملامت کننده)
• یا أَیتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّةُ ارْجِعِی إِلی رَبِّک

امام حسین احساساتی نشده و به مقتل نرفته ر کمال عقلانیت

 

نفسی که عنان عقل دین خورده

شعر سعدی :

هوی و هوس را نماند ستیز

چو بینند سر پنجه عقل تیز

6. عقل سعادت و کمال واقعی را می بیند
7. همراهی با امام زمان = کمال

از یاران حسین علیه السلام نگفتیم

امشب از یاران امام حسین مثال بزنیم

•  
• امام باقر ع : فضیلتی چون جهاد نیست و جهادی بالاتر از جهد با نفس نیست
• کسی که در «جبهه درونی» و غلبه بر هوای نفس، پیروز باشد، در صحنه‌های مختلف بیرون نیز پیروز می‌‌شود 

1. عباس بن علی و برادرانش، پیشنهاد «امان‌نامه» می‌دهند
2. عباس بن علی علیهماالسلام روز عاشورا، وقتی تشنه‌لب وارد شریعه فرات شد
3. نافع بن هلال، شهیدی دیگر از عاشوراییان بود. نامزد داشت و هنوز عروسی نکرده بود. در کربلا هنگامی که می‌خواست برای نبرد به میدان رود، همسرش دست به دامان او شد و گریست. این صحنه کافی بود که هر جوانی را متزلزل کند، و انگیزه جهاد را از او سلب کند. با آن که امام حسین علیه‌السلام نیز از او خواست که شادمانی همسرش را بر میدان رفتن ترجیح دهد، بر این محبت بشری غلبه یافت و گفت: ای پسر پیامبر! اگر امروز تو را یاری نکنم، فردا جواب پیامبر را چه بدهم؟ آنگاه به میدان رفت و جنگید تا شهید شد.

*روایت از وضعیت آخر الزمان

پیامبر خدا صلى الله علیه و آله:

به زودی برامت من زمانی خواهد آمد که

 از روی حرص و طمع به دنیا (دنیا پرستی و هوا پرستی)

باطن‌هایشان پلید و ظاهرهایشان آراسته گردد؛

در حالی که آن چه را نزد پروردگارشان است طلب نمی‌کنند.

بدون هیچ خوفی دین‌شان سراسر ریا و ظاهرسازی است؛

هراسی از این که به عذاب و عقاب الهی مبتلا شوند، ندارند

قاتلان امام حسین ظاهرا دین دار

 والا توده مردم همراهی نمی کردن

 

فیش منبر شب پنجم محرم ( انواع بحران های اجتماعی ؛ بحران نفوذ فرهنگی وادادگی فرهنگی )

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ،

الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِینَ، وَ الصَّلاةُ عَلَی سَیِّدِ الخَلائِقِ أجمَعینَ، مُحَمَّدٍ وَ عِترَتِهِ الأقدَسینَ.

1. جامعه بحران زده هدایت امام عادل را پس میزند.
2. بحران نفوذ فرهنگی وادادگی فرهنگی

«فلینظر الانسان إلی طعامه»

 پس آدمى به طعام خود بنگرد.

 امام علی:

چرا مردم موقع غذا خوردن در شب، چراغ روشن می کنند تا با چشم خود ببینند چه طعامی می خورند

ولی در تغذیه معنوی خود همت ندارند که چراغ عقل را با شعله علم روشن کنند تا از غذای آلوده مصون بمانند

و دچار عوارض نادانی و گناه در عقاید و اعمال خود نشوند .

امام باقر :

فَلْیَنْظُرِ الإنْسانُ إلى طَعامِهِ : عِلمِهِ الّذی یَأخُذُه مِمَّن یَأخُذُه

 

3. آموزش زندگی وظیفه والدین

امام على:

إِنَّما قَلْبُ الْحَدَثِ کَالْأَرْضِ الْخالِیَةِ مآ أُلْقِىَ فیها مِنْ شَىْ ءٍ قَبِلَتْهُ

 

4. اگر ما به کودکانمان یاد ندهیم چه می شود؟

امام على:

عَلِّمُوا صِبْیانَکُمْ ما یَنْفَعُهُمُ اللّه ُ بِهِ لاتَغْلِبَ عَلَیْهِمُ الْمُرْجِئَةُ بِـرَأْیِـها.

امام امیرمؤمنان على علیه السلام: به کودکان خود، آنچه را خداوند سودمندشان قرار داده است، بیاموزید تا مُرجِئه با اندیشه خویش بر آنان چیره نشوند.

 

5. مُرجِئه  :

• در واقعیت اون روزگار گروهی انحرافی بودند
• برای ما هم مصداق هر گروه انحرافی

 

6. امام حسین و اولادش خارجی هستند

• نفوذ فرهنگی دستگاه اموی باعث می شود که جامعه قبول کند اولاد پیامبر خارجی هستند.
• معلمان جامعه نبوی در تربیت نسل ها کم کاری می کنند

 

 

7. مصداق تربیت خطا :

• حفص ابن عمربن سعد از قاتلان کربلا ؛ فرزند عمر سعد ...

• معلمان روزگار ما کیانند ؟
• الگو ها نسلی کیانند؟
• پسران ما سوپر من شناسند.
• دختران ما باربی شناس.
• فضای مجازی همبازی فرزندان
• ماهواره ها رستوران های فکر سازی

8. ثمره وادادگی فرهنگی ؟؟؟

• بی هویتی ، در کنار شما هستند ، اما هم میهن شما نیستند، هم دین شما نیستند.

 

• تابلوی های خطر وادادگی فرهنگی در آخر زمان ؛ فرزندان آخر الزمان

 

• روایت اول

"رُوِیَ عَنِ النَّبِیِّ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و سلّم

اَنَّهُ نَظَرَ اِلَی بَعْضِ الْاَطْفَالِ

فَقَالَ وَیْلٌ لِاَوْلَادِ آخِرِ الزَّمَانِ مِنْ آبَائِهِمْ

فَقِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ آبَائِهِمُ الْمُشْرِکِینَ

 فَقَالَ لَا مِنْ آبَائِهِمُ الْمُؤْمِنِینَ

لَا یُعَلِّمُونَهُمْ شَیْئاً مِنَ الْفَرَائِضِ ، که چیزی از فرائض دینی را به آنها یاد نمی‌دهند

وَ اِذَا تَعَلَّمُوا اَوْلَادُهُمْ مَنَعُوهُمْ ، و اگر فرزندان، خود از پی فراگیری بروند منع‌شان می‌کنند

 وَ رَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَضٍ یَسِیرٍ مِنَ الدُّنْیَا ، تنها از این خشنودند که آنها درآمد مالی داشته باشند هر چند ناچیز باشد

فَاَنَا مِنْهُمْ بَرِی ءٌ وَ هُمْ مِنِّی بِرَاءٌ؛

 

• روایت دوم

پیامبراکرم (ص) در روایتی فرموده است:

روزگاری خواهد آمد که

دین خدا تکه تکه خواهد شد.

... مومن در نزد آنان حقیر و بی مقدار می شود و فاسق به پیش آنها محترم و ارجمند باشد،

کودکانشان پلید و گستاخ و بی ادب

 و زنانشان بی باک و بی شرم و بی حیا شوند

 ... در آن هنگام خداوند، آنان را از باران به هنگام، محروم سازد و در وقت نامناسب بر آن ها ببارد.

 

یوقت امام زمان ما نسبت به فرهنگ زندگی فرزندان ما خارجی محسوب نشود.

مژده : جامعه ما هنوز قاسم سلیمانی ها رو در آغوش میگیرد.

اما باید مراقب بود

                                                 یا حسین

تمسک به سید الشهدا علیه السلام بهترین راه نجات

 

وَ کَیْفَ تَکْفُرُونَ وَ أَنتُمْ تُتْلىَ

(خوانده می شود)‏

عَلَیْکُمْ ءَایَاتُ اللَّهِ وَ فِیکُمْ رَسُولُهُ  وَ مَن یَعْتَصِم

(تمسک جوید)

بِاللَّه

(توسط قرآن رسول خدا و اهل بیت)

 فَقَدْ هُدِىَ إِلىَ‏ صرِاطٍ مُّسْتَقِیم  (آل عمران 101)

 

1. کَیْفَ تَکْفُرُونَ:

• در اینجا با توجه به آیات قبل منظور کفر بعد از ایمان است. در رابطه با مسلمانانی که با شنیدن شبهه ها از دشمنان اسلام دینشان تبدیل به کفر ورزیدن می شود. مثل عصر حاضر که با تمام قوا به تمامی جزئیاتی از اسلام که به ضررشونه حمله می کنند. و انسان مسلمان با شنیدن آن شبهه بی آن که دنبال جواب برود، می پذیرد و دینش آسیب می بیند.
•  شبهه در مورد ولایت امیرالمومنین، احکام اسلام، امام حسین ، زیارت، احکام اخلاقی و اجتماعی اسلام مثل محرم و نامحرم، حجاب، احکام مالی و اقتصادی، شبهه هایی در مورد شراب و شرابخواری، یا رفاقت با سگ که حیوان نجس العین است.

2. هُدِىَ إِلىَ‏ صرِاطٍ مُّسْتَقِیم:

• و مراد از" هدایت به سوى صراط مستقیم"، راه یافتن به ایمانى ثابت است. چون چنین ایمانى صراطى است که نه اختلاف مى‏پذیرد و نه تخلف، صراطى است که سالکان خود را در وسط خود جمع مى‏کند و نمى‏گذارد از راه منحرف شده و گمراه کردند.
• و همچنین هدی به صورت مجهول آمده یعنی فاعل در هدایت دخالتی ندارد بلکه هادی خداست و پیغمبر خدا و امامان معصوم علیهم السلام یعنی اگر تمسک بجویی هدایت می شوی.
• یَأَیهُّا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اتَّقُواْ اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ

 (آن گونه که شایسته پرواى از اوست پروا کنید)

• وَ لَا تمَوتُنَّ إِلَّا وَ أَنتُم مُّسْلِمُون

(نمیرید مگر در حالى که [در برابر او و فرمان‏ها و احکامش‏] تسلیم باشید) (آل عمران 102)

 

3. اتَّقُواْ اللَّهَ حَقَّ تُقَاتِهِ:

• تقوا یعنی اطاعت خداوند و عدم معصیت خداوند.
• اما حق التقوى عبارت خواهد شد از عبودیت خالص، عبودیتى که مخلوط با انانیت و غفلت نباشد.
• اما از طرف دیگر آیه ای داریم: فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ (تغابن 16).

در نتیجه، از دو آیه فوق یعنى آیه:" اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ ..." و آیه:" فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ ..." چنین استفاده مى‏شود که

• نخست خداى تعالى همه مردم را دعوت به حق التقوى نموده و سپس دستور داده که در این مسیر قرار بگیرند. و براى رسیدن به این مقصد تلاش کنند، و هر کس هر قدر توانایى دارد صرف بکند. مثل صراط مستقیم که همه باید برای رسیدن به آن تلاش کنند.
• در روایات اهل بیت علیهم السلام نیز هست: عَنْ أَبِی بَصِیرٍ قَالَ: سَأَلْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ- اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ، قَالَ یُطَاعُ فَلَا یُعْصَى وَ یُذْکَرُ فَلَا یُنْسَى وَ یُشْکَرُ فَلَا یُکْفَرُ.(معنی الاخبار: 240)
• ابن شهر آشوب: عن (تفسیر وکیع)، قال: حدثنا سفیان بن مرة الهمدانی، عن عبد خیر، قال: سألت علی بن أبی طالب (علیه السلام) عن قوله تعالى: یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ حَقَّ تُقاتِهِ.

قال: «و الله ما عمل بها غیر أهل بیت رسول الله، نحن ذکرنا الله فلا ننساه، و نحن شکرناه فلن نکفره، و نحن أطعناه فلم نعصه، فلما نزلت هذه الآیة، قالت الصحابة: لا نطیق ذلک. فأنزل الله تعالى: فَاتَّقُوا اللَّهَ مَا اسْتَطَعْتُمْ»

• حال باید دید که چجور باید به خداوند تمسک جست؟ از چه طریقی و چه راهی

وَ اعْتَصِمُواْ بحِبْلِ اللَّهِ  جَمِیعًا وَ لَا تَفَرَّقُواْ  وَ اذْکُرُواْ نِعْمَتَ اللَّهِ عَلَیْکُمْ إِذْ کُنتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَینْ‏ قُلُوبِکُمْ فَأَصْبَحْتُم بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَ کُنتُمْ عَلىَ‏ شَفَا حُفْرَةٍ مِّنَ النَّارِ فَأَنقَذَکُم مِّنهْا  کَذَالِکَ یُبَیّنُ‏ اللَّهُ لَکُمْ ءَایَاتِهِ لَعَلَّکمُ‏ تهَتَدُون. (آل عمران 103)

• اینک در این آیه، اعتصام مذکور و سفارش شده در آن آیه را، مبدل کرد به اعتصام بحبل اللَّه. در نتیجه فهماند که اعتصام به خدا و رسولى که قبلا گفتیم، اعتصام بحبل اللَّه است. یعنى آن رابط و واسطه‏اى که بین عبد و رب را به هم وصل مى‏کند.

 

 

بیان مصادیق حبل الله:

اول قرآن، کتاب الله

امام باقر در باب معنای عصمت امام از امام سجاد علیهما السلام روایت می کنند که ایشان فرمودند:

 الْإِمَامُ مِنَّا لَا یَکُونُ إِلَّا مَعْصُوماً

 (جز معصوم از ما خاندان نمی تواند امام باشد)

وَ لَیْسَتِ الْعِصْمَةُ فِی ظَاهِرِ الْخِلْقَةِ فَیُعْرَفَ بِهَا

 (در ظاهر بدن باشد تا با چشم دیده شده و شناخته گردد)

وَ لِذَلِکَ لَا یَکُونُ إِلَّا مَنْصُوصاً.

( و به همین جهت امکان ندارد معصوم بودن کسى را بدست آورد مگر خدا به وسیله پیغمبرش آن را صریحاً فرموده باشد)

 فَقِیلَ لَهُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ فَمَا مَعْنَى الْمَعْصُومِ فَقَالَ هُوَ الْمُعْتَصِمُ بِحَبْلِ اللَّهِ

 (أی أن معصومیته بسبب اعتصامه بالقرآن و عدم مفارقته عنه‏)

 وَ حَبْلُ اللَّهِ هُوَ الْقُرْآنُ لَا یَفْتَرِقَانِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ وَ الْإِمَامُ یَهْدِی إِلَى الْقُرْآنِ وَ الْقُرْآنُ یَهْدِی إِلَى الْإِمَامِ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ إِنَّ هذَا الْقُرْآنَ یَهْدِی لِلَّتِی هِیَ أَقْوَمُ

(بى‏تردید این قرآن به استوارترین آیین هدایت مى‏کند) (معانی الاخبار 132)

• بیان درخواست سید الشهدا علیه السلام در عصر تاسوعا جهت به تاخیر انداختن جنگ برای قرائت قرآن و ...

 

دوم رسول خدا و اهل بیت علیهم السلام

و در تفسیر  عیاشى از امام باقر ع روایت کرده که فرمود: حبل اللَّه که خداى تعالى مردم را امر فرموده که به آن تمسک کنند و فرموده:" وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا" آل محمد علیهم السلامند.(ت المیزان 586:3)

 

چرا خداوند متعال در این آیه و آیات دیگر اصرار دارند به اعتصام و تمسک جستن به خودش و قرآنش و رسولش و اهل بیت رسولش؟

اولا راه نجات همین است. ثانیا برای جلوگیری از گمراه شدن این تمسک لازم است.

• فی روایة أبی الجارود عن أبی جعفر (امام باقر علیه السلام) فی قوله وَ لا تَفَرَّقُوا، قال إن الله تبارک و تعالى علم أنهم سیفترقون بعد نبیّهم و یختلفون، فنهاهم عن التفرّق کما نهى من کان قبلهم فأمرهم أن یجتمعوا على ولایة آل محمد ع و لا یتفرقوا.(تفسیر قمی 108)

 

 

• عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع قَالَ سَمِعْتُ رَسُولَ اللَّهِ ص یَقُولُ إِنَّ أُمَّةَ مُوسَى افْتَرَقَتْ بَعْدَهُ عَلَى إِحْدَى وَ سَبْعِینَ فِرْقَةً، فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِیَةٌ وَ سَبْعُونَ فِی النَّارِ وَ افْتَرَقَتْ أُمَّةُ عِیسَى ع بَعْدَهُ عَلَى اثْنَتَیْنِ وَ سَبْعِینَ فِرْقَةً، فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِیَةٌ وَ إِحْدَى وَ سَبْعُونَ فِی النَّارِ وَ إِنَّ أُمَّتِی سَتَفْتَرِقُ بَعْدِی عَلَى ثَلَاثٍ وَ سَبْعِینَ فِرْقَةً، فِرْقَةٌ مِنْهَا نَاجِیَةٌ وَ اثْنَتَانِ وَ سَبْعُونَ فِی النَّارِ.(خصال 585:2)
• صحیح بخارى  و صحیح مسلم  از ابى هریره روایت آمده که رسول خدا ص فرمود: روز قیامت جمعى از اصحاب من بر من وارد مى‏شوند- و یا فرمود جمعى از امتم- و از ناحیه خداى تعالى طرد مى‏شوند، من عرضه مى‏دارم: پروردگارا اینها اصحاب منند. خداى عز و جل مى‏فرماید: مگر اطلاع ندارى که بعد از رحلتت چه حادثه‏ها پدید آوردند، اینها بطور قهقرا به عقب برگشتند و همین باعث شد که امروز طرد شوند.
• مؤلف قدس سره: این حدیث هم از احادیث مشهور است، و هر دو فریق یعنى شیعه و سنى آن را در صحاح و جوامع خود از عده‏اى از صحابه از قبیل ابن مسعود، و انس، و سهل بن ساعد و ابى هریره و ابى سعید خدرى و عایشه وام سلمه، و اسماء دختر ابى بکر و غیر ایشان نقل کرده‏اند. (ت المیزان 589:3)

 

خب اتفاقات بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله چی بوده؟

• غصب خلافت امیرالمومنین علیه السلام و کتمان غدیر، شهادت فاطمه زهرا سلام الله علیها، مسموم کردن امام مجتبی علیه السلام و تیرباران کردن بدن ایشان، واقعه ی کربلا قطعه قطعه کردن فرزندان رسول خدا و به اسارت بردن اهل بیتش.
• یک روایت دیگر در رابطه با حبل الله بودن امیرالمومنین از رسول خدا علیهم السلام

قَالَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ع: کَانَ رَسُولُ اللَّهِ ص ذَاتَ یَوْمٍ جَالِساً فِی الْمَسْجِدِ وَ أَصْحَابُهُ حَوْلَهُ فَقَالَ لَهُمْ یَطْلُعُ عَلَیْکُمْ رَجُلٌ مِنْ أَهْلِ الْجَنَّةِ یَسْأَلُ عَمَّا یَعْنِیهِ (آن چه برایش مهم است و بهش اهتمام دارد)

•  قَال‏ فَطَلَعَ عَلَیْنَا رَجُلٌ شَبِیهٌ بِرِجَالِ مِصْرَ فَتَقَدَّمَ وَ سَلَّمَ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ ص وَ جَلَسَ وَ قَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ إِنِّی سَمِعْتُ اللَّهَ یَقُولُ- وَ اعْتَصِمُوا بِحَبْلِ اللَّهِ جَمِیعاً وَ لا تَفَرَّقُوا فَمَا هَذَا الْحَبْلُ الَّذِی أَمَرَنَا اللَّهُ تَعَالَى بِالاعْتِصَامِ بِهِ وَ أَنْ لَا نَتَفَرَّقَ عَنْهُ قَالَ فَأَطْرَقَ (أمال رأسَه إلى صدره وسکَت) النَّبِیُّ ص سَاعَةً ثُمَّ رَفَعَ رَأْسَهُ وَ أَشَارَ إِلَى عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع وَ قَالَ هَذَا حَبْلُ اللَّهِ الَّذِی مَنْ تَمَسَّکَ بِهِ عُصِمَ فِی دُنْیَاهُ وَ لَمْ یَضِلَّ فِی آخِرَتِهِ قَالَ فَوَثَبَ (پرید و شیرجه رفت) الرَّجُلُ إِلَى عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع وَ احْتَضَنَهُ (در آغوش گرفت) مِنْ وَرَاءِ ظَهْرِهِ وَ هُوَ یَقُولُ اعْتَصَمْتُ بِحَبْلِ اللَّهِ وَ حَبْلِ رَسُولِهِ ثُمَّ قَالَ فَوَلَّى وَ خَرَجَ،

 فَقَامَ رَجُلٌ مِنَ النَّاسِ فَقَالَ یَا رَسُولَ اللَّهِ أَلْحِقُهُ وَ أَسْأَلُهُ أَنْ یَسْتَغْفِرَ لِی فَقَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص إِذاً تَجِدُهُ مَرْفِقاً (او را می یابی در حالی که ازش بهره مند می شوی)،

قَالَ فَلَحِقَهُ الرَّجُلُ وَ هُوَ عُمَرُ وَ سَأَلَهُ أَنْ یَسْتَغْفِرَ لَهُ فَقَالَ هَلْ فَهِمْتَ مَا قَالَ لِی رَسُولُ اللَّهِ وَ مَا قُلْتُ لَهُ؟ قَالَ الرَّجُلُ نَعَمْ، فَقَالَ لَهُ إِنْ کُنْتَ مُتَمَسِّکاً بِذَلِکَ الْحَبْلِ فَغَفَرَ اللَّهُ لَکَ وَ إِلَّا فَلَا غَفَرَ اللَّهُ لَکَ وَ تَرَکَه‏. (بحار 15:36)

یکی از موارد هدایت با تمسک به سید الشهدا وهب بن عبدالله است.

