فیش روضه امام رضا با گریز به کربلا و حضرت علی اکبر

اللّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِیِّ بْنِ مُوسَى الرِّضَا الْمُرْتَضَى

الْإِمامِ التَّقِیِّ النَّقِیِّ وَحُجَّتِکَ عَلَى مَنْ فَوْقَ الْأَرْضِ وَمَنْ تَحْتَ الثَّرَى

الصِّدِیقِ الشَّهِیدِ صَلاةً کَثِیرَةً تامَّةً زاکِیَةً مُتَواصِلَةً مُتَواتِرَةً مُتَرادِفَةً

کَأَفْضَلِ مَا صَلَّیْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ أَوْلِیَائِکَ.

 

1. وقتی خواست از مدینه حرکت کنه،
2. زن و بچه اهل و عیال، همه رو جمع کرد،
3. فرمود: من دارم میرم،
4. همتون پشت سر من گریه کنید،
5. وقتی گفتند: آقا جان خوب نیست آدم پشت سر مسافر گریه کنه،
6. آقا سر انداخت پایین،
7. فرمود: آره، اما مسافری که امید برگشت داره، من که یقین دارم که دیگه از این سفر برنمی گردم،
8. می خوام عرض کنم آقاجان یه سوال دارم از شما
9. چرا کربلا جریان برعکس شد،
10. حسین داشت می رفت میدان، دید زینب داره گریه می کنه،
11. گفت: زینب جان گریه نکن، خواهرم
12. چرا گریه نکنم،
13. گریه ها رو نگه دار، برا وقتی که تو رو به اسارت می برند،
14. می بینم دستای تو رو بستند،
15. کوچه به کوچه، شهر به شهر، گذر به گذر، با دست بسته تو رو می برند،
16. گریه ها رو نگه دار برا ایام اسارت

شد آخرین دیدار ما خواهر ای زینب
دگر نمی بینی مرا خواهر ای زینب

آماده کن بهر اسارت یتیمانم

 بعد از حسین، جان تو و جان طفلانم
بر غربت و تنهایت دیده گریانم

 شو با اسیری آشنا خواهر ای زینب

 

بزار حال خوبی داری ؛ سفره ماه صفر هم داره جمع میشه یه چند بند دیگه هم براتون روضه بخونم.

17. امام حسن رو با زهری نام هلاهل یا هلائل، یعنی سمُ قَتّال، مسموم کردن
18. نوشته شده این سمیه که درون بدن حضرت رو تکه تکه کرد
19. "اِنَّ السَّمَّ قد قَطَعَه اَمعائَهُ"
20. ولی تا زمان شهادت امام حسن چند روز طول کشید
21. نمیدونم این نانجیب مامون چه زهری به امام رضا ع داد ؟!
22. هنوز ساعتی نگذشت اباصلت میگه امام رضا آمد حال پریشانی داره
23. چند قدم برمیداره هی رو زمین میشینه بلند میشه؛
24. به من فرموده بود اباصلت اگر دیدی عبا به سر کشیدم
25. دیگه با من حرف نزن و بدون دیگه کار تمامه
26. فرشهای حجره رو کنار زدن
27. یوقت دید امام رضا صورت به خاک، میکشه
28. "یَتَمَلْمَلُ تَمَلْمُلَ السَّلِیم "
29. مثل مارگزیده به خودش میپیچه
30. هی جوادش رو صدا میزنه
31. اباصلت میگه یک وقت دیدم درب حجره باز شد جواد الائمه علیه السلام بر بالین پدر حاضر شد.
32. یا امام رضا
33. خودتون فرمودید" یابن شبیب ان کنت باکیا لشیئ فابک للحسین"
34. اگر خواستی برای چیزی گریه کنی برای حسین گریه کن؛
35. اما کربلا کار برعکس شد،
36. پدری آمد بالای سر پسرش
37. چه پسری ، اَشبهُ الناس خَلقاً و خُلقاً و منطقاً برسول الله
38. اول نگاه کرد"یا علی ، علی الدنیا بعدک العفا"
39. دلش راضی نشد
40. یوقت دیدن ابی عبد الله
41. "و وضع خده علی خده"صورت به صورت جوانش گذاشت
42. زمزمه سپاه بگوش می رسید ... ببینید حسین کنار پسرش جان داده.
43. شاید خواهرش اومده کار برادر
44. پاشو حسینم ببین نامردا دارن بهت می خندن داداشم
45. اما دیگه پاهای حسین طاقت نداره ، علی رو برگردونه خیمه

