امام کاظم (ع) می فرماید:
وَجَدْتُ عِلْمَ اَلنَّاسِ کُلِّهِمْ فِی أَرْبَعٍ:
أَوَّلُهَا أَنْ تَعْرِفَ رَبَّکَ ... نخست این که پروردگارت را بشناسى
وَ اَلثَّانِی أَنْ تَعْرِفَ مَا صَنَعَ بِکَ ... دوم این که بدانى با تو چه کرده است
وَ اَلثَّالِثُ أَنْ تَعْرِفَ مَا أَرَادَ مِنْکَ ... سوم این که بدانى از تو چه خواسته
وَ اَلرَّابِعُ أَنْ تَعْرِفَ مَا یُخْرِجُکَ مِنْ دِینِکَ ... چه چیز تو را از دینت بیرون مى برد
الخصال، ترجمه فهری، ج، ص ۲۶۴
منظور ایشان از عالم به معنای علم مدرکی و دانشگاهی نیست بلکه همان معرفت و آگاهی است.
پیر مرد با معرفت بی سواد ... کربلایی کاظم
چهار گام معرفت و دانش :
اولین گام خداشناسی است، سپس نعمت شناسی، آن گاه وظیفه شناسی، و در مرتبه چهارم، آسیب شناسی و آنچه موجب گمراهی انسان می شود و انحراف اعتقادی پدید می آورد. تفکّر در هر یک از اینها، آثار مهمّی را در پی دارد.
۱ـ خداشناسی
آیا برای شما بت پرستی عجیب نیست؟؟؟ آخه چوب و سنگ و گاو؟؟؟
امروز هنوز انسانها بت پرست هستند ... بت های روزگار ... گاهی پزشکی ، گاهی سلبریتی گاهی علم و دانشگاه.
- خدا شناسی ... ولی شناسی ... کسانی که خدا برای هدایت ما فرستاده
-
خدا کیست ؟؟؟
- موجود مغرور که اعا می کنه رحمان و رحیم هست
- امام کاظم علیه السّلام فرمودند:
-
اَفضَلُ ما یَتَقَرَّبُ بِهِ العَبدُ اِلَی اللهِ بَعدَ المَعرِفَهِ بِهِ، اَلصَّلاهُ وَ بِرَّ الوالِدَینِ وَ تَرکَ الحَسَدِ وَ العُجبِ وَ الفَخرِ؛
پس از خداشناسی، برترین کاری که بنده، به وسیله آن به خداوند نزدیک می شود عبارت است از: نماز، نیکی به پدر و مادر، ترکِ حسد و خودپسندی و فخرفروشی.
تحف العقول، ص391
- گناه کنی میفرسته جهنم
- کارهای سخت میده
- پدر و مادر سخت میگیرد
- معلم سخت می گیرد
- دکتر سخت میگیرد
رشد کردن ، سر بالایی هست سختی دارد
سختی های ملایم فطرت نه مخالف فطرت
نگاه حرام چون ...
غیبت حرام چون ...
دورغ چون دروازه بی اعتمادی :
امام کاظم علیه السلام :
إنَّ العاقِلَ لایَکذِبُ و إن کانَ فیهِ هَواهُ ؛
خردمند دروغ نمى گوید ، اگرچه میل او در آن باشد .
داستان لویی پاستور : (شیمی‌دانان و زیست‌شناسان مشهور فرانسوی است مقدمات کشف واکسن)
وقتی به کشف های ریز رسیده اعتقادش به خدا بیشتر شده و متوجه شده که همه چیز در دنیا از روی نظم و ترتیب است از مسائل ریز گرفته تا درشت و تغییر فصول و روزها و شب ها. حال هر فردی از راه خود می تواند خداوند را بشناسد یک دانشمند از راه علم خود و یک کشاورز از کشاورزی نخستین آگاهی و معرفت که خداوند در قرآن کریم هم می فرماید که نیاز به فهم و یادگیری دارد وجود خداست تا به هر چیزی برای رفع نیازهای روحیمان متوسل نشویم.
۲ـ خودشناسی
نکته دوم از حدیث امام کاظم (ع) خودشناسی است اینکه بدانیم چه کسی هستیم و از این طریق استعدادهایمان را بشناسیم و تقویت کنیم این هم جز از راه خداشناسی محقق نمی شود.