• وهب بن عبداللّه کلبی ، جوان زیبا روی، نیک خوی،پرهیزکار، مؤمن و شجاع کوفی بود.

به گفته برخی از مورّخان، وهب و همسر و مادرش نصرانی بودند و در راه کربلا در ثعلبیه به دست امام حسین علیه السلام مسلمان شدند.

• وی که در روز عاشورا بیست و پنج سال داشت و از دامادیش هفده روز می‌گذشت، سرانجام پس از آنکه هفتاد زخم بر وی وارد شد سرش را بریدند و نزد مادرش انداختند. مادر، خون از چهره‌اش پاک می‌کرد و می‌گفت: «ستایش مخصوص خدایی است که رویم را سفید و چشمانم را به شهادت فرزندم در رکاب امام علیه السلام روشن کرد ... گواهی می‌دهم که یهود و نصاری و مجوس در کلیسا و آتش خانه‌ های خود از شما بهترند.»

آنگاه سر را به سوی سپاه یزید انداخت که به یکی‌ از سپاهیان یزید اصابت کرد وبه هلاکت رسید. خوارزمی گوید: غلام شمر به فرمان او، مادر وهب را به شهادت رساند.(ویکی فقه)

 

 

• عن علی بن أبی طالب علیه السلام، عن النبی صلی الله علیه و آله أنه قال لعلی : یا علی لو ان عبداً عبد الله عزوجل مثل ما قام نوح فی قومه وکان له مثل أحد ذهباً فانفقه فی سبیل الله ومد فی عمره حتى حج الف عام على قدمیه ثم قتل بین الصفا والمروة مظلوماً ثم لم یوالک یا علی لم یشم رائحة الجنة ولم یدخلها (مناقب خوارزمی، 68:1)

 

گریه برا امام حسین علیه السلام چه مقامی به ابراهیم داد

عَنِ الْفَضْلِ قَالَ سَمِعْتُ الرِّضَا ع یَقُولُ:  لَمَّا أَمَرَ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِبْرَاهِیمَ أَنْ یَذْبَحَ مَکَانَ ابْنِهِ إِسْمَاعِیلَ الْکَبْشَ الَّذِی أَنْزَلَهُ عَلَیْهِ تَمَنَّى إِبْرَاهِیمُ أَنْ یَکُونَ قَدْ ذَبَحَ ابْنَهُ إِسْمَاعِیلَ بِیَدِهِ وَ أَنَّهُ لَمْ یُؤْمَرْ بِذَبْحِ الْکَبْشِ مَکَانَهُ لِیَرْجِعَ إِلَى قَلْبِهِ مَا یَرْجِعُ إِلَى قَلْبِ الْوَالِدِ الَّذِی یَذْبَحُ أَعَزَّ وُلْدِهِ عَلَیْهِ بِیَدِهِ فَیَسْتَحِقَّ بِذَلِکَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ أَهْلِ الثَّوَابِ عَلَى الْمَصَائِبِ فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ إِلَیْهِ یَا إِبْرَاهِیمُ مَنْ أَحَبُّ خَلْقِی إِلَیْکَ فَقَالَ یَا رَبِّ مَا خَلَقْتَ خَلْقاً هُو أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ حَبِیبِکَ مُحَمَّدٍ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَیْهِ أَ فَهُوَ أَحَبُّ إِلَیْکَ أَمْ نَفْسُکَ قَالَ بَلْ هُوَ أَحَبُّ إِلَیَّ مِنْ نَفْسِی قَالَ فَوَلَدُهُ أَحَبُّ إِلَیْکَ أَمْ وَلَدُکَ قَالَ بَلْ وَلَدُهُ قَالَ فَذَبْحُ وَلَدِهِ ظُلْماً عَلَى أَیْدِی أَعْدَائِهِ أَوْجَعُ لِقَلْبِکَ أَوْ ذَبْحُ وَلَدِکَ بِیَدِکَ فِی طَاعَتِی قَالَ یَا رَبِّ بَلْ ذَبْحُهُ عَلَى أَیْدِی أَعْدَائِهِ أَوْجَعُ لِقَلْبِی قَالَ یَا إِبْرَاهِیمُ فَإِنَّ طَائِفَةً تَزْعُمُ أَنَّهَا مِنْ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ سَتَقْتُلُ الْحُسَیْنَ ابْنَهُ مِنْ بَعْدِهِ ظُلْماً وَ عُدْوَاناً کَمَا یُذْبَحُ الْکَبْشُ وَ یَسْتَوْجِبُونَ (سزاوار خواهند بود) بِذَلِکَ سَخَطِی (نارضایتی) فَجَزِعَ إِبْرَاهِیمُ لِذَلِکَ وَ تَوَجَّعَ قَلْبُهُ وَ أَقْبَلَ یَبْکِی فَأَوْحَى اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ یَا إِبْرَاهِیمُ قَدْ فَدَیْتُ جَزَعَکَ عَلَى ابْنِکَ إِسْمَاعِیلَ لَوْ ذَبَحْتَهُ بِیَدِکَ بِجَزَعِکَ «2» عَلَى الْحُسَیْنِ وَ قَتْلِهِ وَ أَوْجَبْتُ لَکَ أَرْفَعَ دَرَجَاتِ أَهْلِ الثَّوَابِ عَلَى الْمَصَائِبِ وَ ذَلِکَ قَوْلُ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ فَدَیْناهُ بِذِبْحٍ عَظِیمٍ. (بحار، 124:12)

 

عبید الله بین حر جعفی

عبیدالله از عشیره بنی سعد و از یاران عثمان بن عفان بود و چون عثمان به قتل رسید، جانب معاویة بن ابی‌سفیان را گرفت و همراه وی در جنگ صفین شرکت نمود و تا زمان کشته شدن علی بن ابی‌طالب، نزد معاویه باقی ماند، آن‌گاه راهی کوفه گردید. (ویکی فقه)

پس از مرگ معاویه در سال ۶۰ هجری و تصمیم امام حسین(ع) برای آمدن به کوفه، عبیدالله از کوفه بیرون آمد تا با امام مواجه نشود. اما در نزدیکی کربلا با وی مواجه شد. نقل است که امام حسین(ع) وقتی به منزلگاهی به نام قصر بنی مقاتل یا به روایتی «قطقطانیه» در چند فرسخی کربلا رسید، خیمه‌ای دید و پرسید که آن از کیست؟ گفتند از آن عبیدالله بن حر جعفی. امام(ع) کسی را نزد او فرستاد (بیشتر کتب، نام این فرستاده را حجاج بن مسروق جعفی نوشته‌اند) تا او را به یاری اردوی امام(ع) دعوت کند، ولی او بهانه آورد و گفت: «من از کوفه بیرون نیامدم مگر از ترس اینکه حسین(ع) به آنجا آید و من نتوانم یاریش کنم.» فرستاده امام بازگشت و پاسخ عبیدالله را به امام(ع) رساند.

پس از آن امام حسین(ع) خود نیز به خیمه عبیدالله رفت و نشست و خدا را سپاس گفت و گفت: «ای مرد، در گذشته خطا بسیار کردی و خداوند تو را به اعمالت مؤاخذه می‌کند، آیا نمی‌خواهی در این ساعت سوی او بازگردی و مرا یاری کنی تا جد من روز قیامت، نزد خدا شفیع تو باشد؟» گفت: «یابن رسول الله، اگر به یاری تو آیم، همان اول کار، پیش روی تو کشته می‌شوم، و نفس من به مرگ راضی نیست، ولی این اسب مرا بگیر، به خدا قسم تاکنون هیچ سواری با آن در طلب چیزی نرفته مگر اینکه به آن رسیده و هیچکس در طلب من نیامده مگر اینکه از او سبقت گرفته و نجات یافته‌ام.» حسین(ع) از او روی برگرداند و فرمود: «نه حاجت به تو دارم و نه به اسب تو.» و سپس این آیه از سوره کهف را خواند:

  «(مَّا أَشهْدتهمْ خَلْقَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ لَا خَلْقَ أَنفُسِهِم)وَ مَا کُنتُ مُتَّخِذَ الْمُضِلِّینَ عَضُدًا؛ ما گمراهان را به یاری خود نمی‌طلبیم.»(کهف 51)

«اما از اینجا بگریز و برو! نه با ما باش و نه بر ما! زیرا اگر کسی صدای استغاثه ما را بشنود و اجابت نکند، خداوند او را به رو در آتش جهنم می‌اندازد و هلاک می‌شود.» آنگاه امام(ع) به خیمه خود بازگشت.(الفتوح، 74:5)

عبیدالله پس از واقعه کربلا، به شدت از کوتاهی و قصور خویش پشیمان شد و دائما خود را ملامت می‌کرد. او در اشعاری این اندوه و حسرت را بیان می‌کند:

فیالک حسرة ما دمت حیا         تردد بین صدری و التراقی[۶]

آه از حسرتی که تا زنده‌ام در میان سینه و گلویم در جریان است.

 

 

زهیر بن قین بجلی

زهیر از هواداران عثمان به شمار می‌رفت. در سال ۶۰ قمری، او و همسرش به همراه برخی از خویشاوندان و اهل قبیله‌اش هنگام بازگشت از حج به کوفه، در یکی از منازل بین راه، با امام حسین(ع) و همراهانش که به سوی کوفه در حرکت بودند _هم منزل_ روبرو شدند. بنابر نقل دینوری، این ملاقات در منزلگاه زَرُود انجام گرفته است.[۱]

امام حسین(ع) شخصی را نزد زهیر فرستاد و خواستار ملاقات با او شد. زهیر در ابتدا تمایلی به این دیدار نشان نداد؛ اما به توصیه همسرش- دیلم یا دَلْهم دختر عَمرو[۲] به محضر امام حسین(ع) حاضر شد. این دیدار مسیر زندگانی زهیر را تغییر داد. او پس از این ملاقات، شادمان نزد خانواده و دوستانش بازگشت و فرمان داد تا خیمه و بار و بُنه او را به کنار خیمه امام حسین(ع) منتقل کنند.[۳]

زهیر با همسرش نیز وداع کرد و بنا به نقلی همسرش را طلاق داده و به او گفت: «نزد خانواده‌ات برگرد، زیرا نمی‌خواهم از سوی من چیزی جز خوبی به تو برسد.»[۴]

زهیر بعد از وداع با همسرش، به همراهانش گفت: «هر که دوستدار شهادت است، همراه من بیاید، و گرنه برود و این آخرین دیدار من با شماست.[۵]

زهیر خاطره‌ای برای آنان نقل کرد و گفت: زمانی که به جنگ بلنجر رفته بودیم، به پیروزی و غنایم فراوانی دست یافتیم و بسیار خوشحال شدیم. سلمان فارسی -در برخی منابع به جای سلمان فارسی، سلمان باهلی گفته شده است.-[۶] که همراه ما بود گفت: «آنگاه که سید جوانان آل محمّد(ص) را درک کردید، از پیکار و کشته شدن در کنار او بیش از دستیابی به این غنایم شادمان باشید.

پیشنهاد جنگ با حر و عدم قبول امام که من آغاز کننده ی جنگ نیستم

(ویکی شیعه)

 

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: خَرَجَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ ع عَلَى أَصْحَابِهِ فَقَالَ أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ جَلَّ ذِکْرُهُ مَا خَلَقَ الْعِبَادَ إِلَّا لِیَعْرِفُوهُ فَإِذَا عَرَفُوهُ عَبَدُوهُ فَإِذَا عَبَدُوهُ اسْتَغْنَوْا بِعِبَادَتِهِ عَنْ عِبَادَةِ مَنْ سِوَاهُ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ بِأَبِی أَنْتَ وَ أُمِّی فَمَا مَعْرِفَةُ اللَّهِ قَالَ مَعْرِفَةُ أَهْلِ کُلِّ زَمَانٍ إِمَامَهُمُ الَّذِی یَجِبُ عَلَیْهِمْ طَاعَتُهُ. (علل الشرایع 9:1)

زَعَمَ الَّذِینَ کَفَرُواْ أَن لَّن یُبْعَثُواْ  قُلْ بَلىَ‏ وَ رَبىّ‏ لَتُبْعَثُنَّ ثم لَتُنَبَّؤُنَّ (خبر داده خواهید شد) بِمَا عَمِلْتُمْ  وَ ذَالِکَ عَلىَ اللَّهِ یَسِیرٌ(تغابن 7)

فَامِنُواْ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِى أَنزَلْنَا  وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِیرٌ(تغابن 8)

 عَنْ أَبِی خَالِدٍ الْکَابُلِیِّ قَالَ سَأَلْتُ أَبَا جَعْفَرٍ ع عَنْ قَوْلِهِ: فَآمِنُوا بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا ، فَقَالَ یَا أَبَا خَالِدٍ. النُّورُ وَ اللَّهِ الْأَئِمَّةُ مِنْ آلِ مُحَمَّدٍ ص إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ، وَ هُمْ وَ اللَّهِ نُورُ اللَّهِ الَّذِی أَنْزَلَ- وَ هُمْ وَ اللَّهِ نُورُ اللَّهِ فِی السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ، یَا أَبَا خَالِدٍ! لَنُورُ الْإِمَامُ فِی قُلُوبِ الْمُؤْمِنِینَ- أَنْوَرُ مِنَ الشَّمْسِ الْمُضِیئَةِ بِالنَّهَارِ- وَ هُمْ وَ اللَّهِ یُنَوِّرُونَ قُلُوبَ الْمُؤْمِنِینَ- وَ یَحْجُبُ اللَّهُ (خدا می پوشاند) نُورَهُمْ عَمَّنْ‏ یَشَاءُ  فَتُظْلِمُ قُلُوبُهُمْ، وَ اللَّهِ یَا أَبَا خَالِدٍ! لَا یُحِبُّنَا عَبْدٌ وَ یَتَوَلَّانَا حَتَّى یُطَهِّرَ اللَّهُ قَلْبَهُ وَ لَا یُطَهِّرُ اللَّهُ قَلْبَ عَبْدٍ حَتَّى یُسَلِّمَ لَنَا وَ یَکُونَ سِلْماً لَنَا- فَإِذَا کَانَ سِلْماً لَنَا سَلَّمَهُ اللَّهُ مِنْ شَدِیدِ الْحِسَابِ- وَ آمَنَهُ مِنْ فَزَعِ یَوْمِ الْقِیَامَةِ الْأَکْبَرِ.

فراز آخر روایت اشاره به آیه ی بعد دارد:

یَوْمَ یجَمَعُکم لِیَوْمِ الجمْعِ  ذَالِکَ یَوْمُ التَّغَابُنِ (روز غبن و خسارت)  وَ مَن یُؤْمِن بِاللَّهِ وَ یَعْمَلْ صَالِحًا یُکَفِّرْ عَنْهُ سَیِّاتِهِ وَ یُدْخِلْهُ جَنَّاتٍ تجَرِى مِن تحَتهِا الْأَنْهَارُ خَلِدِینَ فِیهَا أَبَدًا  ذَالِکَ الْفَوْزُ الْعَظِیم (تغابن 9)

جود و کرم امام حسین

قَدِمَ أَعْرَابِیٌّ الْمَدِینَةَ فَسَأَلَ عَنْ أَکْرَمِ النَّاسِ بِهَا فَدُلَّ عَلَى الْحُسَیْنِ ع فَدَخَلَ الْمَسْجِدَ فَوَجَدَهُ مُصَلِّیاً فَوَقَفَ بِإِزَائِهِ وَ أَنْشَأَ

          لَمْ یَخِبِ الْآنَ مَنْ رَجَاکَ وَ مَنْ             حَرَّکَ مِنْ دُونِ بَابِکَ الْحَلَقَةَ

             أَنْتَ جَوَادٌ وَ أَنْتَ مُعْتَمَدٌ             أَبُوکَ قَدْ کَانَ قَاتِلَ الْفَسَقَةِ        

                  لَوْ لَا الَّذِی کَانَ مِنْ أَوَائِلِکُمْ             کَانَتْ عَلَیْنَا الْجَحِیمُ مُنْطَبِقَةً

 قَالَ فَسَلَّمَ الْحُسَیْنُ ع وَ قَالَ یَا قَنْبَرُ هَلْ بَقِیَ شَیْ‏ءٌ مِنْ مَالِ الْحِجَازِ قَالَ نَعَمْ أَرْبَعَةُ آلَافِ دِینَارٍ فَقَالَ هَاتِهَا قَدْ جَاءَ مِنْ هُوَ أَحَقُّ بِهَا مِنَّا ثُمَّ نَزَعَ بُرْدَیْهِ وَ لَفَّ الدَّنَانِیرِ فِیهِمَا وَ أَخْرَجَ یَدَهُ مِنْ شَقِّ الْبَابِ حَیَاءً مِنَ الْأَعْرَابِیِّ وَ أَنْشَأَ

          خُذْهَا فَإِنِّی إِلَیْکَ مُعْتَذِرٌ             وَ اعْلَمْ بِأَنِّی عَلَیْکَ ذُو شَفَقَةٍ

          لَوْ کَانَ فِی سَیْرِنَا الْغَدَاةَ عَصًا             أَمْسَتْ سَمَانَا عَلَیْکَ مُنْدَفِقَةً «1»

          لَکِنَّ رَیْبَ الزَّمَانِ ذُو غِیَرٍ             وَ الْکَفُّ مِنِّی قَلِیلَةُ النَّفَقَةِ

 قَالَ فَأَخَذَهَا الْأَعْرَابِیُّ وَ بَکَى فَقَالَ لَهُ لَعَلَّکَ اسْتَقْلَلْتَ مَا أَعْطَیْنَاکَ قَالَ لَا وَ لَکِنْ کَیْفَ یَأْکُلُ التُّرَابُ جُودَکَ وَ هُوَ الْمَرْوِیُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ ع.( مناقب آل أبی طالب علیهم السلام (لابن شهرآشوب)، ج‏4، ص: 66)

بیان داستان مقبل

مرحوم حاج ملا اسماعیل سبزواری در کتاب عددالسنه کیفیت خواب مقبل را از حزن‌المومنین نقل نموده و فرموده که خود احقر در اصفهان در خانواده مقبل کیفیت خواب را به خط او نیز دیدم که خوابش را چنین نقل نموده است

 

در سالی که زوار بسیاری، از اصفهان به جهت زیارت عاشورا عازم کربلا شدند و من مرد تهی دستی بودم،به یکی از دوستان خود گفتم که می‌ترسم بمیرم و آرزوی زیارت سیدالشهداء روحی له الفداء در دلم بماند، پس او دلش بر من سوخت و بر حال من رقت نمود، لذا گفت: اگر جز فقر، عذری دیگر نداری، بیا و برویم و تا کربلا مهمان من باش، من هم به اتفاق همه و این رفیق شفیق، روانه شدیم ولی در نزدیکی گلپایگان جمعی از قطاع‌الریق، شبانه بر سر زوار ریختند و همه را غارت نمودند و ایشان برهنه و عریان وارد گلپایگان شدند.

بعضی قرض کردند و رفتند و من همان‌جا ماندم، نه اسباب رفتن داشتم و نه دل برگشتن، تا آنکه ماه محرم شد، حسینیه‌ای در آن‌جا بود که شب‌ها، شیعیان در آن مشغول عزاداری بودند، من هم در آنجا به سر بردم و شب و روز می‌گریستم. در اواخر شب خوابم ربود، و در عالم واقعه دیدم وارد کربلا شدم، و رفتم به جانب حرم که مشرف شوم و اذن دخول می‌خواستم.

شخصی مرا مانع شد و به دست اشاره کرد که برگرد، که الان وقت زیارت کردن تو نیست، گفتم بنا نبود حرم جناب ابی عبدالله‌الحسین (ع) حاجب و مانع داشته باشد.

 

هرکه خواهد گو بیا و گو برو

کبر و ناز و حاجب و دربان در این درگاه نیست

 

گفت ای مقبل در این لحظه، حضرت زهرا (س) و مادرش خدیجه کبری (س) و مریم و حوا و آسیه علیهن‌السلام و جمعی از حورالعین، با جمعی از انبیاء به زیارت آمده‌اند.

قدری تأمل کن، آن‌ها که فارغ شدند نوبت تو می‌شود، گفتم تو کیستی؟ گفت من ملکی هستم از جمله حافّین حول حرم مطهر، که دائم برای زوار استغفار می‌کنم.

