۱۳
ارديبهشت
۰۰
ای تیغ مرا لَبا لَب از یارب کُن
ای تیغ بیا و راحتم امشب کُن
بشتاب و سرِ مرا شکاف اما باز
رحمی به دلِ سوخته ی زینب کُن
- وقتی بعد از ضربت خوردن امام حسن و حسین حضرت رو به خونه می آوردن...
- نزدیک خونه حضرت فرمودند زیر بغل های من رو رها کنید
- خودم میخوام با پاهای خودم به خونه برم
- چرا : آخه نمی خوام زینبم پدرشو تو این حال ببینه
- اما دلها بسوزه ... کربلا کربلا کربلا
امام حسینا می دونین میخوام چه روه ای بخونم.
یوقت یه خواهری ببنیه یه گوشه میدان شلوغه ...
نیزه ها و شمشیر هاست که فرود میاد ... گرد غباری پرباست ...
یوقت خواهر ببینه این حسینشه ...
آییییی...
- این کشته فتاده به هامون حسین توست
وین صید دست و پا زده در خون حسین توست
این رفته سر به نیزه اعدا حسین توست
این مانده بر زمین تن تنها حسین توست
این آهوی حرم که تن پاره پاره اش
در خون کشیده دامن صحرا حسین توست
این بنده خدا و عاشق بی چون حسین توست
قلبش دریده و غرقه دریا خون حسین توست