جوانان بنی هاشم بیایید *** علی را بر در خیمه رسانید

خدا داند که من طاقت ندارم *** علی را بر در خیمه رسانم

علی جان چراغ شام تارم *** فراقت برده آرام و قرارم

منو یاد قد شمشادی تو *** منو ناکامی و ناشادی تو

منو یاد لب خشکیده ی تو***منو سوز دل تپدیده ی تو

منو اون زخمهای بی حسابت *** منو اون پیکر در خون خضابت

 

فیش منبر درخواست های امام رضا ع از شیعیان

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتَاحاً لِذِکْرِهِ وَ سَبَباً لِلْمَزِیدِ مِنْ فَضْلِهِ وَ دَلِیلًا عَلَى آلَائِهِ وَ عَظَمَتِهِ

ثُمَّ الصَّلوه و السَّلام علی حَبیبه و خِیَرتهِ سَیِّدِنا و نَبیَّنا اباالقاسم محمد صلی الله علیه

و علی اهلبیته الطّیبین الطّاهرین المُنْتَجَبین الهداة المهدیین و لعنة الدائمة علی أعدائهم أجمعین الی یوم الدین.

انشالله در این ایام که ایام حزن اهل بیت است تمام دلهای آرزو مند دیدگانشون به مرقت با صفای علی ابن موسی الرضا ع منوره بشه به همین نیت صلوات دیگر...

مقدمه
1. معمولا ما از حضرات معصومین درخواست ، طلب و دعا می کنیم.

2. اصل این درخواست کردن خوب و البته توصیه شده هست ...

3. حتی نمک سفره رو هم از ما بخواهید

(یَا مُوسَى سَلْنِی کُلَّ مَا تَحْتَاجُ إِلَیْهِ حَتَّى عَلَفَ شَاتِکَ وَ مِلْحَ عَجِینِکَ

درخواست از اهل بیت در طول درخواست از خداست)

4. اما چه بسا همون مقدار که ما خواسته داریم ...

اهل بیت  هم از ما مطالبه هایی دارند

6. فرقش اینه مطالبه معصومین ع به نفع شخص ما ؛ جامعه ما ؛ دین ماست

چند خواسته های اهل بیت ، امام رضا ع از ما رو در امروز مرور می کنیم

1. خواسته اول اهل بیت ؛ عقل ورزی است :

• امام ضا ع : لاَ یُعْبَأُ بِأَهْلِ اَلدِّینِ مِمَّنْ لاَ عَقْلَ لَهُ

 دینداری که عقل نداشته باشد به درد نمی‌خورد.

تعصب و کله خری در دین داری = خوارج

• فرمود: بهترین دوست انسان عقل اوست و دشمن او جهل اوست.

داستان معاویه و دستور به ذبح کدو در شام

پس از آنکه معاویه به مخالفت با امیرالمؤ منین علیه السلام پرداخت، تصمیم گرفت عقل و مراتب اطاعت مردم شام را آزمایش کند، لذا با عمروعاص مشورت کرد. عمروعاص گفت: به مردم شام دستور بده کدو را مانند گوسفند ذبح کنند و پس از تذکیه آنرا بخورند، اگر فرمانت را اجراء نمودند آن‌ها یار تو هستند وگرنه اطاعت نکنند.معاویه دستور داد از فردا کدو را مانند گوسفند ذبح کنند، و مردم شام بدون کوچترین اعتراض اجراء نمودند و این بدعت در سراسر شام معمول گردید.طولی نکشید که خبر این بدعت به گوش مردم عراق رسید، بعضی از آنان از امیرالمؤ منین علیه السلام در این باره پرسش کردند.حضرت در جواب فرمود: خوردن کدو، ذبح لازم ندارد ، مراقب باشید که شیطان عقلتان را نبرد و افکار شیطانی حیرت زده و سرگردانتان ننماید.

5. دعوا در خانواده ها ، عدم عقل ورزی ... زندگی احساساتی
5. عقل و خرد نجمه مادر امام رضا: در روایت داریم نجمه خاتون «من افضل النساء فی عقلها و دینها» روایت می فرماید برترین زن در زمان خودش از نظر خرد و دینداری بود ... مادر امام مشهور به نماز نیست مشهور به عقل ست، ایشان کنیز بود. هرکسی نمی‌تواند مادر امام باشد.