پس در این لحظه دست مرا گرفت و در میان صحن گردش می‌داد، جمعی را در صحن مقدس می‌دیدم که شباهت به اهل دنیا نداشتند تا اینکه رسیدیم به موضعی که در آنجا محفلی بود آراسته، و جمعی موقر با خضوع و خشوع نشسته بودند، آن ملک پرسید آیا اینها را می‌شناسی؟ گفتم نه، گفت اینها حضرات انبیاء هستند، که به زیارت حضرت سید‌الشهداء صلوات‌الله علیه آمده‌اند.

آنکه بر همه مصدر (و مقدم) نشسته، حضرت آدم ابوالبشر صفّی‌الله (ع) است و آنکه در طرف راست او نشسته، حضرت نوح نجیّ‌الله است و در طرف چپش حضرت ابراهیم خلیل ا‌لله (ع) است و آن یکی شیث (ع) است و دیگری ادریس (ع) است و آن هود (ع) و آن صالح (ع) و آن اسماعیل (ع) و آن اسحاق (ع) و آن داوود (ع) و آن سلیمان (ع) و آن کلیم‌الله (ع) و آن روح‌الله (ع) است.

در این اثناء دیدم بزرگواری از حرم بیرون آمده، در حالتی که دو نفر زیر بغل‌های او را گرفته بودند، پس همه انبیاء برخاستند و تعظیم او نمودند و آن بزرگوار رفت و در صدر مجلس نشست و بعد از لحظه‌ای سربلند کرد و فرمود محتشم را بیاورید.

پرسیدم این بزرگوار کیست؟ گفت خاتم‌الانبیاء محمد مصطفی (ص) است.

لحظاتی نگذشت که محتشم را آوردند و او مردی خوش سیما و کوتاه قد بود و عمامه ژولیده‌ای بر سر داشت، و چون وارد شد تعظیم کرد و ایستاد. حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند: ای محتشم امشب شب عاشوراء است، پیامبران برای زیارت فرزندم حسین (ع) آمده‌اند و می‌خواهند عزاداری کنند، برو بالای منبر و از اشعار دلسوز خود بخوان تا ما بگیرییم.

به امر پیامبر اکرم (ص) منبری گذاشتند، و محتشم رفت در پله اول آن ایستاد، پیامبر (ص) اشاره کرد بالاتر برو، و در پله دوم ایستاد فرمود بالاتر برو تا آنکه در پله نهم منبر ایستاد حضرت فرمودند بخوان.

مقبل می‌گوید حواسم را جمع نمودم ببینم محتشم کدام بند مرثیه را می‌خواند که از همه دلسوزتر است، شروع کرد به خواندن این بند:

 

کشتی شکست خورده طوفان کربلاء

در خاک و خون فتاده به میدان کربلاء

گر چشم روزگار بر او فاش می‌گریست

خوش داشتند حرمت مهمان کربلاء

از آب هم مضایقه کردند کوفیان

خوش داشتند حرمت مهمان کربلاء

 

عرض کرد یا رسول‌الله

 

بودند دیو و دد همه سیراب و می‌مکید

خاتم زقحط آب، سلیمان کربلاء

 

صدای پیامبر (ص) به ناله بلند شد و رو به انبیاء کرد و فرمودند: ببینید امت من با فرزند من چه کرده‌اند، آبی را که خدا بر کلاب و ذئاب و کفار مباح کرده، امت من، بر اولاد من حرام کرده‌اند. پس محتشم شروع کرد به این مرثیه:

 

روزی که شد به نیزه سر آن بزرگوار

خورشید سربرهنه برآمد زکوهسار

موجی به جنبش آمد و برخاست کوه کوه

ابری به بارش آمد و بگریست زار زار

 

چون محتشم به این شعر رسید پیامبران همه دست بر سر زدند، محتشم رو به پیامبران کرده و گفت:

 

جمعی که پاس محملشان بود جبرئیل

گشتند بی‌عماری و محمل، شترسوار

 

پیامبر (ص) فرمود بلی این جزای من بود، که دختران مرا در کوچه و بازار مثل اهل زنگبار بگردانند. محتشم سکوت کرد و ایستاد که پیامبر (ص) او را مرخص فرماید و از منبر به زیر آید.

حضرت پیامبر اکرم (ص) فرمودند: محتشم هنوز دل ما از گریه خالی نشده است بخوان، محتشم شوقی پیدا کرد و به هیجان آمد که پیامبر (ص) میل دارد از اشعار او بگرید عمامه را از سر برداشت و بر زمین زد و با دستش اشاره نمود، به طرف قبر سیدالشهداء و عرض کرد: یا رسول‌الله منتظری من بخوانم و بشنوی؟ اینجا نظر کن

 

این کشته فتاده به هامون حسین توست

وین صید دست و پا زده خون حسین توست

خاموش محتشم که دل سنگ آب شد

مرغ هوا و ماهی دریا کباب شد

 

ملکی صدا زد، محتشم پیامبر غش کرد، لذا محتشم از منبر پایین آمد.

چون رسول خدا (ص) به هوش آمد، ردای مبارک خود را به عنوان خلعت به او عطا فرمود. مقبل می‌گوید با خود گفتم خاک بر سرت، ای بی‌قابلیت، این همه شعر و مرثیه گفته‌ای، حال معلوم شد که پسند نشده، تو حاضر بودی و پیامبر (ص) اعتنا نفرمود به تو، محتشم را احضار فرمود و اضعار خود را خواند و پیامبران گریستند و به خلعت مفتخر گردید.

پس خود را بسیار ملامت نمودم و راضی بودم که زمین شکافته شود و من بر زمین فرو روم و خواستم زودتر از صحن بیرون روم که مبادا آشنایی مرا ببیند و خجالت بکشم.

چون روانه شدم، و نزدیک درب صحن رسیدم، دیدم حوریه سیاه‌پوش، از حرم بیرون آمد و دوان‌دوان رفت خدمت پیامبر (ص) و عرض کرد یا رسول‌الله (ص) دخترت فاطمه (س) می‌گوید: چرا دل مقبل را شکستی او هم برای فرزندم حسین (ع) مرثیه گفته است.

در این هنگام فرمود مقبل بیا، دخترم فاطمه (س) میل دارد تو هم اشعار خود را بخوانی، مقبل می‌گوید بدین شعف چیزی نمانده بود، که جانم از بدنم برود، آمدم تعظیم کردم و رفتم بالای منبر، در پله اول ایستادم، حضرت نفرمود بالاتر برو فرمود بخوان.

پس دانستم که میان من و محتشم، چه‌قدر فرق است، با خود خیال می‌کردم که در مقابل آن مرثیه‌های دلسوز و پر گریه محتشم چه بخوانم، یادم آمد که واقعه شهادت را از همه بهتر به نظم آورده‌ام سه شعر خواندم و عرض کردم یا رسول‌الله

 

روایت است که چون تنگ شد بر او میدان

فتاده از حرکت ذوالجناح از جولان

نه ذوالجناح دگر تاب اسقامت داشت

نه سید الشهدا (ع) بر جدال طاقت داشت

هوا زباد مخالفت چه قیرگون گردید

عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید

بلند مرتبه شاهی زصدر زین افتاد

اگر غلط نکنم عرش بر زمین افتاد

 

چون این شعر را خواندم، صدای شیون بلند شد، و پیامبر اکرم (ص) بر سر می‌زد و می‌گفت واولداه، که یک مرتبه حوریه‌ای صدا زد، مقبل بس است. فاطمه زهرا (س) روی قبر حسین (ع) غش کرد.

مقبل می‌گوید از منبر فرود آمدم در دلم گذشت کاش مرا هم خلعتی مرحمت می‌کردند، که در نزد امثال و اقران، و نزد محتشم سرافراز می‌شدم.

که ناگاه دیدم از حرم مطهر، جوانی بی‌سر، و با بدن پاره‌پاره، بیرون آمد، و از حلقوم بریده فرمود: مقبل دلت نشکند، خلعت تو را هم خودم می‌دهم.

 

 

فضیلت امت اسلام بر دیگر امم

وَ فِی حَدِیثِ مُنَاجَاةِ مُوسَى ع وَ قَدْ قَالَ یَا رَبِّ لِمَ فَضَّلْتَ أُمَّةَ مُحَمَّدٍ ص عَلَى سَائِرِ الْأُمَمِ؟ فَقَالَ اللَّهُ تَعَالَى: فَضَّلْتُهُمْ لِعَشْرِ خِصَالٍ. قَالَ مُوسَى: وَ مَا تِلْکَ الْخِصَالُ الَّتِی یَعْمَلُونَهَا حَتَّى آمُرَ بَنِی إِسْرَائِیلَ یَعْمَلُونَهَا؟ قَالَ اللَّهُ تَعَالَى: الصَّلَاةُ وَ الزَّکَاةُ وَ الصَّوْمُ وَ الْحَجُّ وَ الْجِهَادُ وَ الْجُمُعَةُ وَ الْجَمَاعَةُ وَ الْقُرْآنُ وَ الْعِلْمُ وَ الْعَاشُورَاءُ قَالَ مُوسَى: یَا رَبِّ وَ مَا الْعَاشُورَاءُ؟ قَالَ: الْبُکَاءُ وَ التَّبَاکِی عَلَى سِبْطِ مُحَمَّدٍ ص وَ الْمَرْثِیَةُ وَ الْعَزَاءُ عَلَى مُصِیبَةِ وُلْدِ الْمُصْطَفَى، یَا مُوسَى مَا مِنْ عَبْدٍ مِنْ عَبِیدِی فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ بَکَى أَوْ تَبَاکَى وَ تَعَزَّى عَلَى وُلْدِ الْمُصْطَفَى إِلَّا وَ کَانَتْ لَهُ الْجَنَّةُ ثَابِتاً فِیهَا، وَ مَا مِنْ عَبْدٍ أَنْفَقَ مِنْ مَالِهِ فِی مَحَبَّةِ ابْنِ بِنْتِ نَبِیِّهِ طَعَاماً وَ غَیْرِ ذَلِکَ دِرْهَماً أَوْ دِینَاراً إِلَّا وَ بَارَکْتُ لَهُ فِی دَارِ الدُّنْیَا الدِّرْهَمَ بِسَبْعِینَ وَ کَانَ مُعَافاً فِی الْجَنَّةِ وَ غَفَرْتُ لَهُ ذُنُوبَهُ، وَ عِزَّتِی وَ جَلَالِی مَا مِنْ رَجُلٍ أَوِ امْرَأَةٍ سَالَ دَمْعُ عَیْنَیْهِ فِی یَوْمِ عَاشُورَاءَ وَ غَیْرِهِ قَطْرَةً وَاحِدَةً إِلَّا وَ کَتَبْتُ لَهُ أَجْرَ مِائَةِ شَهِیدٍ. (مجمع البحرین 406:3)

بخشیده نشدن قاتل سید الشهدا علیه السلام

وَ بِهَذَا الْإِسْنَادِ قَالَ (الرضا علیه السلام) قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص: إِنَّ مُوسَى بْنَ عِمْرَانَ سَأَلَ رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ فَقَالَ یَا رَبِّ إِنَّ أَخِی هَارُونَ مَاتَ فَاغْفِرْ لَهُ فَأَوْحَى اللَّهُ تَعَالَى إِلَیْهِ یَا مُوسَى لَوْ سَأَلْتَنِی فِی الْأَوَّلِینَ وَ الْآخِرِینَ لَأَجَبْتُکَ مَا خَلَا قَاتِلَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ أَبِی طَالِبٍ ع فَإِنِّی أَنْتَقِمُ لَهُ مِنْ قَاتِلِهِ. (عیون اخبار الرضا 47:2)

دیر راهب

أَنَا (ابو سعید شامى) أَحَدُ مَنْ کَانَ فِی الْعَسْکَرِ الْمَشْئُومِ عَسْکَرِ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ عَلَیْهِ اللَّعْنَةُ حِینَ قُتِلَ الْحُسَیْنُ بْنُ عَلِیٍّ وَ کُنْتُ أَحَدَ الْأَرْبَعِینَ الَّذِینَ حَمَلُوا الرَّأْسَ إِلَى یَزِیدَ مِنَ الْکُوفَةِ فَلَمَّا حَمَلْنَاهُ عَلَى طَرِیقِ الشَّامِ نَزَلْنَا عَلَى دَیْرٍ لِلنَّصَارَى وَ کَانَ الرَّأْسُ مَعَنَا مَرْکُوزاً عَلَى رُمْحٍ وَ مَعَهُ الْأَحْرَاسُ فَوَضَعْنَا الطَّعَامَ وَ جَلَسْنَا لِنَأْکُلَ فَإِذَا بِکَفٍّ فِی حَائِطِ الدَّیْرِ تَکْتُبُ‏:

 

       أَ تَرْجُو أُمَّةً قَتَلَتْ حُسَیْناً            شَفَاعَةَ جَدِّهِ یَوْمَ الْحِسَابِ‏

 

 قَالَ فَجَزِعْنَا مِنْ ذَلِکَ جَزَعاً شَدِیداً وَ أَهْوَى بَعْضُنَا إِلَى الْکَفِّ لِیَأْخُذَهَا فَغَابَتْ ثُمَّ عَادَ أَصْحَابِی إِلَى الطَّعَامِ فَإِذَا الْکَفُّ قَدْ عَادَتْ تَکْتُبُ مِثْلَ الْأَوَّلِ‏:

 

        فَلَا وَ اللَّهِ لَیْسَ لَهُمْ شَفِیعٌ           وَ هُمْ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فِی الْعَذَاب‏

 

فَقَامَ أَصْحَابُنَا إِلَیْهَا فَغَابَتْ ثُمَّ عَادُوا إِلَى الطَّعَامِ فَعَادَتْ تَکْتُبُ‏:

 

       وَ قَدْ قَتَلُوا الْحُسَیْنَ بِحُکْمِ جَوْرٍ        وَ خَالَفَ حُکْمُهُمْ حُکْمَ الْکِتَابِ‏

 

 فَامْتَنَعْتُ عَنِ الطَّعَامِ وَ مَا هَنَّأَنِی أَکْلُهُ ثُمَّ أَشْرَفَ عَلَیْنَا رَاهِبٌ مِنَ الدَّیْرِ فَرَأَى نُوراً سَاطِعاً مِنْ فَوْقِ الرَّأْس‏.( راوندی، الخرائج و الجرائح، ج 2، ص 579-580)

از اینجا به بعد از ابن شهر آشوب

النَّطَنْزِیُّ فِی الْخَصَائِصِ‌ لَمَّا جَاءُوا بِرَأْسِ الْحُسَیْنِ وَ نَزَلُوا مَنْزِلًا یُقَالُ لَهُ قِنَّسْرِینُ اطَّلَعَ رَاهِبٌ مِنْ صَوْمَعَتِهِ إِلَى الرَّأْسِ فَرَأَى نُوراً سَاطِعاً یَخْرُجُ مِنْ فِیهِ وَ یَصْعَدُ إِلَى السَّمَاءِ فَأَتَاهُمْ بِعَشَرَةِ آلَافِ دِرْهَمٍ وَ أَخَذَ الرَّأْسَ وَ أَدْخَلَهُ صَوْمَعَتَهُ فَسَمِعَ صَوْتاً وَ لَمْ یَرَ شَخْصاً قَالَ طُوبَى لَکَ وَ طُوبَى لِمَنْ عَرَفَ حُرْمَتَهُ فَرَفَعَ الرَّاهِبُ رَأْسَهُ وَ قَالَ یَا رَبِّ بِحَقِّ عِیسَى تَأْمُرُ هَذَا الرَّأْسَ بِالتَّکَلُّمِ مَعِی فَتَکَلَّمَ الرَّأْسُ وَ قَالَ یَا رَاهِبُ أَیَّ شَیْ‌ءٍ تُرِیدُ قَالَ مَنْ أَنْتَ قَالَ أَنَا ابْنُ مُحَمَّدٍ الْمُصْطَفَى وَ أَنَا ابْنُ عَلِیٍّ الْمُرْتَضَى وَ أَنَا ابْنُ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ وَ أَنَا الْمَقْتُولُ بِکَرْبَلَاءَ أَنَا الْمَظْلُومُ أَنَا الْعَطْشَانُ فَسَکَتَ فَوَضَعَ الرَّاهِبُ وَجْهَهُ عَلَى وَجْهِهِ فَقَالَ لَا أَرْفَعُ وَجْهِی عَنْ وَجْهِکَ حَتَّى تَقُولَ أَنَا شَفِیعُکَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ فَتَکَلَّمَ الرَّأْسُ فَقَالَ ارْجِعْ إِلَى دِینِ جَدِّی مُحَمَّدٍ ص فَقَالَ الرَّاهِبُ أَشْهَدُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ فَقَبِلَ لَهُ الشَّفَاعَةَ فَلَمَّا أَصْبَحُوا أَخَذُوا مِنْهُ الرَّأْسَ وَ الدَّرَاهِمَ فَلَمَّا بَلَغُوا الْوَادِیَ نَظَرُوا الدَّرَاهِمَ قَدْ صَارَتْ حِجَارَةً. (مناقب ابن شهر آشوب 60:4)

 

 

فیش منبر عاشورا ( چرایی برپایی عزاداری )

                                      بسم الله الرحمن الرحیم

• با فرا رسیدن ماه محرم چند سوال برای انسان مطرح می شود:

1. چه دلیلی وجود دارد که مردم شیعه و مردمان پیرو اسلام اهل بیتی و یا حتی پیروان برخی مذاهب دیگر و اهل تسنن که به اهل بیت محبت دارند، بساط عزاداری سید و سالار شهیدان امام حسین علیه السلام را با یک شور و حرارت خاصی برپا می کنند؟
2. اگر بهتر به مساله نگاه بکنیم چه دلیلی وجود دارد که این اتفاق می افتد و به چه دلیل اصلا باید این بساط اقامه ی عزا را برپا بکنیم؟

 

در واقع دو سوال مطرح می شود .

• چرا و چگونه برپا می شود؟
• و ما چرا باید برپا بکنیم؟

 

1. جواب سوال اول است عشق است.

 یعنی به دلیل رسوخ محبت سید الشهدا علیه السلام در دل های مردم با شور و حرارتی مثال زدنی و با وجود تمام مشکلات و مانع ها نمی گذارند این عزاداری که مصداق بارز تعظیم شعائر الهی است تعطیل بشود.

 

سال گذشته در روز عاشورا نیز عرض کردیم این عشق و این محبت، محبتی است که خداوند متعال به عنوان یک روزی و رزق در قلب مردم قرار داده است. این عشق خدادادیست.

امام صادق علیه السلام:

مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ ع وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ. (کامل الزیارات: 142)

 

چجور امسال دلمان برای زیارت اربعین شور می زند!

همانطور که برای خود محرم شور می زد. این یعنی همان عشق.

2. اما جواب سوال دوم چرا باید این عزاداری را برپا کنیم؟

• بیان اول: 
• دانش آموز به مدرسه نیاز دارد یا مدرسه به دانش آموز؟
  مکتب امام حسین به ما نیاز ندارد
  ما به دانشگاه امام حسین نیاز داریم
  در طول تاریخ هواره خط هدایت اللهی بر قرار بوده گاهی کم رونق گاهی پر فروغ لکن خود خداونگار عالم تداوم آن را تضمین نموده است (ادله اثبات کننده در ادامه)
  از جهت دیگر امام حسین چه نوع معارفی را به ما می آموز ؟؟؟
  درس مرگ می دهد یا تعلیم حیات؟   مکتب ابی عبدالله دانشگاه زندگی با کرامت است.
  در طول تاریخ آنها که تمسک به امام حسین داشتند اهل نجات بودند و آنها که حسین را رها کردند نه به دنیا رسیدند و نه به آخرت ... مثال کوفیان و حجاج یوسف ؛ مدینه و واقعه حره ، مکه و آتش خانه خدا  و...
  در زمان معاصر : انقلاب اسلامی و رهایی از بند اسارت مستکبران ... در ادامه اگر مطیع مکتب حسین باشیم انقلاب و نظام اسلامی نجات بخش خواهد بود و الا مسیر بی حسین مسیر امنی نخواهد بود.
• بیان دوم : این است که اقامه ی عزای سید الشهدا علیه السلام عبادت است.

در کتاب پر عظمت کافی اثر شیخ کلینی رحت الله علیه این روایت آمده است:

امام صادق علیه السلام:

نَفَسُ الْمَهْمُومِ  لَنَا (غم زده ی برای ما) الْمُغْتَمِّ لِظُلْمِنَا (برای ستم شدن به ما اندوهگین است) تَسْبِیحٌ وَ هَمُّهُ (اندوهش) لِأَمْرِنَا عِبَادَةٌ وَ کِتْمَانُهُ لِسِرِّنَا جِهَادٌ فِی سَبِیلِ اللَّهِ. (کافی 226:2)

• بیان سوم: این است که اقامه ی عزا مشمول دعای اهل بیت علیهم السلام است.

عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ بُکَیْرٍ قَالَ:

حَجَجْتُ مَعَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ

فَقُلْتُ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ لَوْ نُبِشَ قَبْرُ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ ع هَلْ کَانَ یُصَابُ فِی قَبْرِهِ شَیْ‏ءٌ فَقَالَ یَا ابْنَ بُکَیْرٍ مَا أَعْظَمَ مَسَائِلَکَ!