امام على علیه السلام :
لا تَجهَلْ نَفسَکَ ؛ فإنَّ الجاهِلَ مَعرِفَةَ نَفسِهِ جاهِلٌ بِکُلِّ شَیء .
به خویشتن ناآگاه مباش؛ زیرا کسى که خود را نشناسد، هیچ چیز را نمى شناسد.
امام على علیه السلام :
عَجِبتُ لِمَن یَنشُدُ ضالَّتَهُ و قَد أضَلَّ نَفسَهُ فلا یَطلُبُها !
در شگفتم از کسى که گمشده خود را مى جوید، امّا خویشتن را گم کرده و آن را نمى جوید!
خودم رو نشناسم ... اصلا نمی دانم دنبال چی باید بگردم؟؟؟؟
چرا عمل زیبایی زیاد شده؟
۳ـ وظیفه شناسی
خدا بیکار نبوده ...
خلقت ما و همه چیز در عالم دیلیل داره
چه کسی دلیل خلقت رو تعلیم میده ؟؟؟
از امام کاظم(ع) پرسیدند آن‌جا که خدا می‌گوید: «قل انما حرّم ربی الفواحش ما ظهر منها و ما بطن»، مراد چیست؟، گفت: إنٓ القرآنَ لهُ ظهرٌ و بطنٌ، فجمیعُ ما حرّمَ اللهُ فی‌القرآنِ هوالظاهرُ و الباطنُ من ذلک أئمةُ الجور. و جمیعُ ما أحلَّ اللهُ تعالی فی‌الکتابِ هو الظاهرُ و الباطنُ من ذلک أئمةُ الحق.(میزان الحکمة، ج ۱ ص ۱۴۲، به نقل از اصول کافی).
۴ـ آسیب شناسی
کسی که مراحل بالا را طی کرد دیگه به این راحتیا گم نمیشه
قالَ مُوسَى بنُ جَعفَر علیهماالسلام: یا هِشامُ! لَوْ کانَ فى یَدِکَ جَوْزَةٌ وَ قالَ النّاسُ اِنَّها لُؤْلُؤَةٌ ما کانَ یَنْفَعُکَ وَ اَنْتَ تَعْلَمُ اَنَّها جَوْزَةٌ، وَ لَوْ کانَ فى یَدِکَ لُؤْلُؤةٌ وَ قالَ النّاسُ اِنّها جَوْزَةٌ ما ضَرَّکَ وَ اَنْتَ تَعْلَمُ اَنَّها لُؤْلُؤَةٌ.
امام کاظم علیه السلام به هشام بن حکم فرمود: اى هشام! اگر در دست تو گردویى باشد، ولى مردم بگویند که گوهر است، حرف مردم سودى براى تو ندارد، وقتى خودت مى دانى که گِردوست. و اگر در دست تو یک لؤلؤ و گوهر باشد، ولى مردم بگویند که گِردوست، وقتى خودت مى دانى که گوهر است، سخن مردم تو را زیان نمى رساند!
روایت امام کاظم کافی شریف :
لقمان به فرزندش:
یَا بُنَیَّ إِنَّ اَلدُّنْیَا بَحْرٌ عَمِیقٌ ... پسرم دنیا دریاى ژرفى است که گروه زیادى در آن غرق شده‌اند
قَدْ غَرِقَ فِیهِ عَالَمٌ کَثِیرٌ
فَلْتَکُنْ سَفِینَتُکَ فِیهَا تَقْوَى اَللَّهِ ... باید کشتى نجات تو در دریاى دنیا تقوى باشد
وَ حَشْوُهَا اَلْإِیمَانَ ... و لوازم داخل کشتى ایمان
وَ شِرَاعُهَا اَلتَّوَکُّلَ ... و بادبان‌هایش توکل
وَ قَیِّمُهَا اَلْعَقْلَ ... و پایه‌هاى آن عقل
وَ دَلِیلُهَا اَلْعِلْمَ ... و راهنمایش علم
وَ سُکَّانُهَا اَلصَّبْرَ ... سکان کشتى صبر باشد
در نگاه امام کاظم (علیه السلام) داشتن تقوی، ایمان، توکل بر خدا، استفاده از عقل و علم به همراه صبر، کلید سالم عبور کردن از دنیاست. دنیایی که بسیاری را غرق کرده است. این ابزارهایی که از آن نام برده شد حکم یک کشتی کار آمد را پیدا می‌کنند که سوار شدن بر آن تضمین دهنده غرق نشدن در دنیاست.