امام کاظم بچه‌هایش را جمع کرد. حضرت اولاد بسیاری داشتند. فرمود: «سمعتُ من ابی جعفر بن محمد» بچه‌های من! از پدرم امام صادق شنیدم «غیر مرة» مکرر شنیدم که پدرم می‌فرمود: پسرم عالم آل محمد در صُلب توست. «ان عالم آل محمدٍ فی صُلبه» ای کاش من او را ببینم! «لیتنی ادرکته»

5. عقل حجت باطنی ... ابزار کمال و ارتقای زندگی
5. عقل ناقص = دشمنی با خود(سیگار و شاب و اعتیاد و ... )
5. عقل ناقص = دشمنی با خدا و با ولی خدا ( حجاب ، دشمنی با امامان و خیر خواهان)

 

2. انتظار دوم؛ رفق و مدارا

و گره گشایی از کار مردم است

 

• پیغمبر«أَمَرَنِی‏ رَبِّی‏ بِمُدَارَاةِ النَّاسِ کَمَا أَمَرَنِی بِأَدَاءِ الْفَرَائِضِ‏» (کافی، ج 2، ص 117 همانطور که خدا به من دستور داد نماز بخوانم، دستور داد با مردم مدارا کنم.

5. مدارا غیر از سستی و بی تفاوتی هست ...نباید بگوییم بی حجاب عیب ندارد بی نماز یب ندارد و ضد دین را بی تفاوت باشیم...این می شود مداهنه و سستی.
5. به اسم مدارا نباید ترک امر به معروف کرد... داستان عذاب قوم شعیب

 امام باقر (ع) فرمود: «خداوند به حضرت شعیب پیامبر فرمود: صد هزار نفر از قوم تو را عذاب خواهم نمود، چهل هزار نفر از بدها و شصت هزار نفر از خوبان. حضرت شعیب عرض کرد: خدایا! عذاب بدها معلوم است اما خوبان را چرا عذاب خواهی کرد؟ خداوند به او وحی نمود: چون آنها با گناهکاران سازش کردند و به خاطر خشم و غضب من، به گناهکاران خشم نکردند

امام رضا؛ امام رفق و مدارا و گره گشایی است

داستان ضامن آهو

(نه فقط نسبت به انسان ها بلکه نسبت به کل نظام آفرینش...)

داستان شرکت در تشییع یک مومن در توس

موسی بن سیار می‌گوید: آقا را که به سمت ایران می‌آوردیم، نزدیکی طوس با جنازه‌ای برخورد کردیم. چطور بچه بره در بغل مادرش می‌رود. اینطور امام رضا این جنازه را در آغوش گرفتند و بعد داخل قبر رفتند و فرمودند: «لا تَخَف» نترس! «ابشر بالجنة» بهشت بر تو گوارا باد. گفتم: مگر شما این جنازه را می‌شناسی؟ فرمود: اعمال همه شما صبح و شام بر ما ائمه نازل می‌شود. ما از اعمال شما خبر داریم.

 

5. ما همیشه فرافکنی می کنیم و رفع مشکلات را گردن دیگران می اندازیم: دولت باید بکند. کمیته امداد باید بکند.
5.  نه! گره‌گشایی و انفاق وظیفه همه هست.
5. هرکس به اندازه توانی که دارد.
5. دستگیری از خانواده خد ، همسایه و نزدیکان ولو به اندازه یک سلام

 

3. انتظار سوم؛ عمل گرایی

5. دین دار فصلی نباشیم
5. دین بخاری وکولر نیست که یک زمانی باشد یک زمانی نباشد
5. خدا در زمان غیبت کردن و دشمنی کردن همان خدا در زمان صلح و دوستی است

• امام زمان (عج) إنَّهُ لَیْسَ بَیْنَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ بَیْنَ اَحَد قَرابَهٌ، وَ مَنْ انْکَرَنی فَلَیْسَ مِنّی، وَ سَبیلُهُ سَبیلُ ابْنِ نُوح

بین خداوند و هیچ یک از بندگانش، خویشاوندی وجود ندارد - و برای هرکس به اندازه اعمال و نیّات او پاداش داده می شود

داستان سفر امام رضا به مرو و نپذیرفتن شیعیان

گروهی به دیدن امام رضا آمدند. مدتی امام رضا اینها را نپذیرفت. خیلی ناراحت شدند که چرا آقا اینها را به حضور نمی‌پذیرد.