 إِنَّ الْحُسَیْنَ ع مَعَ أَبِیهِ وَ أُمِّهِ وَ أَخِیهِ فِی مَنْزِلِ رَسُولِ اللَّهِ ص وَ مَعَهُ یُرْزَقُونَ وَ یُحْبَرُونَ

 (در شادی هستند)

 وَ إِنَّهُ لَعَنْ یَمِینِ الْعَرْشِ مُتَعَلِّقٌ بِهِ

(متصل به سمت راست عرش)

یَقُولُ- یَا رَبِّ أَنْجِزْ لِی مَا وَعَدْتَنِی

 (پروردگارا وفا کن به وعده ی خود که با من کرده ای)

 وَ إِنَّهُ لَیَنْظُرُ إِلَى زُوَّارِهِ وَ إِنَّهُ أَعْرَفُ بِهِمْ وَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ مَا فِی رِحَالِهِمْ

 (آنچه در منزل هایشان دارند)

مِنْ أَحَدِهِمْ بِوُلْدِهِ

(بیش تر از شخصی که به فرزندش شناخت دارد)

 وَ إِنَّهُ لَیَنْظُرُ إِلَى مَنْ یَبْکِیهِ فَیَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ یَسْأَلُ أَبَاهُ

 (از پدران خود درخواست می کند یعنی امیرالمومنین و رسول الله)

 الِاسْتِغْفَارَ لَهُ

 (که برای آنان استغفار کنند).

وَ یَقُولُ أَیُّهَا الْبَاکِی لَوْ عَلِمْتَ مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَکَ

(اگر بدانی خدا چی برایت آماده کرده است)

 لَفَرِحْتَ أَکْثَرَ مِمَّا حَزِنْتَ

وَ إِنَّهُ لَیَسْتَغْفِرُ لَهُ مِنْ کُلِّ ذَنْبٍ وَ خَطِیئَةٍ.

(و از خدا درخواست می کند که هر گناه و خطا که گریه کننده بر او کرده است بیامرزد) (کامل الزیارات: 103)

• همچنین در روایت قبل بیان شد و در روایات بسیاری که کثرت آن به حدی است که کسی نمی تواند آن را نفی کنید که اقامه عزا بر سید الشهدا و زیارت حضرت موجب مغفرت می شود.
• اقامه ی عزای سید الشهدا یاری رساندن به اهل بیت خصوصا فاطمه زهرا سلام الله علیها است
• امام صادق علیه السلام در روایت مفصلی که گریه ی حضرت زهرا سلام الله علیها رو بر امام حسین علیه السلام شرح می دهند،
•  در آخر به ابابصیر می فرمیاند: ای ابوبصیر! دوست نداری در زمره کسانی باشی که حضرت فاطمه (علیهاالسّلام) را کمک می‌کنند؟ (کامل الزیارات: 83)

گریه بر سید الشهدا اقتدای به فاطمه ی زهراست سلام الله علیها

و همچنین موجب شفاعت اهل بیت علیهم السلام می شود

 

• به طور خلاصه اتصال به ابی عبد الله علیه السلام موجب نجات است.

 

إنّ الحسین مصباح الهدى و سفینة النجاة.

• و اما هرچه مشکل بیشتر باشد سختی بیشتر باشد مانع بیشتر باشد عمل و عبادت برتر است بالا تر است

رسو الله ص أَفْضَلُ الْأَعْمَالِ أَحْمَزُهَا (بحار 191:67)

 

• یک نمونه ی هدایت و نجات تمسک به سید الشهدا حرّ بن یزید ریاحی است:

او از بزرگان اهل کوفه بود. ابن زیاد او را از قادسیه با هزار سواره به سمت امام حسین (علیه‌السلام) فرستاد تا مانع ورود او به شهر کوفه شود. عمر سعد نیز در روز عاشورا او را فرمانده قبایل «تمیم» و «همدان» قرار داد.(ویکی فقه)

 

شکل توبه: آن‌گاه اسب تاخت و آهنگ خدمت امام (علیه‌السلام) کرد، در حالی که دست بر سر نهاده بود می‌گفت:

 اللَّهُمَّ الَیْکَ انبْتُ فَتُبْ عَلَىَّ فَقَدْ ارْعَبْتُ قُلُوبَ اوْلِیائِکَ وَأوْلادِ بِنْتِ نبِیِّکَ

(بارخدایا به سوی تو بازگشته‌ام، توبه مرا بپذیر که من رعب و وحشت در دل دوستان تو و فرزندان پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌و‌سلم) افکندم).

 چون خدمت امام (علیه‌السلام) رسید، سپرش را واژگون کرد.

فیش منبر شب چهارم محرم ( انواع بحران های اجتماعی ؛ بحران بی حیای و بی عفتی)

اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله ربّ العالمین بارئ الخلائق أجمعین باعث الانبیاء و المرسلین، ثمّ الصلاه و السلام علی سیدنا و نبینا حبیب إله العالم أبی القاسم المصطفی محمد، و علی آله الطاهرین، لا سیما بقیة الله فی الارضین و اللعن الدائم علی أعدائهم اجمعین.

 جامعه بحران زده هدایت امام عادل را پس میزند.

• پیامبر اسلام روایت زیبا :  

لَوْ کانَ الْحِلْمُ رَجُلًا لَکانَ عَلِیاً

وَ لَوْ کانَ الْفَضْلُ شَخْصاً لَکانَ الْحَسَنَ

وَ لَوْ کانَ الْحَیاءُ صُورَةً لَکانَ الْحُسَینَ

وَ لَوْ کانَ الْحُسْنُ(هَیئَةً لَکانَتْ) فَاطِمَة

 

• بحران بی حیایی و رواج بی عفتی

 

• حیا: در لغت به مفهوم شرمساری و خجالت است که در مقابل آن «وقاحت» و بی شرمی قرار دارد.
• حیا دارای سه رکن اصلی است: فاعل، ناظر و فعل.
• فاعل، در حیا شخصی است برخوردارِ از کرامت و بزرگواری نفسانی.
•  ناظر در حیا شخصی است که مقام و منزلت او در چشم فاعل عظیم و شایستة احترام باشد،
•  و فعلی که رکن سوم برای تحقق حیا است، فعل ناپسند و زشت است.

حیا، شرم از انجام اعمال زشت در محضر ناظر محترم است.

 

قُلِ اعْمَلُوا فَسَیَرَى اللَّهُ عَمَلَکُمْ وَرَسُولُهُ وَالْمُؤْمِنُونَ  وَسَتُرَدُّونَ إِلَى عَالِمِ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ فَیُنَبِّئُکُمْ بِمَا کُنْتُمْ تَعْمَلُونَ

الْمُؤْمِنُونَ = امام زمان

 

• اسباب حیا:
• 1 . عقل: رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ در پاسخ راهب مسیحی (شمعون بن لاوی بن یهودا) که از او در بارة ماهیت و آثار عقل پرسیده بود، فرمود:
• عقل موجب پیدایش حلم است و از حلم، علم و از علم، رشد و از رشد، عفاف و از عفاف، خویشتن داری، و از خویشتن داری، حیا، و از حیا، وقار، و از وقار، مداومت بر عمل خیر و تنفّر از شرّ، و از تنفّر از شر، اطاعت نصیحت گوی، حاصل می گردد.[12]
• 2 . ایمان: امام صادق ـ علیه السّلام ـ می فرماید: «ایمان ندارد کسی که حیا ندارد.»

 

*** مردان بی حیا حریم خدا را می شکنند ، مردان بی حیا امام معصوم را به شهادت می رسانند ***

*** انسان بی حیا مزر بندی ندارد ***

*** حیا ترمز نفس انسان ***

 

امام علی می فرماید: ثمرة حیا، عفت و پاکدامنی است

عفت = خویشتن‌داری

(خود را ارزان نفروختن)

انواع عفت:

• عفت جنسی:کنترل نفس اماره برای جلوگیری از افتادن در انحرافات جنسی
•  
• عفت در پوشش: به معنای پوشاندن اعضا بدن از دید نامحرمان و ستر عورت.
• عفت اقتصادی: به معنای عدم کسب حرام، حفظ مناعت طبع و قناعت
• عفت در گفتار: زیبا سخن گفتن با دیگران، محکم و مطابق با واقع سخن گفتن و توهین و ناسزا نگفتن

 

 آثار عفت:

• حفظ بنیان خانواده،
•  آرامش روانی جامعه
• سلامت جامعه و فرد
• حفظ حرمت اشخاص،
•  نرم‌خویی
• آمرزش گناهان

 

مردان بى‌عفّت، انسانهایى متجاوز:
۱. «وَ الَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ‌ فَمَنِ ابْتَغى‌ وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ؛

و آنها که دامان خود را حفظ مى‌کنند؛ و کسانى که جز این را طلب کنند، تجاوزگرند.»
۲. «وَ الَّذِینَ هُمْ لِفُرُوجِهِمْ حافِظُونَ‌ • إِلَّا عَلى‌ أَزْواجِهِمْ أَوْ ما مَلَکَتْ أَیْمانُهُمْ فَإِنَّهُمْ غَیْرُ مَلُومِینَ‌ • فَمَنِ ابْتَغى‌ وَراءَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ العادُونَ؛

مخاطب قرآن در بی عفتی دو بار مردان هستند

*حیای و عفت چشم برای مردان

*حیا وعفت تن برای زنان

 

امام جعفر صادق (ع): اگر زن عفت داشته باشد به دنیا می ارزد و گرنه به خاک هم نمی ارزد

شبه : اسلام با حضور اجتماعی زن مشکل دارد؟

اسلام حضور اجتماعی زن را می پذیرد

حضور جنسی زن در جامعه را منع می کند

 

/// اسلام نقش پذیری جنسی را فقط در چارچوپ خانواده تعیین می کند و حیا در خانه را رد می کند ///

نمونه های زنان در خاندان اهل بیت:

• نقش پذیری اجتماعی حضرت زینب در عرصه کربلا
• پاسخ به شبهات توسط حضرت معصومه.
• جایگاه علمی حکیمه خاتون عمه امام زمان

 

حجاب هم جنبه ایجابی دارد و یک جنبه سلبی

 

دام فیمینست و زنان آخر الزمان:

1. 1. پیامبر خدا(ص) در توصیف برخی از زنان آخرالزمان فرموده اند:

چگونه می شود حال آنها هنگامی که

زن ها فاسد شوند

و جوانانتان فاسق

و آنها نه امر به معروف می کنند و نه نهی از منکر. به پیامبر اکرم(ص) گفته شد که آیا این چنین خواهد شد؟!

آن حضرت فرمود:بله و بدتر از آن نیز خواهد شد.

 

1. 2. امام علی علیه السلام : در آخرالزمان و نزدیک شدن قیامت که بدترین زمان هاست

 زن هایی ظاهر می شوند که دچاربرهنگی و بی پوششی می باشند،

 زینت های خود را آشکار می سازند،

 به فتنه ها داخل می شوند

و به سوی شهوت ها می گرایند

و به سوی لذت ها می شتابند،

حرام های الهی را حلال می شمارند

و در جهنم جاودانه خواهند بود.

1. 3. پیامبراکرم (ص) در روایتی فرموده است:

روزگاری خواهد آمد که

دین خدا تکه تکه خواهد شد.

... مومن در نزد آنان حقیر و بی مقدار می شود و فاسق به پیش آنها محترم و ارجمند باشد،

کودکانشان پلید و گستاخ و بی ادب

 و زنانشان بی باک و بی شرم و بی حیا شوند

 ... در آن هنگام خداوند، آنان را از باران به هنگام، محروم سازد و در وقت نامناسب بر آن ها ببارد.

 

اینها هشدار هست تا ما حواسمان را  جمع کنیم

               درس حیا بدهیم              ا   

       آموزش عفت بدهیم             ا              

  

حیای امام حسین در کربلا:

• توصیه امام به مخدرات که معجر ها را محکم کنید...
• امام (ع) از اهل‌بیت خود خواست جامه‌ای کهنه برای او بیاورند تا کسی به آن رغبت نکند و آن را در زیر جامه‌هایش قرار دهد تا کسی آن را به غارت نبرد، پس پیراهن تنگی برایش آوردند، ولی آن را نپسندید و فرمود: «آن جامه کسی است که به خواری رسیده باشد». آنگاه جامه‌ای را گرفت و آن را شکافت و در زیر جامه‌هایش قرارداد ولی هنگامی که به شهادت رسید، آن را نیز از او به تاراج بردند.

فیش منبر شب سوم محرم ( انواع بحران های اجتماعی ؛ ترک امر به معروف و نهی از منکر)

لینک دریافت فایل

اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله ربّ العالمین بارئ الخلائق أجمعین باعث الانبیاء و المرسلین، ثمّ الصلاه و السلام علی سیدنا و نبینا حبیب إله العالم أبی القاسم المصطفی محمد، و علی آله الطاهرین، لا سیما بقیة الله فی الارضین و اللعن الدائم علی أعدائهم اجمعین.

 جامعه بحران زده هدایت امام عادل را پس میزند.

• امام حسین علیه السلام:

وصیت‌نامه آن حضرت به برادرش محمد حنفیه آمده است:
«وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الإِصْلاح فی أمَّةِ جَدِّی، أرِیدُ أَن آمُرَ بالمعروفِ و أنهی عن المنکر

من فقط برای اصلاح در امت جدم به پا خاستم، می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم.

 

بحران ترک امر به معرو و نهی از منکر

بی تفاوتی اجتماعی

 

ـ بی تفاوتی؛ یعنی نوعی بی قیدی در افراد نسبت به قوانین، هنجارها، حوادث و اتفاقات اجتماعی، سیاسی و غیره در جامعه است.

ـ بی تفاوتی اجتماعی یعنی اینکه برای ما مهم نیست چه بر سر دیگران می­ آید.

• الَّذینَ إِنْ مَکَّنَّاهُمْ فِی الْأَرْضِ أَقامُوا الصَّلاةَ وَ آتَوُا الزَّکاةَ وَ أَمَرُوا بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَوْا عَنِ الْمُنْکَرِ وَ لِلَّهِ عاقِبَةُ الْأُمُورِ
• کُنتُم خَیرَ أُمَّةٍ أُخرِجَت لِلنّاسِ تَأمُرونَ بِالمَعروفِ وَتَنهَونَ عَنِ المُنکَرِ وَتُؤمِنونَ بِاللَّهِ

 

• روایت عجیب :

حضرت علی: وَ ما اَعْمالُ الْبِرِّ کُلُّه وَ الْجِهادُ فی سَبیلِ اللّه عِنْدَ الاَْمْرِ بِالْمَعْرُوفِ وَ النَّهْیِ عَنِ الْمُنْکَرِ اِلاّ کَنَفْثَةٍ فِی بَحْرٍ لُجِّیٍّ

تمام کارهای نیک و (حتی) جهاد در راه خدا در برابر امر به معروف و نهی از منکر، جز به قطره ای در برابر دریای بی کران نمی مانند.

1. امر به معروف یعنی به من چه! گفته نشود

 

2. فواید امر به معروف:
3. امام باقر (ع) می فرماید:

• انَّ الاْمْرَ بِالْمَعرُوفِ وَ النَّهْیَ عَنِ الْمُنْکَرِ سَبیل الاَْنْبِیاءِ وَ مِنْهاجُ الصُّلَحاءِ، فَریضَةٌ عَظیمَةٌ، بِها تُقامُ الْفَرائِضُ وَ تَأمَنُ الْمَذاهِبُ وَ تَحِلُّ الْمَکاسِبُ وَ تَرُدُّ الْمَظالِمُ و تُعمَرُ الاْرْضُ وَ یُنْتَصَفُ مِنَ الاْعْداءِ وَ یَسْتَقیمُ الاَْمْرُ...
• همانا امر به معروف و نهی از منکر،
• راه پیامبران و شیوه صالحان است فریضه بزرگی است که در پرتو آن واجبات دیگر، اقامه می شود،
• راهها ایمن،
• درآمدها حلال،
• مظالم به صاحبان اصلی مسترد،
•  زمین آباد،
•  حق از دشمنان باز پس گرفته می شود
• امر (حکومت) تحکیم می یابد.

1 ـ انجام واجبات: امر به معروف و نهی از منکر، راه پیامبران و روش صالحان است؛ واجب بزرگی است که به وسیله آن دیگر واجبات (الهی) بر پا می شود.

2 ـ عدالت اجتماعی: (امر به معروف و نهی از منکر) با برگرداندن مظالم و ستیز با ستمگر همراه است.

3 ـ سازندگی: به وسیله امر به معروف و نهی از منکر زمین (کشور) آباد می شود.

4 ـ استواری نظام: به وسیله امر به معروف و نهی از منکر، حکومت، استوار می گردد.

5 ـ امنیت: به وسیله آن، راهها امن می گردد... و از دشمنان، انتقام گرفته می شود.

اولین قدم :

•  انزجار قلبی
• نه چون مال من نیست ؛ بقیه هم نداشته باشن
• امام حسین وداع با قبر پیامبر:

اللّهُمَ وَ انّی اُحِبُّ المعروفَ و اکرهُ المنکَر»

خدایا من معروف را دوست می دارم و منکر را بد می دانم.

 

مصادیق آخر الزمانی :

• براساس روایات آخر زمانی : سیاتی علی الناس زمان ...
• حکومت جهانی حضرت مهدی، آیت الله العظمى ناصر مکارم
• در روایتى از امام صادق(علیه السلام) اشاره به ده ها نوع از این مفاسد که قسمتى از آن جنبه اجتماعى و سیاسى و قسمتى جنبه اخلاقى دارد؛ شده است که مطالعه آن انسان را عمیقاً در فکر فرو مى برد.
•  اگر کسى اقدام به امر به معروف و نهى از منکر کند به او توصیه مى کنند که این کار وظیفه تو نیست؛

اولا باید به همه یاد داد که وظیفه همه هست

•  هنگامى که ببینى ظلم و ستم، همه جا فراگیر شده؛

هر جا ظلمی بوقوع پیوست محل نهی از منکر هست

•  قرآن فرسوده و بدعت هایى از روى هوا و هوس در مفاهیم آن آمده؛

هر جا قرآن زیر پا گذاشته شد و اشتباه معنی شد

•  آئین خدا(عملا) بى محتوا شده هماننـد ظرفى کـه آن را واژگون سازند؛

هر جا دین خدا را غلط آموزش دادن و قواعدا هنجاری دین را کم رنگ کردن

• هنگامى که ببینى اهل باطل بر اهل حق پیشى گرفته اند؛

اهل گناه دستشون باز شده و اهل طاعت دست بسته شدن

• افراد با ایمان سکوت اختیار کرده اند؛

عذاب سکوت کنندگان کم تر از فاسدان نیست

یهودیان در ماجرای ماهیگیری روز شنبه، سه گونه واکنش نشان دادند:

گروهی متوسل به حیله ای شرعی شدند.

 برخی دیگر به موعظه گروه نخست و نهی آنها از این کار پرداختند.

گروه سوم نیز کسانی بودند که اهل مسامحه و سکوت بودند و می گفتند: «آنها را رها کنید، تا خداوند خود آنها را عذاب کند».

 درباره سرانجام این سه گروه باید گفت که تنها گروه دوم نجات یافت و مجرمان و سکوت کنندگان به عذاب الهی گرفتار شدند

• پیوند خویشاوندى بریده شده؛

هر جا که دیدید قطع رحم شده محل امر به معروف

• آشکارا شراب نوشیده شود؛
• راه هاى خیر منقطع و راه هاى شر مورد توجّه قرار گرفته؛
• حلال تحریم شود؛ و حرام مجاز شمرده شود؛

در قرآن کریم دربارة قوم شعیب

به حضرت شعیب(ع) خطاب شد،

 ای شعیب! صدهزار نفر از قوم تو باید هلاک شوند:«چهل هزار نفر از گناهکاران و شصت هزار نفر از نیکوکاران.» حضرت شعیب(ع) عرض کرد:«پروردگارا! انسانهای بدکار به سبب گناهشان باید هلاک شوند و مستوجب عذاب هم هستند، اما نیکوکارن به چه سبب باید نابود شوند؟»

 خطاب شد:«ای شعیب! به این سبب که آنان شاهد ارتکاب گناه بودند و سکوت کردند؛ یعنی به وظیفة امر به معروف و نهی از منکر عمل نکردند.

• از افـراد بـا ایمان چنـان سلب آزادى شـود که جـز با دل نتوانند ابراز تنفّر کنند؛
• سرمایه هاى عظیم در راه خشم خـدا (و فساد و ابتـذال و ویرانى) صرف گردد؛

برای کنسرت مختلط و فیلم های کثافت زده پول هست

برای سیاه پوشی و اقامه عذا نیست

• رشوه خوارى در میان کارکنان دولت رایج گردد؛

در مقابل فساد اداری نباید سکوت کرد

فیش منبر شب دوم محرم ( انواع بحران های اجتماعی ؛ اسراف و تجمل گرایی)

اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله ربّ العالمین بارئ الخلائق أجمعین باعث الانبیاء و المرسلین، ثمّ الصلاه و السلام علی سیدنا و نبینا حبیب إله العالم أبی القاسم المصطفی محمد، و علی آله الطاهرین، لا سیما بقیة الله فی الارضین و اللعن الدائم علی أعدائهم اجمعین.

