نیمه شعبان و عید نوروز

* کودکان ما انچه ما هستیم و انجام می دهیم می شوند ، نه انچه دوست داریم

= همانگونه که اهل خانه برای ایام عید نوروز تکاپو می کنند ... برای نیمه شعبان هم عید بودن را در عمل نشان دهند ... هزینه کنند و برنامه داشته باشند... تربیت دینی باید در عمل باشد نه در کلام.

 

+ پدر خانه : رفتن به مسجد و مراسمات مذهبی و تشرف به مشاهد مشرفه و تشرف محضر علما و بزرگان وسادات و برنامه ریزی از قبل.
+ پدر خانه : در روز عید نیمه شعبان شیرینی بگیرد و بیرون رفتن از خانه به همراه اهل و عیال

+ پدر خانه : عیدی دادن به فرزندان ( ترجیحا نمادهای دینی همراه عیدی تهیه شود مثل مهر یا تسبیح البته همراه با وجه نقد)

+ تهیه هدیه برای مادر خانه و تشکر از او برای اهتمام به امر تربیت معنوی در مقابل دیدگان فرزندان.

+ مادر خانه : غذای خوبِ مخصوص میهمانی برای اهل خانه و تنظیم منزل و لباس نو و زیبا برای خودش و اهل خانه بپوشد.

+ مادر خانه : آزین بندی خانه ولو با یک پرچم ساده( بر افراشتن بیرق حب اهل بیت علیهم السلام در خانه برای اهل خانه)

 

= به گونه ای رفتار شود که بین این روز و سایر روزها در دیدگان اهل خانه تفاوت احساس شود همانگونه که در روز سال تحویل این اشتیاق در اهل خانه موجود است.

 

= مربی کسی است که متربی خود را در مسیر رشد و کمال همراهی می کند نه اینکه به او فرمان دهد بلکه پا به پای او همراهش هست ... اکثر والدین بجای مربی بودن پلیس هستند و دستور می دهند و همراهی نمی کنند و یکی از مصادیق همراهی کردن در امور دینی هزینه کردن از زمان و امکانات شخصی برای تعالی فرزندان است.

===========================================

 همانگونه که برای غذا و پوشاک جسمی کودکان خود را به زحمت می اندازیم باید برای رشد معنوی و فکری فرزندان نیز تلاش کنیم و اهمیت قایل باشیم

یاعلی