الإمامُ الرِّضا علیه السلام ـ فی جَوابِ قَومٍ سَألُوهُ عَن سَبَبِ عَدَمِ إذنِهِ لَهُم فی الدُّخولِ یَومَینِ ـ : لِدَعواکُم أنَّکُم شِیعَةُ أمیرِ المُؤمنینَ علیِّ بنِ أبی طالبٍ علیه السلام . وَیحَکُم! ... الّذینَ لَم یُخالِفوا شَیئا مِن أوامِرِهِ ، وَ لَم یَرتَکِبوا شَیئا مِن فُنونِ زَواجِرِهِ
فَأمّا أنتُم إذا قُلتُم إنّکُم شِیعَتُهُ ، و أنتُم فی أکثَرِ أعمالِکُم لَهُ مُخالِفونَ ، مُقَصِّرونَ فی کَثیرٍ مِنَ الفَرائضِ و مُتَهاوِنونَ بِعَظـیمِ حُقوق إخوانِکُم فِی اللّه ِ ، و تَتَّقونَ حَیثُ لا تَجِبُ التَّقِیَّةُ ، و تَترُکونَ التَّقِیَّةَ حَیثُ لا بُدَّ مِنَ التَّقِیَّةِ.

امام رضا علیه السلام ـ در پاسخ به گروهى که پرسیدند چرا دو روز اجازه ملاقات به ایشان نداد ـ فرمود : چون شما ادعا مى کنید که شیعه امیر المؤمنین على بن ابى طالب علیه السلام هستید . واى بر شما ، شیعه او ، در حقیقت ، حسن و حسین علیهما السلام و سلمان و ابوذر و مقداد و عمّار و محمّد بن ابى بکرند که با هیچ یک از دستورهاى آن حضرت مخالفت نکردند ، و هیچ یک از نواهى وى را مرتکب نشدند
اما شما که مى گویید شیعه او هستید ،

• بیشتر اعمالتان برخلاف خواست اوست ،

•  گوش ما ؛ چشم ما ؛ زبان ما ... به خواست و سلیقه اهل بیت کار می کنه؟؟؟
• اصلا ما هم سلیقه حضرت زهرا هستیم؟
• عروسی ، مهمانی ، روضه ، تربیت کردن ، رفتن و نرفتن و خرج کردن ما به سلیقه حضرت زهرا است؟؟
• مگر اسراف نکردن جزئی از اسلام نیست؟

رئیس جمهور چینِ کمونیست برنامه ملی ریشه کن کردن اسراف گذاشتند با یک میلیارد جمعیت ، ما مسلمانیم و شدیدا اسراف کار... روزی 5 تا برنج

• و در بسیارى از واجبات کوتاهى مى ورزید ،

• خمس واجب است
• صله رحم واجب است
• محرم نامحرم
• نجاست و طهارت
• و...

• به حقوق بزرگ برادران دینى خود بى اعتنایى مى کنید ،
• و در جایى که تقیّه واجب نیست تقیّه در پیش مى گیرید ، و در جایى که باید تقیّه کنید، تقیّه نمى کنید

آنجایی که نباید تقیه کنید، تقیه می‌کنید. غدیر را باید گفت، غدیر را باید فریاد زد. پیامبر فرمود: به پدرها بگویید به بچه‌هایشان بگویند. به شاهدها بگویید به غایب‌ها بگویند. غدیر برای اسلام است. غدیر برای شیعه نیست. غدیر فعل پیغمبر است. فعل پیغمبر سنت می‌شود. برادران اهل سنت بدانند که آیا غدیر را پیغمبر فرمود: «من کنت مولاه» یا نه؟ اگر فرمود پس فعل و سخن پیغمبر می‌شود. بعد هم فرمود: آنجایی که باید تقیه را رعایت کنید، رعایت نمی‌کنید.

4. باز هم انتظاراتی را می شود بر شمرد که مجال این جلسه نیست
5. اما شیعیان علی همینقدر براتون بگم
6. هر سختی و گرفتاری بر اهل بیت و شیعیان و مسلمانان گذشت از فراموشی غدیر بود
7. از رها کردن دست امام زمان بود و هر قومی که به امام زمانشون بی مهری کردن مبتلا به گرفتاری های شدید دنیایی و البته آخرتی شدند.