ربّ اشرح لی صدری و یسّر لی امری و احلل عقدة من لسانی یفقهوا قولی.

 

 ۲۱ قالَ عَلىٌ علیه السلام: اَلاِسْرافُ یُفْنِى الْجَزیلَ. 

امیرمؤمنان فرمود: اسراف و زیاده روى فراوانى را نابود مى سازد.

 ۲۲ قالَ اَبُوعَبْدِاللّهِ علیه السلام: اِنَّ مَعَ اْلاِسْرافِ قِلَّةُ الْبَرَکَةِ. 

امام صادق علیه السلام فرمود: همانا اسراف با کمى برکت همراه است.

 

مسائل اجتماعی (بحران های اجتماعی بزرگتر از سیاسی)

مسئله شرعی:

1. زیاده‌روی و تجاوز از حدّ اعتدال را اسراف گویند.

• فراگیر حتی در نفس.

2. تبذیر (بذر بر سنگلاخ) به صرف مال در مصارف غیر شرعی می گویند.

• همیشه با نوعی پاشیدگی، بی‌نظمی و بی‌برنامگی همراه است

3. اسراف در خیر مجاز.
4. در فقه : آن‌چنان که از نظر عقلا، با صرف مال در موارد ناشایست، اسراف مصداق پیدا می‌کند.
5. اسراف، به اعتبار اشخاص از جهت شان و شرف و صحت و مرض و جوانی و پیری و از جهت غنا و فقر و زیادی درآمد و کمی آن فرق می‌کند.
6. مصادیق:

• شیر آب وضو   
• لباس خوب کار کند
• آب ظرف شویی
• لامپ بدون قرض عقلایی
• میوه نیم خورده
• نان زیاده دور ریز (مگر قصد عقلایی)
  • در زمان دانیال پغمبر به واسطه بی‌حرمتی به نان و‌ انداختن آن در زیر دست و پا به نفرین آن حضرت به قحطی مبتلا شدند
• غذای برنج زیاد دور ریز
  • حضرت صادق (علیه‌السّلام) میوه نیم خورده‌ای را دیدند که از منزل ایشان بیرون‌ انداخته شده بود (مانند اناری که تمام دانه‌هایش را نخورند و دور‌ اندازند یا خربزه و هنداونه را که مقداری از مغزش باقیست دور‌ اندازند). پس آن حضرت خشمناک شد و فرمود: این چه کاری است که کردید اگر شما سیر شدید، بسیاری از مردم هستند که سیر نشدند پس به آنهایی که نیازمندند بدهید.
• سالانه ۱۰۰‌میلیون تن محصولات کشاورزی مصرفی در ایران تولید می‌شود 65 درصد میخوریم.
•  که از این رقم ۳۵‌میلیون تن در قالب غذا دور ریخته می‌شود.
• ۳۵‌میلیون تن غذای دورریز
•  ۳۰‌درصد مربوط به گندم و نان است
• ۲۵‌درصد آن مربوط به میوه و سبزی
• ‌۱۰‌درصد مربوط به برنج
• ۱۵‌درصد آن مربوط به روغن است
• معادل ٩ کشور اتحادیه اروپا اسراف ایران
• غذای دور ریز ایران معادل وعده ١٨‌میلیون نفر

 

7. مصرف عقلایی اسراف نیست.
8. سؤال:

حضرتعالى بارها بر ساده زیستى و پرهیز از تجمّل گرایى تأکید نموده اید; ولى حتّى تجمّل گرها نیز خود را تجمّل گرا نمى دانند. وقتى از ایشان علّت را جویا مى شویم، بحث عرف و شأن را پیش مى کشند. لطفاً بفرمایید: ملاک اصلى و مشهود اسراف و تجمّل گرایى چیست؟

پاسخ:

هر گونه هزینه اى که زاید بر نیازهاى مشروع انسان باشد، نوعى اسراف و تجمّل گرایى است; البتّه شئون افراد، مختلف است و براى تشخیص مصداق، باید به عرف متعهّد و آگاه مراجعه کرد.

9.  

 

10.  قال َحُسَیْنِ بن علىّ(علیه السلام):
    1. إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ
    2. رَغْبَهً   :   فَتِلْکَ عِبادَهُ التُّجارِ
    3. وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ
    4. رَهْبَهً   :  فَتِلْکَ عِبادَهُ الْعَبْیدِ
    5. وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ
    6. شُکْراً   :   فَتِلْکَ عِبادَهٌ الْأحْرارِ
    7. وَ هِیَ أفْضَلُ الْعِبادَهِ

 

11. حضرت امام حسین (علیه السلام)
    1. همانا عدّه اى خداوند متعال را به جهت
    2.  طمع و آرزوى بهشت عبادت مى کنند که
    3. آن یک معامله و تجارت خواهد بود
    4. و عدّه اى دیگر از روى ترس خداوند را عبادت و ستایش مى کنند که همانند عبادت و اطاعت
    5. نوکر از ارباب باشد
    6. و طائفه اى هم به عنوان شکر و سپاس از روى معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستایش مى نمایند
    7. و این نوع، عبادت آزادگان است که بهترین عبادات مى باشد.

 

 

روضه :

بسم الله ..

نسیمی که از سمتِ پرچم رسیده

 داره میگه بوی محرم رسیده

بازم مادری با قد خم رسیده

بسم الله ..

سلام ای امیری که نعم الامیری

ندارم من از گریه و روضه سیری

یه وقت از ما این نوکری رو نگیری

یه شالِ عزا و یه پیرهن سیاهِ

که تنها پناهم تو شهر گناهِ

یه آهه بلندُ یه اشک روونه

که مارو یه روزی به تو میرسونه

حسین جان ، حسین جان ..

آقاجان ..

چی داره کسی که حسینُ نداره

اگر سر رویِ مهر تربت نزاره

چی میخواد برای قیامت بیاره

آقاجان ..

یه سرمایه دارم که بغضِ گلومه

نگیر اشک من رو همین آبرومه

ایشالله میبینم حرم روبرومه

توی چشمم اشکُ روی سینه دستم

سلام میدم اقا با قلبِ شکسته

سلام ای شهید به خون آرمیده

کی رو پای مادر سرت رو شکسته

حسین جان ، حسین جان ..

یک سالِ ..

درسته دل من سراپا گناهِ

همه دل خوشیم این لباس سیاهِ

دل من هنوزم توی قتلگاهِ

یک سالِ ..

دله من توی روضۀ سختی مونده

کی قلب سه ساله ت رو اقا سوزونده

کی بچه ت رو توی بیابون کشونده

کی مثل سه ساله مصیبت کشیده

کی خورده شبیه رقیه کشیده ...

کی هم دامنش سوخت کی هم معجرش سوخت

کی بین آتیش تویِ خیمه سرش سوخت ..

حسین جان ، حسین جان ..

 

 

فیش منبر شب اول محرم ( انواع بحران های اجتماعی)

اعوذ بالله السمیع العلیم من الشیطان الرجیم، بسم الله الرحمن الرحیم

الحمد لله ربّ العالمین بارئ الخلائق أجمعین باعث الانبیاء و المرسلین، ثمّ الصلاه و السلام علی سیدنا و نبینا حبیب إله العالم أبی القاسم المصطفی محمد، و علی آله الطاهرین، لا سیما بقیة الله فی الارضین و اللعن الدائم علی أعدائهم اجمعین.

ربّ اشرح لی صدری و یسّر لی امری و احلل عقدة من لسانی یفقهوا قولی.

انواع بحران:

الف ) بحران طبیعی

ب ) بحران انسانی

• بحران سیاسی

(کوتاه مدت و تغییر سیاست مدار تمام)

• بحران اقتصادی

کوتاه مدت و تغییر رویکرد قابل جمع شدن

• بحران اجتماعی

بلند مدت و گاهی باید یک نسل تغییر کند و دامنه گسترده دارد

بحران اجتماعی مادر بحران سیاسی و بعد اقتصادی (سیاسیون فاسد که تسهیل فساد)

اروپا و غرب همین الان

1. جامعه بحران زده هدایت امام عادل را پس میزند.
2. هشدارهای حسینی است نهیب‌ها و هشدارهای اباعبدالله

• تابلوی هشدار پیچ خطرناک 500-400-300-200 یک تابلو چندین هشدار ، خطر مهلک
• امام حسین می فرماید:

یا فَرَزْدَقُ إنَّ هوُلاءِ قومٌ لَزِمُوا طاعَةَ الشَّیطانِ، و تَرَکوُا طاعَةَ الرَّحْمانِ، و أظْهروُا الفسادَ فی الأرضِ، وَ أبْطِلُوا الحُدُودَ، وَ شَرِبُوا الخُمُورَ، وَ اسْتَأثَروُا فی‌أموالِ الْفُقَراءِ و المَساکینَ، وَ أنَا أولی مَنْ قام بِنُصرَةِ دین الله، وَإعزازِ شَرعِهِ، و الجَهادِ فی‌سَبیلِهِ لِتَکُونَ کَلِمَةُ اللهِ هِیَ العُلیا؛

ای فرزدق! اینان گروهی هستند که پیروی شیطان را پذیرفتند و اطاعت خدای رحمان را رها کردند و در زمین فساد را آشکارا ساختند، و حدود الهی را از میان بردند، و باده‌ها نوشیدند، و دارایی‌های فقیران و بیچارگان را ویژه خود ساختند، و من از هر کس به یاری دین خدا و سربلندی آیینش و جهاد در راهش سزاوارترم، تا آیین خدا پیروز و برتر باشد»

• امام حسین علیه السلام:

آن حضرت در خطبه‌ای دیگر که در مسیر کربلا در جمع لشکریان حرّ ایراد کرد، فرمود:
«ألاتَرَوْنَ إلی الحَقِّ لا یُعْمَلُ به، و إلی الباطِلِ لا یُتَناهی عنه لِیَرْغَبَ المُؤمِنُ فی لِقاءِ رَبِّهِ حَقَّاً حَقّاً

آیا نمی‌بینید به حق عمل و از باطل جلوگیری نمی‌شود. در چنین شرایطی بر مؤمن لازم است که به دیدار پروردگارش راغب باشد

• امام حسین علیه السلام:

وصیت‌نامه آن حضرت به برادرش محمد حنفیه آمده است:
«وَ إِنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الإِصْلاح فی أمَّةِ جَدِّی، أرِیدُ أَن آمُرَ بالمعروفِ و أنهی عن المنکر

من فقط برای اصلاح در امت جدم به پا خاستم، می‌خواهم امر به معروف و نهی از منکر کنم.

 

 

3. اگر جامعه ما هم بحران زده بشود ممکن است هدایت امام زمان را پس بزند.

 

4. بر اساس کلام امام حسین و تطبیق با جامعه امروزی
5. براساس روایات آخر زمانی : سیاتی علی الناس زمان ...

حکومت جهانی حضرت مهدی، آیت الله العظمى ناصر مکارم

در روایتى از امام صادق(علیه السلام) اشاره به ده ها نوع از این مفاسد که قسمتى از آن جنبه اجتماعى و سیاسى و قسمتى جنبه اخلاقى دارد؛ شده است که مطالعه آن انسان را عمیقاً در فکر فرو مى برد.

ما ذیلا قسمتى از روایات مى آوریم:

امام صادق(علیه السلام) به یکى از یاران خود گفت:

1 . هنگامى که ببینى ظلم و ستم، همه جا فراگیر شده؛

2 . قرآن فرسوده و بدعت هایى از روى هوا و هوس در مفاهیم آن آمده؛

3 . آئین خدا(عملا) بى محتوا شده هماننـد ظرفى کـه آن را واژگون سازند؛

4 . هنگامى که ببینى اهل باطل بر اهل حق پیشى گرفته اند؛

5 . مردان به مردان و زنان به زنان قناعت کنند؛

6 . افراد با ایمان سکوت اختیار کرده اند؛

7 . کوچکترها احترام بزرگترها را رعایت نمى کنند؛

8 . پیوند خویشاوندى بریده شده؛

9 . مداحى و چاپلوسى فراوان شده؛

10 . آشکارا شراب نوشیده شود؛

11 . راه هاى خیر منقطع و راه هاى شر مورد توجّه قرار گرفته؛

12 . حلال تحریم شود؛ و حرام مجاز شمرده شود؛

13 . قوانین و فرمان هاى دینى طبق تمایلات اشخاص تفسیر گردد؛

14 . از افـراد بـا ایمان چنـان سلب آزادى شـود که جـز با دل نتوانند ابراز تنفّر کنند؛

15 . سرمایه هاى عظیم در راه خشم خـدا (و فساد و ابتـذال و ویرانى) صرف گردد؛

16 . رشوه خوارى در میان کارکنان دولت رایج گردد؛

17 . پست هاى حسّاس به مزایده گذارده شود؛

18 . (بعضى از) مردان از خود فروشى زنان خود، ارتزاق کنند؛

19 . قمار آشکار گردد (حتّى در پناه قانون)؛

20 . سرگرمی هاى ناسالـم چنان رواج پیـدا کند کـه هیچ کـس جرأت جلوگیرى از آن نداشته باشد؛

21 . شنیدن حقایق قرآن بر مردم گران آید امّا شنیدن باطل سهل و آسان؛

22 . هنگامى که ببینى همسایه، همسایه خود را از ترس زبانش احترام مى کند؛

23 . مساجد را به زیورها بیارایند؛

24 . براى غیر خدا به حجّ خانه خدا بشتابند؛

25 . مردم سنگدل شوند (و عواطف بمیرد)؛

26 . مردم طرفـدار کسى باشند کـه پیروز است (خـواه بـر حق باشد یا باطل)؛

27 . آنها که به دنبال حلال هستند نکوهش شوند و آنها که به دنبال حرامند مدح؛

28 .آلات لهو و لعب (حتّى) در مکّه و مدینه آشکار گردد؛

29 . اگر کسى اقدام به امر به معروف و نهى از منکر کند به او توصیه مى کنند که این کار وظیفه تو نیست؛

30 . مساجد پر از کسانى است که از خدا نمى ترسند؛

31 . تمام همّت مردم شکم و فرجشان است؛

32 . امکانات مادّى و دنیـوى فراوان مى گردد و دنیـا به مـردم روى مى کند؛

33. زنان خود را در اختیار افراد بى ایمان مى گذارند؛

34 . پرچم هاى حق پرستى فرسوده و کهنه مى گردد؛

35 . ویـرانگرى (بـه وسیله جنگها) بر عمران و آبـادى پیشى مى گیرد.

36 . در آمد زندگى بعضى تنها از طریق کم فروشى مى شود؛

37 . کسانى هستند با سرمایه فراوان در حالى که در عمرشان حتّى یک مرتبه هم زکات نپرداخته اند.

38 . مردم عصرها در حال نشئه و صبحگاهان مستند؛

39 . هنگامى که ببینى مردم همه به یکـدیگـر نگاه مى کنند و از فـاسدان شرور تقلید مى نمایند؛

40 . هر سال فساد و بدعتى نو، پیدا مى شود؛

41 . مردم و محافل همه پیرو ثروتمندان خود خواه مى شوند؛

42 . در حضـور جمع، همـانند بهائـم مرتکـب اعمال جنسـى مى شوند؛

43 . اموال زیاد در غیر راه خدا صرف مى کنند امّا در راه خـدا از کم نیز مضایقه دارند؛

44. افرادى پیدا مى شوند که اگر یک روز گناه کبیره اى انجام ندهند غمگینند؛

45 . حکومت به دست زنان مى افتد؛

46 . نسیم هـا به سود منافقـان مى وزد و هیچ جریانى به سود افراد با ایمان نیست؛

47 . دادرسان بر خلاف فرمان خدا قضاوت مى کنند؛

48 . بر فـراز منابر دعوت به تقـوا مى شود ولى دعـوت کننـده خود به آن عمل نمى کند؛

49 . مردم نسبت به وقت نماز بى اعتنا مى شوند؛

50 . حتّى کمک به نیازمندان با توصیه و پارتى بـازى صورت مى گیرد، نه براى خدا؛

 

• اما بشارت های آخر الزمانی هم هست که وضع شما اهل دین رو روشن می کند:

"عَنْ اَبِی بَصِیرٍ عَنْ اَبِی جَعْفَرٍ (علیه‌السّلام) قَالَ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ذَاتَ یَوْمٍ وَ عِنْدَهُ جَمَاعَةٌ مِنْ اَصْحَابِهِ اللَّهُمَّ لَقِّنِی اِخْوَانِی مَرَّتَیْنِ فَقَالَ مَنْ حَوْلَهُ مِنْ اَصْحَابِهِ امَا نَحْنُ اِخْوَانُکَ یَا رَسُولَ اللَّهِ فَقَالَ لَا اِنَّکُمْ اَصْحَابِی وَ اِخْوَانِی قَوْمٌ فِی آخِرِ الزَّمَانِ آمَنُوا وَ لَمْ یَرَوْنِی لَقَدْ عَرَّفَنِیهِمُ اللَّهُ بِاَسْمَائِهِمْ وَ اَسْمَاءِ آبَائِهِمْ مِنْ قَبْلِ اَنْ یُخْرِجَهُمْ مِنْ اَصْلَابِ آبَائِهِمْ وَ اَرْحَامِ اُمَّهَاتِهِمْ لَاَحَدُهُمْ اَشَدُّ بَقِیَّةً عَلَی دِینِهِ مِنْ خَرْطِ الْقَتَادِ فِی اللَّیْلَةِ الظَّلْمَاءِ اَوْ کَالْقَابِضِ عَلَی جَمْرِ الْغَضَا اُولَئِکَ مَصَابِیحُ الدُّجَی یُنْجِیهِمُ اللَّهُ مِنْ کُلِّ فِتْنَةٍ غَبْرَاءَ مُظْلِمَة؛ 

ابوبصیر و او از امام محمد باقر (علیه‌السّلام) روایت نموده که پیغمبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) روزی در جمعی از اصحاب خود دو بار فرمود: خداوندا! برادران مرا به من بنمایان. اصحاب عرض کردند: یا رسول اللَّه! مگر ما برادران شما نیستیم؟ فرمود: نه! شما اصحاب من می‌باشید، برادران من مردمی در آخرالزمان هستند که به من ایمان می‌آورند، با این که مرا ندیده‌اند. خداوند آنها را با نام و نام پدرانشان، پیش از آن که از صلب پدران و رحم مادرانشان بیرون بیایند، به من شناسانده است. ثابت ماندن یکی از آنها بر دین خود، از صاف کردن درخت خاردار (قتاد) با دست در شب ظلمانی، دشوارتر است. و یا مانند کسی است که پاره‌ای از آتش چوب درخت «غضا» را در دست نگاه دارد. آنها چراغ‌های شب تار می‌باشند، پروردگار آنان را از هر فتنه تیره و تاری نجات می‌دهد.

 

• برادران پیامبر شناخت برخی از بحران های اجتماعی زمانه حاضر که اصطیاد شده از روایات می باشد:

6. چند بحران اجتماعی دامن گیر جامعه امروز شیعه که در روایات به انها اشاره شده.

1. بحران اسراف و تجمل گرایی
2. بحران امر به معروف نکردن
3. بحران نهی از منکر نکردن
4. بحران بی حیایی و بی عفتی

• مثال:
• صدوق، محمد بن علی، من لا یحضره الفقیه، ج۳، ص۳۹۰ 
  "رَوَی الْاَصْبَغُ بْنُ نُبَاتَةَ عَنْ اَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ (علیه‌السّلام) قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُولُ یَظْهَرُ فِی آخِرِ الزَّمَانِ وَ اقْتِرَابِ السَّاعَةِ وَ هُوَ شَرُّ الْاَزْمِنَةِ نِسْوَةٌ کَاشِفَاتٌ عَارِیَاتٌ مُتَبَرِّجَاتٌ مِنَ الدِّینِ دَاخِلَاتٌ فِی الْفِتَنِ مَائِلَاتٌ اِلَی الشَّهَوَاتِ مُسْرِعَاتٌ اِلَی اللَّذَّاتِ مُسْتَحِلَّاتٌ لِلْمُحَرَّمَاتِ فِی جَهَنَّمَ خَالِدَاتٌ؛ 
• اصبغ بن نباته گوید: از امیر مؤمنان (علیه‌السّلام) شنیدم که می‌فرمود: در آخرالزّمان نزدیک به قیامت زنانی ظاهر شوند: بی‌حجاب و برهنگان هستند، خود آراستگان برای غیر شوهران، رها کردگان آئین، داخل شدگان در آشوب‌ها، قائلان به شهوات و مسائل جنسی، شتاب‌کنندگان به سوی لذّات و خوشگذرانی‌ها، حلال شمارندگان محرّمات الهی، و واردشوندگان در دوزخ".

5. بحران نفوذ فرهنگی وادادگی فرهنگی

• "رُوِیَ عَنِ النَّبِیِّ (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و سلّم اَنَّهُ نَظَرَ اِلَی بَعْضِ الْاَطْفَالِ فَقَالَ وَیْلٌ لِاَوْلَادِ آخِرِ الزَّمَانِ مِنْ آبَائِهِمْ فَقِیلَ یَا رَسُولَ اللَّهِ مِنْ آبَائِهِمُ الْمُشْرِکِینَ فَقَالَ لَا مِنْ آبَائِهِمُ الْمُؤْمِنِینَ لَا یُعَلِّمُونَهُمْ شَیْئاً مِنَ الْفَرَائِضِ وَ اِذَا تَعَلَّمُوا اَوْلَادُهُمْ مَنَعُوهُمْ- وَ رَضُوا عَنْهُمْ بِعَرَضٍ یَسِیرٍ مِنَ الدُّنْیَا فَاَنَا مِنْهُمْ بَرِی ءٌ وَ هُمْ مِنِّی بِرَاءٌ؛
• رسول اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به بعضی از کودکان نظر کرد و فرمود: وای بر فرزندان آخرالزمان از روش پدران‌شان. عرض شد یا رسول اللَّه از پدران مشرک آنها؟

 فرمود نه، از پدران مسلمان‌شان که چیزی از فرائض دینی را به آنها یاد نمی‌دهند، و اگر فرزندان، خود از پی فراگیری بروند منع‌شان می‌کنند و تنها از این خشنودند که آنها درآمد مالی داشته باشند هر چند ناچیز باشد. سپس فرمود: من از این پدران بری و بیزارم و آنان نیز از من بیزارند"

6. بحران جمعیت و خانواده
7. بحران هوا پرستی
8. بحران دین گریزی و قانون گریزی

 

منبر کوتاه امام باقر علیه السلام 7 ذیحجه

بسم الله الرحمن الرحیم

و لا حول و لا قوة الا بالله العلیّ العظیم، حسبنا الله و نعم الوکیل، نعم المولی و نعم النصیر.

 ربّ اشرح لی صدری و یسّر لی أمری و احلل عقدة من لسانی یفقهوا قولی.

1. تقدیم بروح ملکوتی امام محمد بن علی بن الحسین علیهم السلام ، صلواتی ختم بفرمایید.
2. مادر : فاطمه دختر امام حسن مجتبی
3. اولین امام : پدر و مادر وصل به امامت
4. اسوه علم : باقر : شکافنده علوم

• امام باقر : دانشمندی که از علمش سود برند ، از هفتاد هزار عابد بهتر است .

5. اتفاق فرقین ؛ عالم ترین دوران
6. بسیاری از اهل سنت همچون طبری، بلاذری، سلامی، خطیب بغدادی، ابو نعیم اصفهانی، مالک،  سنن ابن داود، مسند ابی حنیفه، مسند مرزوی، تفسیر زمخشری، و کتب بی شمار دیگری همه جا «قال محمد بن علی» و قال محمدالباقر» به چشم می خورد.
7. عبدالله بن عطای مکی : علما را در محضر هیچ کسی کوچکتر از زمان حضوردر محضر امام باقر علیه السلام ندیدم .

•  حکم بن عینیه با تمام عظمت علمی اش در میان مردم ، در برابر آن حضرت مانند دانش آموزی در مقابل معلم خود به نظر می رسید .

8. « کان سید فقهاء الحجاز » 
9. در عراق و خراسان نیز به طور گسترده فراگیرشده بود .
10. اسوه اخلاق:
11. شامی اهل علم -از تو متنفرم اهل علمی میام درست -امام مدارا می کرد -مریض شد ، وصیت کرد امام نماز بخواند -نیمه شب مرد -اومدن امام مسجد بود فرمود نمره تعجیل نکنین -رسید بالای سرش کمی شربت و شهد به او نوشانید به هوش آمد -از اصحاب شد.

• روایت امام باقر : چه بسیار خوب است نیکی ها پس از بدی ها ، و چه بسیار بد است بدی ها پس از نیکی ها .

 

12. شاگرد پروری و انسان سازی:
13. ابان ؛ زراره ؛ کمیت ؛ محمد بن مسلم
14. هر کدام اسوه زمان
15.  امام صادق : کونوا لَنا زَیناً وَ لا تَکونوا عَلَینا شَیناً

 

16. شهادت:

• هفت ذیحجه
• سال 114 هجری
• پنجاه و هفت سالگی
• در زمان حاکم ستمگر اموی " هشام بن عبدالملک"
• مسموم گردیده و شهید شدند.

 

17. چند روایت امام باقر علیه السلام :
18. اگر الان که جایگاه امام را شناختیم امام نصیحت کند چگونه می شنویم و عمل می کنیم؟

• زندگی با روایات امامان معصوم مثل زندگی با خود امام می باشد

19. تو را به پنج چیز سفارش می کنم :

•  اگر مورد ستم واقع شدی ستم مکن ،
•  اگر به تو خیانت کردند خیانت مکن ،
•  اگر تکذیبت کردند خشمگین مشو ،
• اگر مدحت کنند شاد مشو ،
• و اگر نکوهشت کنند ، بیتابی مکن .

 

20. سه چیز از خصلتهای نیک دنیا و آخرت است :

• از کسی که به تو ستم کرده است گذشت کنی ،
• به کسی که از تو بریده است بپیوندی ،
• و هنگامی که با تو به ندانی رفتار شود ، بردباری کنی 

 

21. سه چیز پشت انسان را می شکند :

• مردی که عمل خویش را زیاد شمارد ،
• گناهانش را فراموش کند ،
• و به رای خویش ، خوشنود باشد .

 

22. چه بسا شخص حریص بر امری از امور دنیا ، که بدان دست یافته و باعث نافرجامی و بدبختی او گردیده است ، و چه بسا کسی که برای امری از امور آخرت کراهت داشته و بدان رسیده ، ولی به وسیله آن سعادتمند گردیده است .
23. امام باقر ع در کربلا :

• امام باقر (ع) خود در مورد حضورش در کربلا، فرمودند: «جدم امام حسین (ع) کشته شدند، در حالی که من چهار ساله بودم و کشته شدن او را به یاد می آورم.»
• اما چه کشتنی ؟ السلام علیک یا اباعبدالله

منبر شهادت امام جواد علیه السلام

بسم الله الرحمن الرحیم

صلی الله علیک یا رسولَ الله، و علی آلِ بیتِک، المَظلومینَ المَعصُومینَ الهُداةِ المَهدِیّینَ، الحُجَجِ المَیامِینَ، و لعنةُ اللهِ علی أعدائِهِم أبدَ الآبدینَ، و دَهْرَ الداهِرینَ.

1. امامت در خردسالی ( اولین 7 سالگی)
2. سوال آیا می شود کودک اما مو رهبر باشد؟

• حکمت خدا
• حضرت عیسی کودکی دفاع از مادر : فَناداها مِنْ تَحْتِها أَلاَّتَحْزَنِی

قالَ إِنِّی عَبْدُ اللَّهِ آتانِیَ الْکتابَ وَ جَعَلَنِی نَبِیًّا

• روایت امام رضا ع :  اگر برای شما اتفاق، چه کسی – امام: پسرم ابوجعفر – مرد تعجب - اى مرد! خداى سبحان عیسى بن مریم (ع) را به عنوان پیامبر و فرستاده خود برگزید و او را صاحب شریعت معرفى کرد، در حالى که خیلى کوچکتر از فرزندم ابوجعفر بود.
• امتحان امت
• آمادگی برای امامان بعدی
• دشمن حریص تر و دشمنی علنی

3. فضیلت علمی امام جواد

• داماد مامون چون آگاه و عالم و البت جایگاه سیلسی و اجتماعی

4. توهم : برخی می گویند این سبک شدن امامت شیعه شد

• هرگز ؛ بلکه آوازه جوان عالم بیشتر پیچید
• داستان مکه و پاسخ به سوالات

عمویش عبدلله بن موسی سوال شد – مجازات فلان گناه کبیره – دست راست قطع و اجرای حد – امام عمو جان از خدا بترس – اون مجازات زانی نبش قبر میت بود نه این

 

• در تمام کتب نقل شده امام ده عالم برتر زمان خود
• مامون هم ترسید هم کسب اعتبار کرد
• دخترش ملعونش ام فضل همسر امام

5. بعد از مامون برادر زاده اش معتصم ذلیل شد
6. اسباب شهادت امام همین آوازه و جایگاه علمی در سن کم

• داستان قطع دست در مجلس علما حکم قطع دست از معتصم – علما دو گروه –فَامْسَحُوا بِوُجُوهِکُمْ وَاَیْدِیْکُمْ؛ صورت و دستهایتان را مسح کنید» تا مچ دست است فَاغْسِلُوا وُجُوهَکُمْ وَاَیْدِیَکُمْ اًّلىَ الْمَرافِقِ؛ صورتها و دستهایتان را تا آرنج بشویید» تا آرنج است
• معتصم امام ضایع کند - امام امتنا بعد - وَ أَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَدًا؛‌ سجده گاه‌ها از آن خداست، پس هیچ کس را همراه با خدا مخوانید » و آنچه براى خداست، قطع نمى‌شود.
• همه اعتراف خلیفه ضایع –
• بعد از این سبب شهادت حضرت شد

7. سم داد تا نور خدا رو خاموش کند . امام هادی نور علم
8. جایگاه علم در نظر امام جواد علیه السلام :

• عَلَیْکُمْ بِطَلَبِ اَلْعِلْمِ فَإِنَّ طَلَبَهُ فَرِیضَةٌ وَ هُوَ صِلَةٌ بَیْنَ اَلْإِخْوَانِ وَ دَالٌّ عَلَى اَلْمُرُوءَةِ وَ تُحْفَةٌ فِی اَلْمَجَالِسِ وَ صَاحِبٌ فِی اَلسَّفَرِ وَ أُنْسٌ فِی اَلْغُرْبَةِ وَ مَنْ عَرَفَ اَلْحِکَمَ لَمْ یَصْبِرْ عَلَى اَلاِزْدِیَادِ مِنْهَا.
• بر شما باد که دانش آموزید زیرا آموختن آن بایست است و پیوند میان برادرانست و دلیل بر مردانگى است و تحفه در هر مجلس و انجمن است و رفیق است در سفر و همدم در غربت است هر که حکمت را شناخت براى فزون ساختن آن شکیبائى ندارد و بدنبال آن شتابد،

 

• وَ قَالَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ: أَرْبَعُ خِصَالٍ تُعِینُ اَلْمَرْءَ عَلَى اَلْعَمَلِ اَلصِّحَّةُ وَ اَلْغِنَى وَ اَلْعِلْمُ وَ اَلتَّوْفِیقُ.
• 57-و فرمود چهار چیز انسان را در کارها کمک میکند صحت و ثروت و علم و توفیق.

 

• قالَ علیه‌السلام: الْعِلْمُ عِلْمَانِ مَطْبُوعٌ وَ مَسْمُوعٌ وَ لَا یَنْفَعُ مَسْمُوعٌ إِذَا لَمْ یَکُ مَطْبُوعٌ. (بحارالانوار، ج75، ص80)
  فرمود: علم دوگونه است: علمی که شنیده شود و علمی که [علاوه بر شنیده شدن]تبعیت شود. علم شنیده شده تا زمانی که بدان عمل نشود، فایده‌ای ندارد.

فیش منبر شب 21 رمضان شب قدر

اعوذ بالله من الشیطان الرجیم،

 بسم الله الرحمن الرحیم

لا حول و لا قوه الا بالله العلیّ العظیم،

 حسبنا الله و نعم الوکیل،

نعم المولی و نعم النصیر.

ربّ اشرح لی صدری و یسّر لی امری واحلل عقده من لسانی یفقهوا قولی.

تقدیم به روح بلند علی عالی اعلی امیرالمومنین  امام المتقین علیه السلام و زریه مطهرشون  صلواتی ختم بفرمایید.

1.  ان شا الله امشب با ادامه تفسیر سوره مبارکه قدر ...
2. تبرکا و برای اینکه همه مومنینی و ذوالحقوق در ثواب این جلسه شریک کنیم ... قدر بخونیم و هدیه کنیم.

إِنَّا أَنْزَلْنَاهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ ﴿١﴾ وَمَا أَدْرَاکَ مَا لَیْلَةُ الْقَدْرِ ﴿٢﴾ لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ﴿٣﴾ تَنَزَّلُ الْمَلائِکَةُ وَالرُّوحُ فِیهَا بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ ﴿٤﴾ سَلامٌ هِیَ حَتَّى مَطْلَعِ الْفَجْرِ ﴿٥﴾ 

• ترجمه آیات سوره...

«إِنَّا أَنزَلْنَاهُ فىِ لَیْلَهِ الْقَدْرِ».

 ما قرآن را شب قدر نازل کردیم.

3.  برای کار مقدس زمان مقدسی انتخاب می‌کنند
4.  حالا این شب قدر چیست؟

 «وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَهُ الْقَدْرِ» پیغمبر تو هم نمی‌دانی! ... بعد توضیح می‌دهد.

«لَیْلَهُ الْقَدْرِ خَیرْمِّنْ أَلْفِ شهَرٍ

5. خوب شب قدر چه می‌شود؟

«تَنزَلُ الْمَلَئکَهُ وَ الرُّوحُ» همه‌ی فرشته‌ها می‌آیند.

روح : جبریل؟ روایت داریم موجودی بالا تر از ملائک... او هم میاید.

در ادامه دو سوال جواب میدهیم . تمام.

ملائک کجا می روند؟ و نزد چه کسانی میرسند.

برای چه کاری میرند؟

*********

1. چرا این قدر مهمه:

شب قدر همه کارها برنامه ریزی می‌شه.

• برنامه یک سال تنظیم میشه = پس خیلی مهمه
• مثل زمانی که برنامه و بودجه یک سال در مجلس تصویب میشه... وزیر و ریس جمهور به مجلس میرن چرا چون مهمه.

 

2. برنامه یه کاغذه تنها هم میتونه بره ... با پیک موتوری هم میشه ... با کامپیوتر.

• چون مهمه همراهش وزیر رو هم میفرستند.
• ما هم امشب تنها درب خونه خدا نمی ریم

**** جواب دومین سوال هم همینجاست ملائک نزد امام معصوم میرسند.

6. قدر سوره امام شناسیه و سوره حقانیت شیعه
7. همه میدانیم... مرور می کنیم.
8. سیاق آیات دال بر نزول مداوم هستند.
9. جایی گفته نشده یک بار ملائک نازل شدند تمام شد.
10. آیه فرموده میایند... تا پیامبر بودند بر ایشان ... پیامبر نبود بر کی ؟
11. امام معصوم جایگزین ایشان.تمام.

الان امام زمان.

12. ... پیامبر فرمودند: حدیث ثقلین ... کتاب الله و عترتی ... لم یفترقا...

این اونچه از امشب باید گفته میشد...

اما برای ادامه راه بعد از امشب هم نکاتی رو مرور کنیم.

1. داستان سوره معارج ...
2. طبرسی، مجمع البیان، ... قرطبی، الجامع لاحکام ... ثعلبی، الکشف و البیان... زیادی از فریقین با انصاف اتفاق بر این شان نزول دارند.

• شخصی به نام نعمان بن حارث فهری با حالت اعتراض به پیامبر گفت: ما را به توحید و قبول رسالتت و نجام جهاد و حج و روزه و نماز و زکات امر کردی...
• آیا این اعلام ولایت از ناحیه خودت بوده، یا از سوی خدا؟...

•  بگو سنگ بیاد ... اومد ... آیه نازل شد.
• سَأَلَ سَائلُ بِعَذَابٍ وَاقِعٍ* لِّلْکَافِرِینَ لَیْسَ لَهُ دَافِعٌ* مِّنَ اللَّهِ ذِى الْمَعَارِجِ

3.  این جریان امام نشناس ... نبی نشناس ... دین رو به انحراف میره...
4. بعد پیامبر خلافت رو غصب میکنه...
5. جامعه ای که امامش رو به حاشیه براند منحرف می شود.
6. امامان بدلی جایگزینش می شود.
7. یک روز ابوبکر و عمر و معاویه ...
8. یک روز ایترنت و ماهواره و یهودیت.
9. این انحراف جدیه ...
10. این شبا شب امام زمانه...
11. دست در دست امام زمان بدیم برای ظهورش دعا کینم.
12. فکر نکنیم حضرت باس بیاد همه چی خوب بشه ... بیادم باز نفس هست ها.
13. از الان آماده بشیم.
14. هر کی از خودش شروع کنه.
15. زندگیمون رو رنگ امام زمانی بزنیم ... هر چی میتونیم نزدیک تر بشیم.

فیش سخنرانی شب نوزدهم رمضان

1. اعوذ بالله

بسم الله الرحمن الرحیم...خطبه

 

• فروشنده ای رو در نظر بگیرید برای افزایش میل خریدار مشفق قرار می دهد.
• یکی بخر دوتا ببر.
• تخفیف 80 درصد.
• قرعه کشی.
• و...
• چرا : مشتری رو بکشونه در دکانش... جلب مشتری کنه . جذب کنه.

2. این ماه بهار قرآن. ماه بهار معنویت برای انسان

•  هر آیه = ختم قرآن.
• این تشفیق برای بازار گرمی بوده.

 

• خدا میخواد مابیشتر سر سفره قرآن توی این ماه بشینیم.
• غذای معنوی بخوریم...
• شکم خالی هست .. اما
• قلب رو پر از معارف کنیم

 

3. در این ماه شبی نهفته است به نام شب قدر.

امشب ممکنه شب قدر باشه

4. در قرآن سوره ای هست به نام سوره قدر.

• بیایید امشب که شب قدره
• این ماه ماه قرآنه
• سوره قدر که در قرآن هست رو با هم بخونیم و مرور کنیم.

 

5. انا انزلناه فی لیله القدر و ما ادراک ما لیله القدر لیله القدر خیر من الف شهر تنزلل ملائکه و روح فیها باذن ربهم من کل امر سلام هی حتی مطلع الفجر

 

6. انا انزلناه فی لیله القدر ...
7. سوال مگه قرآن در 25 سال نازل نشد؟

• مگر نه اینکه پیامبر 40 سالگی نازل شد: اقرا بسم ربک تا 63 سالگی خرد خرد در 23 سال قرآن نازل شد.
• جواب: در دو مثال: تاجر همه پولش رو توبانک میزاره بعد خرد خرد حواله میده
• کشتی همه بار را یهو میاره توی گمرک بعد خرد خرد ترانزیت میشه.
• قرآن یک بار همش بر قلب پیامبر نازل شد جبریل تدریجا هم آورد

 

8. ... وما ادراک ما لیله القدر...

• پس چه شبیه امشب قرآن خدا می فرماید: پیامبر چه بسا می داند این کنایه به ما است.
• باید شب قدر را درک کرد.
• چرا باید درک کرد

 

9. لیله القدر خیر من الف شهر...

• یه شب از 1000 ماه بالاتره = 85 سال ...یک عمر
• یه شب رو قدر بدونیم اندازه یک عمر ظرفیت و کمال دارد
• یک شب 24 ساعت ظرف طلا.
• یک کیلو طلا = یک کیلو آهن
• شب قدر یک کیلو طلا است هر ذره اش به اندازه کلی.

 

10. تنزلل ملائکه و روح فیها باذن ربهم من کل امر سلام هی حتی مطلع الفجر

• شب 21 ان شالله این دو آیه رو مفصل توضیح می دم.

 

11. باید امشب رو قدر دونست.
12. با انجام اعمالش قدرش رو بدونیم
13. اعمال شب قدر:

• غسل : دین میخواد رو به پاکی سوق بدهد هم ظاهری هم باطن
• 100 استغفار : خراب کاری ها رو جبران کنیم... قدم اول پشیمون بشیم
• دورکعت نماز 7 توحید
• قرآن بسر گرفتن.
• اللهم العن قتله امیر

....

همانگونه که در اعمال هست امشب شب ضربت خوردن امام علی...

 

14. اللهم العن قتله امیر المومنین

• ضارب = یه جریانه امام نشناسه... امامش رو نشناخته

 

شب های قدر شب های امام شناسیه... باشه برای شبای بعد.

 

15. اما شب قدر چه شبیه: چرا این قدر مهمه:

شب قدر همه کارها برنامه ریزی می‌شه.

• برنامه یک سال تنظیم میشه = پس خیلی مهمه
• مثل زمانی که برنامه و بودجه یک سال در مجلس تصویب میشه... وزیر و ریس جمهور به مجلس میرن چرا چون مهمه.

 

16. برنامه یه کاغذه تنها هم میتونه بره ... ا پیک موتوری هم میشه ... با کامپوتر.

• چون مهمه همراهش وزیر رو هم میفرستند.
• ما هم امشب تنها درب خونه خدا نمی ریم

17. ما بهترین بنده های خدا را واسطه می کنیم.
18. بهترین واسطه ها ... بهترین ها مقدرات.
19. بهترین ها رو بخوایم ... این شب شب حداکثری هاست
20. بهترین شب.
21. در بهترین ماه.
22. با بهترین واسطه ها
23. درب خونه بهترین معبود و کریم ترین خدا
24. باید بهترین ها رو خواست
25. کم نزارین.
26. خدایا به حرمت این شب عزیز...
27. ظهور امام زمان ... اولاد صالح و شیعه ... عاقب بخیری ... روزی حلا بسیار ... رکت زمین ها ... کوتاهی دست مفسدان ...
28. شر دشمان کم ... طول عمر و دوام خدمت خادمان اسلم و انقلاب به ویژه رهبر ...
29. شادی اموات و شهدا و امام عزیز فاحه مع صلوات

فیش مراسم احیا شب بیست و سوم رمضان

 

1. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
2. بسم الله الرحمن الرحیم
3. اَستَغفُرِاللهَ ربی وَ اَتوبُ اِلَیهِ…( 70 مرتبه استغفار  )

من کیم؟ عبد گنه کار الهی العفو
من کیم؟ بنده ی سربار الهی العفو
منم آن کس که نمک خورد و نمکدان بشکست
نه که یک مرتبه، بسیار الهی العفو
نفس من ول کُنِ من نیست! خدایا چه کنم؟
خسته ام زین همه آزار الهی العفو
با گناهی که ز من سر زده، بین من و تو
... چیده شد این همه دیوار الهی العفو
من زمین خورده ام و آمده ام توبه کنم
... با چنین وضع اسفبار الهی العفو
بزنی یا نزنی مال تواَم جان علی
پس بیا رحم کن این بار الهی العفو
چیزی از سوختن من که نصیبت نشود
پس نجاتم بده از نار الهی العفو
مهربانی کن و این بار مرا نیز ببخش
ذوالکرم! حضرت غفّار! الهی العفو
زیر چتر کرمت آمده ام ربّ کریم
با علی ـ حیدر کرّار ـ الهی العفو
ای خدای علی و فاطمه! ای رحمت محض!
می زنم در همه جا جار الهی العفو
ذکر من بعد سلامی به حسین بن علی
می شود لحظه ی افطار: الهی العفو

- دیدم به روی نیزه ها بال و پرت را 

دیدم به صحرا اربا اربا پیکرت را 
- دیدم به سرعت آمدند و دوره کردند 

دیدم گرفتند اشقیا دور و برت را 
- دیدم نشسته شمر روی سینه ی تو 

دیدم تمام لحظه های آخرت را 
- بالا سرت بودم - گریبان می دریدم 

وقتی که با پا بر زمین میزد سرت را 
- آقای من هرکار می کردم نمی شد

بیرون کشم از بین مقتل مادرت را 
 

4. قرآن روبروی صورتت بگشا

اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکِتَابِکَ اَلْمُنْزَلِ وَ مَا فِیهِ وَ فِیهِ اِسْمُکَ اَلْأَکْبَرُ

وَ أَسْمَاؤُکَ اَلْحُسْنَى وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَى أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ اَلنَّار

• اللهم عجل لولیک الفرج
• ای خدا گذشتگان ما رو ببخش بیامرز
• ای خدا رهبر عزیزمون و این انقلاب مقدس را حفظ فرما
• ای خدا امام و شهدا با شهدای کربلا محشور فرما
• مریض های مد نظر شفای عاجل عنایت فرما
• ما رو با قرآن و عترت مانوس تر فرما
• شر دشمنان انقلاب و اسلام به خودشون برگردان
• *** حالا هر کسی هر حاجتی داره من چند لحظه ساکت میشم از خدا بخواین...

... هرچی دوست داری از خدا بخواه

... خدا خیلی کریمه

... جوونا از خدا عاقبت بخیری بخواین

... مادرا برا جوونا دعاکنین

... فرج آقا یادتون نره

 

5. قرآن رو روسرتون بگیرین

 

• اَللّهُمَّ بِحَقِ هذَا الْقُرْآنِ، وَ بِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ، وَبِحَقِّ
• کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فیهِ، وَبِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ...

خدایا به حق این قرآن و به حق آنکس که او را بدان فرستادى و به حق هر مؤمنى که در این قرآن مدحش کرده اى (علی علی علی ، آیه آیه قرآن مدح علیه)

 و به حقى که تو بر ایشان دارى زیرا کسى نیست که حق تو را بهتر از خودت بشناسد...

• بِکَ یا اَللَّهُ

1. بِمُحَمَّدٍ           صلی الله علیه و آله

***

سلام ما به علی و نماز آخر او ...

به حال راز و نیاز و به دیده ی تر او ...

سلام ما به سجودش که رنگ خون دارد

سلام ما به رخ غرق خون و اطهر او

سلام ما به پریشانی حسین و حسن

سلام ما به دل پر ز آه دختر او

*** عجب شبیه امشب:

** یه بستر غرق خون

**همه خونه علی عزا دارند

حسن عزا داره *** حسین عزاداره *** زینب غصه داره *** عباس ***

** اما هر چی باشه همه محرمند

*اما به کسی دیگه به اینا جسارت نکرده

** کسی سیلی نزده

** کسی ناسزا نگفت

** کسی گوشواره هارو نکشید

** کسی خونشون رو به آتش نکشید

***آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ ه دلها بسوزه کربلا

اینجا خونه علی همه جمعند

 اما اما بگم دلها بسوزه

غروب بود و زنی بی قرار ، تنها بود

زنی ز داغ برادر فکار ، تنها بود

  

غروب بود و علمدار خفته و زینب

کنار خیمه ی بی پاسدار ، تنها بود

 

غروب بود و غم خیمه ای بدون عمود

و زینبی که در آن گیر و دار ، تنها بود

 

غروب بود و برادر به مقتل و زینب

کنار آن بَدنِ بی مزار ، تنها بود

 

غروب بود و رُباب و صدای لالایی

کنار تربت یک شیرخوار ، تنها بود

 

خلاصه این همه غم بود و زینب کبری

میان لشکری از نیزه دار ، تنها بود...

 

2. بِعَلىٍّ             علیه السلام
3. بِفاطِمَةَ
4.  بِالْحَسَنِ

 

حالا که من، از حرم دورم

درمونم صبر ِ، آخه مجبورم

یه سلام میدم با حسرت، طرف کربلا

آرزو اینه بمیرم محرم کربلا

غم کربلا،من و میکشه

دلم من فقط، تو حرم خوشه

لبیک یا حسین...

هر کی یک بار ،کربلا رفته

بطلب مارو، آقا هر هفته

مگه ما نوکر نبودیم،رزقمون رو بده

مگه ما گریه نکردیم،مادرت شاهده

گریه میکنم،بیا و ببین

مادرت میگه،به ما آفرین

لبیک یا حسین...

(ساقی دل رو ،بی قرارش کن

به حسین مارو،یه سفارش کن)3

سرو کار سینه زنها با ابوفاضل ِ

حتی ذکر ارمنی ها،یا ابوفاضل ِ

دستای قلم،دستم و بگیر

صاحب علم،دستم و بگیر

لبیک یا حسین.....

5. بِالْحُسَیْنِ
6.  بِعَلِىّ بْنِ الْحُسَیْنِ 
7. بُمَحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ 
8. بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ 
9. بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ 

 

دلم جز به مهر تو سامان ندارد

دمی زندگی بی تو امکان ندارد

نباشد فقیر آن که بی مال و پول است

فقیر آن که مثل تو سلطان ندارد

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

10.  بِعَلِىِّ بْنِ مُوسى 
11.  بِمُحَمَّدِبْنِ عَلِىٍّ 
12.  بِعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ 
13. بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍ 

 

سلام من به قرآن بر سر تو
سلام من به قبر مادر تو
اگر زائر شدی صحن نجف را
سلام من به بابا حیدر تو
اگر زائر شدی بین الحرم را
سلام من به جدّ اطهر تو
بگو از جانب من با حسینت
سلام من به خون پیکر تو
اگر رفتی کنار قبر عبّاس
سلام من به آن آب آور تو
شب احیا کند ناله سه ساله
پدر جان،کی بریده آن سر تو
اگر رفتی کنار قبر زینب
سلام من به آن چشم تر تو
به مشهد هم که رفتی یابن زهرا
بگو من هم بیایم در بر تو
خلاصه گویمت در بین سرداب
سلام من به سوز سحر تو

14. بِالْحُجَّةِ

اللهم کن لولیک الحجت ابن الحسن.

فیش مراسم احیا شب بیست و یکم رمضان

فیش مراسم احیا شب 21 رمضان

1. اعوذ بالله من الشیطان الرجیم
2. بسم الله الرحمن الرحیم
3. اَستَغفُرِاللهَ ربی وَ اَتوبُ اِلَیهِ…( 70 مرتبه استغفار  )

السَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا أَوَّل مَظْلُومٍ

وَ یا أَوَّل مَنْ غُصِبَ حَقُّهُ

سلام ما به اول مظلوم علم

سلام ما به آقایی که حقش رو غصب کردند..........

• امشب چه شبیه
• شب آقای مظلومه
• شب اقاییه که تو محراب عبادت

سلام ما به علی و نماز آخر او ...

به حال راز و نیاز و به دیده ی تر او ...

سلام ما به سجودش که رنگ خون دارد

سلام ما به رخ غرق خون و اطهر او

سلام ما به پریشانی حسین و حسن

سلام ما به دل پر ز آه دختر او

************

بدنشو گذاشتن تو گلیمی ، آوردن نزدیک خونه ...

* این بدن سالمه ، فقط فرقش ضربه خورده .... هنوز حیات در این بدن باقی ...

آقا تا سه روز هی از حال میره هی بهوش میاد

*** اما *** اما *** اما ***

*** گلیم کجا ؟ بوریا کجا ؟

*** این بدن هنوز زیر سم اسب نرفته ....

***  آخ یه وقت زینب دید یه ملک داره صدا می زنه ... زمین داره با این ناله میلرزه، حسنین هم که مسجدن ؛ دقت کرد ببینه هاتف چی می گه شنید داره میگه :

 "تهدمت و الله ارکان الهدی قًتل علی المرتضی ..." 

یه جا اینجا دلش خیلی به لرزه افتاد ...

*** بیست و یک سال بعد تو خیمه نشسته بود ، دید هوا تیره و تار شد .... زمین شروع کرد لرزیدن،

***یادش افتاد،

*** پا برهنه به سمت خیمه ی امام چهارم دوید ، عزیز برادرم چه خبره؟!!

*** کربلا داره میلرزه ؟!! فرمود :

***عمه جان کار بابامو یکسره کردن ....

 آخ نگاه کن سرشو بالا نیزه زدن ....حسین ....

- دیدم به روی نیزه ها بال و پرت را 

دیدم به صحرا اربا اربا پیکرت را 
- دیدم به سرعت آمدند و دوره کردند 

دیدم گرفتند اشقیا دور و برت را 
- دیدم نشسته شمر روی سینه ی تو 

دیدم تمام لحظه های آخرت را 
- بالا سرت بودم - گریبان می دریدم 

وقتی که با پا بر زمین میزد سرت را 
- آقای من هرکار می کردم نمی شد

بیرون کشم از بین مقتل مادرت را 
 

4. قرآن روبروی صورتت بگشا

اللّهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُکَ بِکِتابِکَ الْمُنْزَلِ وَمَا فِیهِ وَفِیهِ اسْمُکَ الْأَکْبَرُ

وَأَسْماؤُکَ الْحُسْنىٰ وَمَا یُخافُ وَیُرْجىٰ أَنْ تَجْعَلَنِى مِنْ عُتَقائِکَ مِنَ النّارِ؛

خدایا؛ از تو درخواست می‌کنم به حق کتاب نازل‌شده‌ات و آنچه در آن است و

در آن است نام بزرگ‌ترت و نام‌های نیکوترت و آنچه بیم‌انگیز است و امیدبخش، این که مرا از آزادشدگان از آتش دوزخ قرار دهی.

الهی گواهی که شرمنده ام  

 به پیش تویا رب سر افکنده ام

ولی هر چه هستم ترا بنده ام 

گدایم ، گدا یم تو بخشنده ای

به حق شهیدان پناهم بده 

 به اشک یتیمان جوابم بده

من از سوز دل شب صدا می کنم  

چو مرغ شباهنگ نوا می کنم

ترا این دل شب صدا می کنم 

 تو خواهی اگر جان فدا می کنم

• اللهم عجل لولیک الفرج
• ای خدا گذشتگان ما رو ببخش بیامرز
• ای خدا رهبر عزیزمون و این انقلاب مقدس را حفظ فرما
• ای خدا امام و شهدا با شهدای کربلا محشور فرما
• مریض های مد نظر شفای عاجل عنایت فرما
• ما رو با قرآن و عترت مانوس تر فرما
• شر دشمنان انقلاب و اسلام به خودشون برگردان
• *** حالا هر کسی هر حاجتی داره من چند لحظه ساکت میشم از خدا بخواین...

... هرچی دوست داری از خدا بخواه

... خدا خیلی کریمه

... جوونا از خدا عاقبت بخیری بخواین

... مادرا برا جوونا دعاکنین

... فرج آقا یادتون نره

 

5. قرآن رو روسرتون بگیرین

 

• اَللّهُمَّ بِحَقِ هذَا الْقُرْآنِ، وَ بِحَقِّ مَنْ اَرْسَلْتَهُ بِهِ، وَبِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فیهِ،
• وَبِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ فَلا اَحَدَ اَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ...

خدایا به حق این قرآن و به حق آنکس که او را بدان فرستادى و به حق هر مؤمنى که در این قرآن مدحش کرده اى (علی علی علی ، آیه آیه قرآن مدح علیه)

 و به حقى که تو بر ایشان دارى زیرا کسى نیست که حق تو را بهتر از خودت بشناسد...

• بِکَ یا اَللَّهُ

1. بِمُحَمَّدٍ           صلی الله علیه و آله
2. بِعَلىٍّ             علیه السلام
3. بِفاطِمَةَ
4.  بِالْحَسَنِ

 

حالا که من، از حرم دورم

درمونم صبر ِ، آخه مجبورم

یه سلام میدم با حسرت، طرف کربلا

آرزو اینه بمیرم محرم کربلا

غم کربلا،من و میکشه

دلم من فقط، تو حرم خوشه

لبیک یا حسین...

هر کی یک بار ،کربلا رفته

بطلب مارو، آقا هر هفته

مگه ما نوکر نبودیم،رزقمون رو بده

مگه ما گریه نکردیم،مادرت شاهده

گریه میکنم،بیا و ببین

مادرت میگه،به ما آفرین

لبیک یا حسین...

(ساقی دل رو ،بی قرارش کن

به حسین مارو،یه سفارش کن)3

سرو کار سینه زنها با ابوفاضل ِ

حتی ذکر ارمنی ها،یا ابوفاضل ِ

دستای قلم،دستم و بگیر

صاحب علم،دستم و بگیر

لبیک یا حسین.....

5. بِالْحُسَیْنِ
6.  بِعَلِىّ بْنِ الْحُسَیْنِ 
7. بُمَحَمَّدِ بْنِ عَلِىٍّ 
8. بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ 
9. بِمُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ 

 

دلم جز به مهر تو سامان ندارد

دمی زندگی بی تو امکان ندارد

نباشد فقیر آن که بی مال و پول است

فقیر آن که مثل تو سلطان ندارد

السلام علیک یا علی ابن موسی الرضا

10.  بِعَلِىِّ بْنِ مُوسى 
11.  بِمُحَمَّدِبْنِ عَلِىٍّ 
12.  بِعَلِىِّ بْنِ مُحَمَّدٍ 
13. بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِىٍ 

 

سلام من به قرآن بر سر تو
سلام من به قبر مادر تو
اگر زائر شدی صحن نجف را
سلام من به بابا حیدر تو
اگر زائر شدی بین الحرم را
سلام من به جدّ اطهر تو
بگو از جانب من با حسینت
سلام من به خون پیکر تو
اگر رفتی کنار قبر عبّاس
سلام من به آن آب آور تو
شب احیا کند ناله سه ساله
پدر جان،کی بریده آن سر تو
اگر رفتی کنار قبر زینب
سلام من به آن چشم تر تو
به مشهد هم که رفتی یابن زهرا
بگو من هم بیایم در بر تو
خلاصه گویمت در بین سرداب
سلام من به سوز سحر تو

14. بِالْحُجَّةِ

اللهم کن لولیک الحجت ابن الحسن.

روضه مکتوب فاطمیه شب دهم

فیش مرثیه
قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص فِی‏حَقِّهَا فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی مَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی یَرْضَى اللَّهُ لِرِضَاهَا وَ یَغْضَبُ لِغَضَبِهَا وَ هِیَ سَیِّدَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِین. فاطمه پاره تن من است هرکس اورابیازارد مراآزرده است وخدامتعال بارضای اوراضی می شود واوسرورزنان عالم است 1 امشب بیایید ارادت خودمون به خانم نشون بدیم بگیم یازهرا ما یک عمردرخانه شماداریم نوکری میکنیم بیاامشب توازماراضی شو اگه شماراضی بشید خدا هم راضی می شود دست هاتون بالا بیارید خدایا به حق فاطمه الزهرا الهی العف.....	مقدمه (گریز)
السلام علیک یاسیده النساء العالمین من الاولین والاخرین  السلام علیک یابنت رسول الله ماگوشه نشینان غم فاطمه ایم محتاج عطاوکرم فاطمه ایم یک عمرچوشمع گربسوزیم کم است دلسوخته عمرکم فاطمه ایم بمیرم خانه امیرالمونین این روزها چه خبره  بی بی فاطمه زهراسلام الله علیها زهراقبل  از وفاتشون  مخصوصاً لباس پاکیزه‏اى پوشید که احتضارش در آن حالت باشد. اسماء بنت عمیس مى‏گوید: یک روز دیدم مثل اینکه حال بى‏بى بهتر است، از جا حرکت کرد و نشست، سپس حرکت کرد و غسل نمود و بعد فرمود:  اسماء! آن لباسهاى پاکیزه مرا بیاور من خیلى خوشحال شدم که الحمد للَّه مثل اینکه حال بى‏بى بهتر است. ولى بى‏بى جمله‏اى گفت که تمام امیدهاى اسماء به باد رفت. فرمود: اسماء! من الآن رو به قبله‏ مى‏خوابم، تو لحظه‏اى، لحظاتى با من حرف نزن، همینکه مدتى گذشت مرا صدا کن، اگر دیدى جواب ندادم بدان که لحظه مرگ من است.  اینجا بود که تمام امیدهاى اسماء به باد رفت. طولى نکشید که اسماء فریاد کشید و به سراغ على رفت و على را از مسجد صدا کرد و حسنین آمدند نمی دونم اون موقعی که اسماء آمدسراغ مولاامیرالمومنین چه به سر علی آمد فقط این بگم درتاریخ نوشته اند درفاصله ازمسجدتاخانه چندین بار عبای مبارکشان به پایشان پیچید به زمین می افتادند چی شده علی خیبرشکن  نمی تونه به روی پاهاش بایستد 2 من علیم که خداقبله نماساخت مرا غیر زهرا ونبی هیچ کسی نشناخت مرا من که یکباره دراز قلعه خیبر کندم داغ زهرای جوان ازنفس انداخت مرا اومدبالای سرحبیبه اش زهراجان بلند شو بلندشو جواب بچه هاتو بده بچه هات دارند از غصه دق می کنند عرضه بداریم این جا امیرالمومنین تاخبر در گذشت زهراسلام الله علیها رابهش دادند نتونست روی پاهاش بایستد تو کربلا هم وقتی ابی عبدالله می خواست بیاد بالای سرجوونش علی اکبر چند بار تو مسیر به زمین افتاد صدازد علی جان پاشو قوت زانوان من ،بابات دیگه نمی تونه بعدتوسرپاهاش بایسته  به خاطر همینم بودصدا زد  جوانان بنی هاشم بیایید    علی رابردرخیمه رسانید  خداداند که من طاقت ندارم     علی رابردرخیمه رسانم	پرورش مرثیه ،اوج مرثیه ،
ولا حول و لا قوة الّا باللَّه العلى العظیم و صلّى اللَّه على‏ محمّد و آله الطّاهرین. باسمک العظیم الاعظم الاجلّ الاکرم یا اللَّه‏	پایان (فرود)
1. إرشاد القلوب إلى الصواب، ج‏2، ص: 232.    2.روضه های شهید مطهری ( مجموعه‏آثاراستادشهیدمطهرى، ج‏16، ص: 95	منبع

 

 

روضه مکتوب فاطمیه شب نهم

فیش مرثیه

 

قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه واله فِی‏حَقِّهَا

 فَاطِمَةُ بَضْعَةٌ مِنِّی مَنْ آذَاهَا فَقَدْ آذَانِی یَرْضَى اللَّهُ لِرِضَاهَا وَ یَغْضَبُ لِغَضَبِهَا وَ هِیَ سَیِّدَةُ نِسَاءِ الْعَالَمِینَ‏

وَ قَالَ‏ إِنَّمَا سُمِّیَتْ ابْنَتِی فَاطِمَةَ لِأَنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ فَطَمَهَا وَ فَطَمَ مَنْ أَحَبَّهَا مِنَ النَّار

......دختر من فاطمه نامیده شد، زیرا که خداى عزّ و جل او و دوستانش را از آتش جهنم جدا سازد.

 

فاطمه ای باغبان باغ عشق

ای به داغستان هستی داغ عشق

 

فاطمه ای نورهستی افرین

 ای زتوحق گفته برخودآفرین

 

فاطمه ای حرف اول درنخست

 ازتوگشته نادرستی هادرست

 

فاطمه ای معنی الله ونور

 خاتمیت راتویی عین طهور   2

 

 

 

 

 

 

 

 

مقدمه

(گریز)

السلام علیک یابنت رسو ل الله یاقره عین الرسول 

ایام ایام فاطمیه است

 ان شالله یک روزی بیاد که مادهه فاطمیه تومدینه عرض ارادت کنیم  ذکر مصیبت کنیم  مصیبت همان خانمی که وصیت کرده بود:

 «على جان! خودت مرا غسل بده و تجهیز و دفن کن. شب مرا دفن کن، نمى‏خواهم کسانى که به من ظلم کرده‏اند در تشییع جنازه من شرکت کنند».

على زهرا سلام الله علیها را را دفن کرد.

خانم فاطمه زهراسلام الله علیهاهمچنین وصیت کرده بود:

على جان! بعد که مرا به خاک سپردى و قبر مرا پوشانیدى، لحظه‏اى روى قبر من بایست و دور نشو که این، لحظه‏اى است که من به تو نیاز دارم. على در آن شب تاریک تمام وصایاى زهرا سلام الله علیهارا مو به مو اجرا کرد.

 حالا بر على چه مى‏گذرد، من نمى‏توانم توصیف کنم: زهراى خود را با دست خود دفن کند و با دست خود قبر او را بپوشاند؛ ولى این قدر مى‏دانم

که تاریخ مى‏گوید:

«فَلَمّا نَفَضَ یَدَهُ مِنْ تُرابِ الْقَبْرِ هاجَ بِهِ الْحُزْنُ»

 على قبر زهرا را پوشاند و گرد و خاک لباسهایش را تکان داد.

 تا آن لحظه مشغول کار بود زیاد متوجه تنهایی خود نمی شد حالا مى‏خواهد وصیت زهرا را اجرا کند، یعنى بماند.

تا به این مرحله رسید، غمهاى دنیا بر دل على روآورد؛

روزسختی بود آن روزی که زهراجان سپرد

من نمی دانم چه سان آن روز برمولا گذشت

شرح سوز سینه اش را سینه سینا شد 

آه عالم سوز او از قاب او دانا شد

بعدازشهادت بی بی فاطمه زهرا سلام الله علیها امیرالمومنین آن قدر دردل داشت که گاهى درد دل‏هاى خودش را با چاه مى‏گفت، سرش را در چاه فرو مى‏برد. ولى براى درد دلى که در زمینه زهرا دارد، فکر مى‏کند هیچ کس بهتر از پیغمبر نیست. رو مى‏کند به قبر مقدس پیغمبر اکرم:

السَّلامُ عَلَیْکَ یا رَسولَ اللَّهِ عَنّى وَ عَنِ ابْنَتِکَ النّازِلَةِ فى جِوارِکَ وَ السَّریعَةِ اللِّحاقِ بِکَ، قَلَّ یا رَسولَ اللَّهِ عَنْ صَفِیَّتِکَ صَبْرى‏ ی

ا رسول اللَّه! هم از طرف خودم و هم از طرف دخترت زهرا به شما سلام عرض مى‏کنم، حال على را اگر مى‏پرسید صبر على بسیار اندک شده است. بعد جمله‏اى مى‏گوید:

به زودى دخترت تو را آگاه خواهد ساخت که امّت تو چگونه در ستمکارى بر او اجتماع کردند، از فاطمه علیها السّلام بپرس، و احوال اندوهناک ما را از او خبر گیر، که هنوز روزگارى سپرى نشده، و یاد تو فراموش نگشته است.

 

ابْنَتُکَ بِتَضافُرِ امَّتِکَ عَلى‏

 یا رسول اللَّه! عن قریب دخترت به تو خواهد گفت که امت تو بعد از تو با او چه رفتارى کردند.3

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

پرورش مرثیه ،اوج مرثیه ،

و لا حول و لا قوّة الّا باللَّه العلىّ العظیم و صلّى الله على محمّد و آله الطاهرین‏

 

 

پایان

(فرود)

1.  إرشاد القلوب إلى الصواب، ج‏2، ص: 232    

2.ژولیده نیشابوری  ای چشم هابگرییدص238   3.روضه های استاد مطهری ( . مجموعه‏آثاراستادشهیدمطهرى    ج‏24    277  یانهج البلاغه خطبه 202  )

 

 

منبع

 

 

روضه مکتوب فاطمیه شب هشتم

فیش مرثیه
السلام علیک یااهل البیت النبوه وموضع الرساله   شده زخم دل هرشیعه تازه  بیا مهدی به تشییع جنازه   بیاحیدرتک وتنهاست امشب  امیرعشق بی زهراست امشب   شب است دختری مادرندارد غریبی درجهان یاورندارد   آقابیاماروهم امشب ببربه تشیع جنازه مادرتون زهرا سلام الله علیهااین جمع دل سوخته اند این جمع آمده اندبرای مادرت گریه کنند.آی آرزو مندان شرکت درمراسم چشم سرتون روببندیدچشم دل تون واکنید بریم درخونه امیرالمونیین علیه السلام آقامون کمک کنیم آقاغریبه کسی نداره ..	مقدمه (گریز)
وقتی زهرا سلام الله علیها از دنیا رفت‏  خبر در گذشت ایشان در مدینه پیچید. مردم ریختند جلو خانه على علیه السلام  و زهراسلام الله علیها ، آماده تشییع شدند یکى از اصحاب (ابوذر یا مقداد) بیرون آمد و گفت: ایهاالناس متفرق شوید، امروز زهرا  سلام الله دفن علیها  نمى‏شود. مردم متفرق شدند به خیال این که زهرا فردا دفن خواهد شد و فردا در تشییع جنازه زهرا شرکت خواهند کرد.. ولى همین که هوا تاریک شد و همه در خانه‏ها رفتند و خوابیدند على مقدمات غسل و کَفَن و دفن کردن زهرا را فراهم کرد. به دست خودش زهرا را غسل داد.مطابق روایتى که در بحارالانوار هست اولاد زهرا (حسن، حسین، زینب و امّ‏کلثوم) و خادمه خانه فضّه همه در آن دل شب بیدار بودند. على وقتى که جنازه زهرا را در اتاق برد، خودش به تنهایى زهرا را کفن کرد. بعد از کفن، فریاد على بلند شد، اطفال کوچک زهرا از هشت ساله تا سه چهار ساله و فضّه را صدا زد: یا حسن، یا حسین، یا زینب، یا امّ کلثوم، یافضّه! هَلُمّوا تَزَوَّدوا مِنْ امِّکُمْ‏ بیایید با مادر خودتان وداع کنید. آنها از ناحیه على اجازه یافتند. حسنین آمدند خود را به روى سینه زهراسلا م الله علیها انداختند. فریاد یا امّا یا امّا به آسمان بلند شد. زینب و ام کلثوم که کوچکتر از آنها بودند خودشان را روى پاهاى زهرا انداختند. على در کنارى ایستاده است، مثل ابر بهار اشک مى‏ریزد و این منظره دلسوز را تماشا مى‏کند. على ولىّ خدا آنجا ایستاده است. بچه‏هاى زهرا، حسنین، دو سبط پیغمبر، سَیِّدَىْ شَبابِ اهْلِ الْجَنَّة هستند. روح زهرا در این اتاق است. بنابراین اگر حادثه معجزه‏آمیز رخ مى‏دهد هیچ جاى تعجب نیست. على در اینجا شهادت مى‏دهد و قسم مى‏خورد که در آن حال وضع عجیبى را به چشم خود مشاهده کردم و به گوش خود شنیدم:  اشْهِدُ اللَّهَ انَّها حَنَّتْ وَ انَّتْ وَ مَدَّتْ یَدَیْها. مى‏گوید من خدا را گواه مى‏گیرم که در همان حال صداى ناله زهرا را شنیدم، زهرا دستها را از کفن بیرون آورد و فرزندان خود را در بغل گرفت.  صدایى آسمانى شنیدم که به من گفت: على! اولاد زهرا را از روى بدن زهرا بردار که ملکوتیان به فغان آمده‏اند.همه صدابزنید یازهرا ....	پرورش مرثیه ،اوج مرثیه ،
ولا حول و لا قوّة الّا باللَّه العلى العظیم و صلّى اللَّه على محمّد و آله الطّاهرین‏	پایان (فرود)
1.کتاب اصول مداحی 2ص 73 2. کتاب روضه های شهید مطهری ( مجموعه‏آثاراستادشهیدمطهرى    ج‏27 ص   274    )	منبع

 

 

روضه مکتوب فاطمیه شب هفت

فیش مرثیه
السلام علیک یابنت رسول الله یاقره عین الرسول یاحجه الله علی خلقه انّاتوجهنا... آنکه که از روز ازل حق زصفاتش دم زد مهره مِهر تجلی به دل آدم زد   کوثرش خوانده خداوند به قران کریم  رشته مهر علی را گره ای محکم زد   آنکه شرمنده شد از بخشش او بخشش بود بوسه بر دست گدای در او حاتم زد   چه بگویم که چه ها دید ز شیطان صفتان گویم آنقدر که آتش به همه عالم زد   رفته بود از پی احقاق حق از خانه برون سیلی از کینه به رویش طمع آدم زد   پهلویش از اثر ضربت در بشکستند  ناله ای زد که شرر به دل ابن عم زد	مقدمه (گریز)
فاطمه(سلام الله علیها) پس از رحلت پیامبر(صلوات الله علیه واله ) هفت روز در خانه نشست و روز هشتم برای زیارت قبر پدربزرگوارشان از خانه بیرون آمد و ندبه کنان در حالی که چادرش تمام روی پای آن بزرگوار را فرا گرفته بود به سوی قبر پیامبر(صلی الله علیه واله) آمد و از شدت گریه و اشک پیاپی ، چیزی را نمی دید . هنگامی که به قبر شریف پیامبر(صلی الله علیه واله ) نزدیک شد بیهوش به زمین افتاد پس زنها آمدند و آب به رخسار او پاشیدند تا آنکه به هوش آمد پس از به هوش آمدن فرمود:   رُفِعَت قُوَّتی و خَانَنِی جَلدِی و شَمِتَ بِی عَدُوِّی و الکَمَدُ قَاتِلی!  یا اَبتاه! بَقیِتُ وَالِهَه وَحیِدَه و حَیرَانَه فَریرَه ... توانائی ام رفت ، بی تاب و توان گشته و طاقتم طاق شده است ، دشمن سر زنشم می کند و غم و اندوه شدید قاتلم شده است . پدر جان سر گشته و تنها و بی یاور ماندم و صدایم آرام و خاموش شد ، روزگارم کدر و تیره شد و ... سپس فریاد برآورد : یا اَبتَاه! انَّ حُزنِی عَلیکَ حُزنٌ جَدیدٌ و فُؤَادی وَاللهِ صَبٌّ عَنید همانا غم و اندوهم بر مصیبت تو ، پیوسته تازه است دلم عاشق و شیفته توست و پیوسته به یادت می باشد. پیوسته با پدر درد دلها کرد  سپس آه جانسوزی کشید و ناله ای زد چنانکه نزدیک بود روح از بدن مبارکش بیرون رود آنگاه باز چند جمله ای فرمود: قَلَّ صَبری و بَانَ عَنِّی عَزائِی بَعدَ فَقدِی لِخاتَم الانبیاء   .... تا اینجا که فرمود: یَا اِلهی عَجِّل وَفاتِی سَریعاً قَد نَفَصَتِ الحَیاه یا مولاتِی1   ای خدای من به زودی مرگم را برسان ، ای مولای من زندگی دنیا بر من تیره و تار شده است این جابی بی فاطمه زهرا فراغ پدرگران قدرشون خیلی براشون مشکل بود نتونست طاقت بیاره ازخدامرگش خواست اما یک خانمی رو من میشناسم که دوست داشت باباشوببینه  یک دخترسه ساله گوشه خرابه بعدازرنج مصیبتی که دیده دلش یادهوای باباروکرده   دختری که زداغ باباچشم گوهربارداشت      همچونی ازدوری اوناله های زارداشت   دربهارکودکی همچوگل پژمرده بود برگ برگ اونشان ازسوزنیش خارداشت    اون قدربی تابی کردکه دشمن لعین نتونست طاقت بیاره سرباباشو توی طبقی برای دختراوردند عاشقان بی بی رقیه آماده اید بگم مگه یک دختر سه ساله چه قدرطاقت داره روحش خیلی لطیف اگه یک خاری بره توی پای بابا دق میکنه طاقت نمیاره حالا باچه صحنه ایی مواجه شده فقط این بگم که دیدند رقیه چند ناله جانسوز زد  یاابتاه من ذالَّذی قَطَعَ وَرِیدَک؟ کی سرتوروازبدن جداکرده ؟ یاابتاه من ذالَّذی خَضَبَکَ بدِمائک؟ چه کسی محاسنت رابه خونت رنگین کرد؟2همین صحنه ها بس بود که رقیه جان بده   شده وقت هجران حلالم کنید یتیمان یتیمان حلالم کنید   زویرانه باچشم ترمی روم سحرمثل مرغ سحرمی روم   من امشب دگر با پدرمی روم دراین شام ویران حلالم کنید	پرورش مرثیه ،اوج مرثیه ،
نسئلک اللهم وندعوک باسمک العظیم الاعظم بدم المظلوم یاالله ....	پایان (فرود)
1. احقاق حق ج19ص160 – عوالم محدث بحرانی ج11ص487 2. منتخب طُریحی ،مطابق نظر معالی السبطین،ج2،ص170،نفس المهموم .	منبع

روضه مکتوب شب ششم فاطمیه

فیش مرثیه
فرات بن ابراهیم در تفسیر خود از جابر روایت میکند که گفت: به حضرت امام محمّد باقر علیه السّلام گفتم: فدایت شوم، یا ابن رسول اللَّه! یک حدیثى راجع بفضیلت جده‏ات فاطمه براى من بگو که هر گاه من آن را براى شیعیانت نقل کنم خوشحال شوند.امام محمّد باقر فرمود: پیامبر  اسلام صلى اللَّه علیه و آله فرمود: هنگامى که روز قیامت فرا میرسد منبرهائى از نور براى پیمبران نصب خواهد شد، در آن روز منبر من از منبر همه بالاتر خواهد بود، ........در همین موقع است که جبرئیل ناقه‏اى از بهشت براى آن بانو مى‏آورد که دو پهلوى آن را بدیباى بهشتى زینت کرده باشند، مهار آن از مروارید خواهد بود، جهاز آن از مرجان است، آن ناقه را میخواباند و فاطمه سوار بر آن خواهد شد.آنگاه خداى رؤف تعداد صد هزار ملک میفرستد تا طرف راست آن بانو باشند و صد هزار ملک دیگر میفرستد که طرف چپ وى قرار بگیرند و صد هزار ملک دیگر خواهد فرستاد که فاطمه را بر فراز پر و بال خود بسوى بهشت حرکت دهند.موقعى که بدر بهشت رسیدند فاطمه زهرا متوجه عقب خویشتن خواهد شد، خطاب میرسد اى دختر حبیب من! براى چه متوجه عقب خود میشوى، در صورتى که من دستور داده‏ام: داخل بهشت شوى؟ فاطمه میگوید: پروردگارا! دوست داشتم در یک چنین روزى قدر و قابلیت من شناخته شود.خدا میفرماید: اى دختر حبیب من! برگرد و بنگر هر کسى که محبت تو یا یکى از فرزندان ترا در قلب دارد دست او را بگیر و داخل بهشت نما.امام محمّد باقر علیه السّلام فرمود: اى جابر بخدا قسم که فاطمه در آن روز شیعیان خود را بنحوى از میان اهل محشر جدا میکند و نجات میدهد که پرنده دانه‏هاى‏نیکو را از میان دانه‏هاى بى‏ارزش بر مى‏چیند.موقعى که او با شیعیانش بر در بهشت میرسند خدا بدل شیعیان فاطمه مى‏اندازد که متوجه عقب سر خویشتن شوند، وقتى متوجه عقب سر شدند خداى رؤف میفرماید:اى دوستان من! براى چه متوجه عقب سر خود میشوید، در صورتى که من شفاعت فاطمه دختر حبیب خود را در باره شما پذیرفتم؟ میگویند: پروردگارا ما دوست داریم در یک چنین روزى قدر و اهمیت ما شناخته شود، خدا میفرماید: اى دوستان من برگردید و هر کسى که شما را براى دوستى فاطمه دوست داشته هر کسى که براى محبت فاطمه بشما غذا داده، هر کسى که بدن شما را براى دوستى فاطمه پوشانیده، هر کسى که یک جرعه آب براى محبت فاطمه بشما داده، هر کسى که براى دوستى فاطمه در غیاب از شما دفاع کرده، دست آنان را بگیرید و داخل بهشت نمائید.حضرت باقر علیه السّلام میفرماید: بخدا قسم که از آن مردم غیر از افراد شکاک و کافر و منافق کسى باقى نخواهد ماند.	مقدمه (گریز)
السلام علیک یافاطمه الزهرا یابنت رسول الله یاقره عین الرسول ورحمه الله وبرکاته   زهرا که نخل شرم حیا را جوانه بود مجموعه صفات خدای یگانه بود   امّ ابش رسول خدا خواند زانکه او  در یتیم را به حقیقت خزانه بود   اگر او نبود عالمی به پا نبود  هستی برای خلقت زهرا بهانه بود   اما دوست داران اهل بیت ، محبان فاطمه زهرا سلام الله علیها یک زمانی از تاریخ یک مردمی آمدند که قدراین بانو را نمی دانستند نه تنها قدرش نمی فهمیدند بلکه آزارش هم دادند نوشته‏اند:  «ما زالَتْ بَعْدَ ابیها مُعَصَّبَةَ الرَّأْسِ، ناحِلَةَ الْجِسْمِ، باکِیَةَ الْعَیْنِ، مُنْهَدَّةَ الرُّکْنِ». زهرا سلام الله علیها را بعد از پدر ندیدند که هیچ وقت عصابه‏اى را که به سر بسته بود از سر باز کند. روز به روز زهرا سلام الله علیها لاغرتر و ناتوانتر مى‏شد. بعد از پدر همیشه زهرا را  با چشمى گریان دیدند.  «مُنْهَدَّةَ الرُّکْنِ» این جمله معنى عجیبى دارد. «رکن» یعنى پایه، مثل یک ساختمان که پایه‏هایى دارد و روى آن پایه‏ها ایستاده است. از نظر جسمانى، پا و ستون فقرات رکن انسان است، یعنى انسان که مى‏ایستد روى این بناى استخوانى مى‏ایستد. گاهى از نظر جسمى، این رکن خراب مى‏شود، مثل کسى که فرض کنید پاهایش را بریده باشند یا ستون فقراتش درهم شکسته باشد. ولى گاهى انسان از نظر روحى آنچنان درهم کوبیده مى‏شود که گویى آن پایه‏هاى روحى که روى آن ایستاده است خراب شده است. زهرا را بعد از پدر اینچنین توصیف کرده‏اند. زهرا سلام الله علیها و  پیغمبر صلی الله علیه واله  عاشقانه یکدیگر را دوست داشتند به فرزندانش امام حسن و امام حسین علیهما السلام که نگاه مى‏کرد، بى اختیار اشک ازچشمان خانم سرازیر می شد می فرمود:  فرزندان من! کجا رفت آن پدر مهربان شما که شما را به دوش مى‏گرفت، شما را به دامن مى‏گذاشت و دست نوازش به سر شما مى‏کشید آن قدر در فراق پدرگریه می کرد که عده ایی از اهل مدینه آمدند خدمت امیرالمومنین (ع)؛ علی جان به فاطمت بگو  یا شب گریه کنه یا روز امیر المومنین علی(ع) پیغام اینها را به حضرت فاطمه(س) رساند ( به زودی از دنیا خواهم رفت) اما به خدا سوگند نه روز از گریه آرام         می گیرم و نه شب تا آنکه به پدرم ملحق شوم امیرالمونین علیه السلام بیرون ازمدینه آنگاه حضرت علی(ع) در بقیع در مکانی دور از مدینه – مکانی بنام بیت الاحزان برای حضرت ساخت.  فاطمه (س) صبحگاهان در حالی که حسن و حسین(ع) پیشاپیش او حرکت می کردند گریه کنان به بقیع می آمد و همواره تا شب کنار قبرها گریه می کرد و چون شب می شد امیر المومنین(ع) به نزد آن حضرت می آمد و با هم به خانه بر می گشتند. اما به همین هم راضی نشدند یک روز امیرالمومنین  دیدند حسن و حسین علیهما السلام صورتشان از شدت نور آفتاب سوخته علت را پرسیدند ، بچه ها گفتند بابا جان یک عده نامرد اومدند بیت الاحزان خراب کردند برای این که صورت مادر نسوزه  ما در مقابل آفتاب ایستادیم.3   همه صدابزنید یازهرا سلام الله علیها......	پرورش مرثیه ،اوج مرثیه ،
ولا حول و لا قوّة الّا باللَّه العلى العظیم و صلّى اللَّه على محمّد و آله الطّاهرین‏	پایان (فرود)
2 .    مجموعه‏آثاراستادشهیدمطهرى    ج‏16    58     -1.بحارالانوارج 43ص65 3.بحارالانوار ج43 ص175 - عوالم محدث بحرانی ج11ص 257 تا 260	منبع